Γιώργος Αρκουλής
Μου έλεγε χθες φίλος και μάλιστα πολύ σοβαρά: «Εσύ πως δεν σκέφτηκες ρε να φτιάξεις ένα μπλογκ και να ζητήσεις από τον Πέτσα φράγκα, όλοι πήρανε. Άλλωστε και εσύ με τα γραπτά σου, μέσα στην ενημέρωση βρίσκεσαι»!
Δεν του απάντησα, διότι πρώτον σιχαίνομαι το «δρυός πεσούσης κλπ.», δεύτερον διότι δεν το έχω στο DNA μου και δεν υπήρξα ποτέ διαδρομιστής στα λαγούμια της εξουσίας. Και τρίτον, ‘μακριά από εμένα οι αρπαχτές’, αφού ούτε εκδότης είμαι, ούτε κάποιο σοβαρό σάϊτ διαθέτω στην κατοχή μου.
Βέβαια, αν δούμε ψυχρά την ιστορία με την λίστα παροχών στα πάσης φύσεως ΜΜΕ από την κυβέρνηση, με αφορμή την…ενημέρωση του κοινού για την πανδημία (λίστα η οποία δημοσιεύτηκε αλλά ελλιπώς, αφού δεν υπήρχε δίπλα από το Μέσο το ποσό που εισέπραξε…), αλλά – καλύτερα ας μη το ψάχνουμε. Η Ακρίτα με την ειρωνική της γραφίδα βγήκε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης και χαρακτήρισε το χρήμα ως «παροχή στο κρύπτον», ενώ άλλες φωνές ζήτησαν την παραίτηση του αρμόδιου διαχειριστή των οικονομικών της καμπάνιας, επειδή απέκλεισε κάποιους εκπροσώπους της ενημέρωσης, αλλά δεν ξέχασε –όπως καταγγέλθηκε- την ώρα της διανομής κάποιες «διασταυρώσεις κουμπαριάς» του…
Ενέργειες για τις οποίες αν είχαν προκύψει σε σοβαρή δημοκρατική χώρα και είχαν αποκαλυφθεί, τότε οι παραιτήσεις των υπευθύνων θα ήταν ζήτημα μερικών λεπτών της ώρας.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα ήταν πολύ πιο δημοκρατικό να αποφασιστεί από την κυβέρνηση διανομή του συγκεκριμένου πακέτου ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους επαγγελματίες της ενημέρωσης (οι οποίοι, πράγματι, έχουν πληγεί τους τελευταίους μήνες λόγω έλλειψης διαφήμισης), ανάλογα με τις κυκλοφορίες εντύπων, χτυπήματα στο Διαδίκτυο, τηλεθέαση καναλιών και ακροαματικότητα ραδιοφωνικών σταθμών και μάλιστα με ανοιχτά χαρτιά. Και μάλιστα με έναν όρο: τα αφεντικά της ενημέρωσης να μη προχωρήσουν σε μειώσεις μισθών ή απολύσεις εργαζομένων. Τόσο απλό, αλλά που δεν προέκυψε.
