Του Γιώργου Αρκουλή
Τελειώνει σήμερα ο δεύτερος μήνας μαρτυρίου, που μας είχε καθηλωμένους –με την απειλή προστίμου- στα δωμάτια του σπιτιού μας. Ένας μήνας που μας στέρησε την παρέα, τον καφενέ, τα εγγόνια μας, το εκκλησίασμα της Μεγαλοβδομάδα –κι’ αφήστε τον γνωστό παρλαπίπα τον τραγουδοποιό πως «ήταν ένα Πάσχα λαμπρό». Ωστόσο, το χειρότερο βρίσκεται μπροστά μας. Ανακοινώθηκε πως όσοι μικροεπαγγελματίες δεν θ’ ανοίξουν τα μαγαζιά τους τον μήνα Μάϊο, θα τύχουν βοηθήματος πεντακοσίων ευρώ συν κάτι ψιλά. Αστεία πράγματα. Φίλος μου σε μεγάλη πόλη της Πελοποννήσου με μικρό καφενεδάκι και ελάχιστη πελατεία –ίσα ίσα να τα βγάζει πέρα με τα μόνιμα έξοδα και να του μένει ένα μικρό χαρτζιλίκι- μου έλεγε χθες ότι «ακόμη περιμένει τα οκτακόσια ευρώ που είχε διαφημιστεί πως θα έδινε το κράτος για την περίπτωσή του. Δηλαδή ένα ποσό μόλις θα κάλυπτε τα έξοδά του, δηλαδή ενοίκιο, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο κλπ. Προφανώς οι αρμόδιοι της κοινωνικής αλληλεγγύης τον ξέχασαν…
Ξέρετε, πάντως, ποιους δεν ξέχασε το κυβερνητικό ιερατείο; Τους καναλάρχες! ‘Όπως δημοσιεύτηκε, πάνω από 40 εκατομμύρια τους μοίρασε το κράτος για τα έξοδά τους (προφανώς ένεκα έλλειψης της διαφήμισης…). Κίνηση, που, κατά την γνώμη μου δεν διαφέρει πολύ από τις κλασικές μεθόδους της διαπλοκής εξουσίας και ΜΜΕ. Μόνο που αυτή την φορά προκύπτει φανερά και σε καιρούς που οι Τράπεζες είναι εξαιρετικά κουμπωμένες στο να δίνουν δάνεια.
Και όλ’ αυτά, σε καιρούς που η φτωχοποίηση πλησιάζει ολοταχώς, καβάλα σε ΜΑΥΡΟ άλογο!
