H ορμονοθεραπεία για την αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη δεν έχει πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα, καθώς ο όγκος μπορεί να αναπτύξει αντίσταση σε αυτή και να συνεχίσει να εξαπλώνεται. Μια νέα μελέτη όμως αποκαλύπτει με ποιον τρόπο αλλάζει το περιβάλλον των καρκινικών κυττάρων επιτρέποντας την επιδείνωση της νόσου.
Αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η καρκινική βλάβη ενδέχεται να είναι σοβαρή, οι περισσότεροι άνδρες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του προστάτη δεν θα πεθάνουν από αυτό. Σε γενικές γραμμές τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο του προστάτη είναι υψηλότερα όταν η διάγνωση γίνεται εγκαίρως. Ωστόσο υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την πρόγνωση της νόσου, συμπεριλαμβανομένης της ανταπόκρισης του άνδρα στη θεραπεία.
Είναι ευρέως γνωστό ότι τα ανδρογόνα διεγείρουν την αύξηση του καρκινικού όγκου στον αδένα. Η ορμονική θεραπεία, λοιπόν, του καρκίνου του προστάτη, γνωστή και ως θεραπεία αποστέρησης ανδρογόνων, στοχεύει στην αναστολή της αύξησης του καρκινικού όγκου μειώνοντας τα επίπεδα των ανδρογόνων ή εμποδίζοντας την επίδρασή τους στα καρκινικά κύτταρα. Η θεραπεία μπορεί, για παράδειγμα, να χρησιμοποιηθεί για τη συρρίκνωση των όγκων πριν την υποβολή σε ακτινοθεραπεία ή για την αντιμετώπιση του καρκίνου σε άνδρες που δεν ενδείκνυται να υποβληθούν σε ακτινοθεραπεία ή χειρουργείο.
Στη μελέτη τους οι ερευνητές αποκαλύπτουν ότι η ορμονοθεραπεία ενεργοποιεί μια μεγάλη αλλαγή στον καρκινικό όγκο. Συγκεκριμένα μπορεί να προκαλέσει την εξαλλαγή του συχνού αδενοκαρκινώματος στον πιο σπάνιο τύπο καρκίνου, τον νευροενδοκρινή όγκο, ο οποίος εμφανίζεται μόλις στο 1% των περιπτώσεων.
Η εξαλλαγή αυτή είναι ιδιαίτερα προβληματική, σύμφωνα με τους ερευνητές, καθώς ο νευροενδοκρινής όγκος είναι ιδιαίτερα επιθετικός, δίνει μεταστάσεις πιο γρήγορα και είναι περισσότερο ανθεκτικός στη θεραπεία με ορμόνες, καθώς και στη χημειοθεραπεία.
Εξηγεί μάλιστα ότι υπάρχουν δεδομένα που υποστηρίζουν ότι το 1/4 των ανδρών που λαμβάνουν ορμονική θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη μπορεί να εμφανίσουν υποτροπή, εξαλλαγή σε νευροενδοκρινή καρκίνο και αντίσταση στη θεραπεία.
Οι ερευνητές εργάστηκαν σε περιβάλλον εργαστηρίου με ποντίκια κι επικεντρώθηκαν στην αλληλεπίδραση των καρκινικών κυττάρων με το μικροπεριβάλλον τους εντός του όγκου. Το μικροπεριβάλλον υποστηρίζεται από κύτταρα που ονομάζονται στρωματικά κύτταρα (stromal cells).
Η μελέτη βρήκε ότι η θεραπεία αποστέρησης ανδρογόνων μπορεί να επηρεάσει τον γενετικό προγραμματισμό των στρωματικών κυττάρων, έτσι ώστε να προκαλέσει τη μετατροπή του τύπου του καρκίνου σε πιο επιθετικό.
Παρατηρήθηκε επίσης ότι η μετατροπή των καρκινικών κυττάρων συνοδεύτηκε από μια αύξηση στη γλουταμίνη, ένα αμινοξύ που θεωρείται ότι επισπεύδει την αύξηση του καρκίνου.
Στο εργαστηριακό πείραμα, η γλουταμίνη παράχθηκε στα γενετικά τροποποιημένα στρωματικά κύτταρα και χρησιμοποιήθηκε ως πηγή ενέργειας για τα καρκινικά κύτταρα, καθώς και για τη μετατροπή των αδενοκαρκινωμάτων σε νευροενδοκρινείς όγκους.
Τέλος οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τα ευρήματα της γλουταμίνης σε ανθρώπους. Συγκεκριμένα σε μια μικρή ομάδα ανδρών με καρκίνο του προστάτη βρέθηκαν υψηλότερα επίπεδα γλουταμίνης στο αίμα σε σύγκριση με αυτούς των οποίων ο καρκίνος ανταποκρίθηκε στη θεραπεία. Θεωρούν, λοιπόν, ότι με βάση τα προαναφερόμενα ευρήματα είναι πιθανό να βρεθεί ένα απλό τεστ αίματος το οποίο θα ανιχνεύει τους καρκίνους του προστάτη που δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία και πιθανόν θα μπορεί να προβλέπει την αντίσταση σε αυτή.
Πηγή: andrologia.gr
