Από το Λευκό Οίκο ενημερώνοντας την περασμένη εβδομάδα για την πανδημία του κορωνοϊού, ο Πρόεδρος Τραμπ δήλωσε μέσω Twitter ότι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ «δεν δαπανούν αρκετά» για τον στρατιωτικό προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ και «παίζουν παιχνίδια» με τις ΗΠΑ σε αμυντικά ζητήματα.
Δημιούργησε έτσι για μία ακόμη φορά ερωτήματα: ο Τραμπ γιατί θα έπρεπε να μιλήσει για το ΝΑΤΟ σε αυτή ακριβώς την ανυπόφορη στιγμή, καθώς η Ευρώπη έχει γίνει το παγκόσμιο επίκεντρο για την πανδημία του κορωνοϊού.
Τα δυσάρεστα σχόλια του Τραμπ σχετικά με τους συμμάχους του ΝΑΤΟ δείχνουν θλιβερή έλλειψη διεθνούς αλληλεγγύης. Επίσης, προδίδουν ένα κατηγορητήριο του ρόλου αυτού του προέδρου για την ενίσχυση των στρατιωτικών δαπανών των ευρωπαϊκών μελών του ΝΑΤΟ. Δαπάνη που δεν είναι μόνο σπάταλη, αλλά έχει αφήσει αυτές τις χώρες ευάλωτες στην παρούσα κρίση δημόσιας υγείας.
Ο Τραμπ θέλει για τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ να ξοδέψουν επιπλέον 400 δισεκατομμύρια δολάρια για το στρατό έως το έτος 2024.
Η Ισπανία και η Ιταλία, για παράδειγμα, αύξησαν τους στρατιωτικούς τους προϋπολογισμούς κατά 13,7 και 5,1% από το 2017 έως το 2018. Αυτό υπολογίζεται σε συνολική δαπάνη της Ισπανίας ύψους 18,25 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τους στρατιωτικούς της το 2018. Για την Ιταλία, ήταν 27,8 δισεκατομμύρια δολάρια.
Απλά σκεφτείτε: εάν η Ισπανία, η Ιταλία ή οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό έθνος είχε επενδύσει τα δισεκατομμύρια δολάρια που χάθηκαν στον στρατό στο να βελτιώσουν τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας τους, τότε η σημερινή κρίση του κορωνοϊού θα ήταν πιθανώς αντιμετωπίσιμη. Θα δημιουργούσε καλά χρηματοδοτούμενο σύστημα δημόσιας υγείας.
ΗΠΑ: «αμυντικές» δαπάνες
Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, οι Ηνωμένες Πολιτείες σπαταλούν τους πολύτιμους πόρους του προϋπολογισμού τους για στρατιωτική στρατηγική του 19ου αιώνα που δεν προσέφερε πλεονεκτήματα στον αμερικανικό λαό.
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, οι πολιτικές των ΗΠΑ για την εθνική ασφάλεια ήταν αναποτελεσματικές μεν, αλλά άσχετες με τις πραγματικές απειλές που αντιμετωπίζουν σήμερα.
Αυτές οι απειλές δεν προέρχονται από τη Ρωσία ή την Κίνα.
Αντίθετα, προέρχονται από ένα υποβαθμισμένο και εξαιρετικά ευάλωτο σύστημα δημόσιας υγείας, από έναν κυβερνοχώρο που είναι εκτός ελέγχου και από καταρρέουσα υποδομή.
Παρά τη θέση του ως ένα από τα πλουσιότερα έθνη στη γη, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τεράστια φτώχεια και το υψηλότερο επίπεδο οικονομικής ανισότητας στον κόσμο, με αρχαϊκό σύστημα για την υγειονομική περίθαλψη που έχει εκτεθεί από τη νέα πανδημία και με το υψηλότερο επίπεδο παιδικής θνησιμότητας στον βιομηχανικό κόσμο.
Σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μέρος του βιομηχανικού κόσμου, λείπει καθολική υγειονομική περίθαλψη και δεν υπάρχει εγγυημένη αναρρωτική άδεια.
Πιο πρόσφατα, έχουν σπαταληθεί οι πόροι για την επιδίωξη των ανόητων αποστολών στη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοδυτική Ασία, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν πολέμους χωρίς σαφείς στόχους. Οι αυξανόμενες διστακτικές πλειοψηφίες βλέπουν τις αμυντικές δαπάνες ως νομοσχέδιο για την απασχόληση και ως εκ τούτου υποστηρίζουν τις αμυντικές δαπάνες σε επίπεδο ρεκόρ που βρίσκει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια κούρσα εξοπλισμών με τον εαυτό της.
Όπως επισημαίνουν αμυντικοί αναλυτές, το ερώτημα δεν είναι «εάν οι στρατιωτικές δαπάνες δημιουργούν θέσεις εργασίας – είναι εάν περισσότερες θέσεις εργασίας θα μπορούσαν να δημιουργηθούν με το ίδιο ποσό χρημάτων αν επενδυθούν με άλλους τρόπους».
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης