Επίσημη είναι πλέον η απόφαση για ονοματοδοσία του κλειστού γυμναστηρίου στο Κουκούλι της Πάτρας σε «Κώστας Πετρόπουλος». Η πρόταση της απελθούσας διοίκησης του ΠΕΑΚ στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, η οποία είχε γίνει άμεσα αποδεκτή τον Φεβρουάριο του 2019, πέρασε ομόφωνα από το Διοικητικό Συμβούλιο της νέας διοίκησης του ΠΕΑΚ τη Δευτέρα 4 Νοεμβρίου.
Η ανακοίνωση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΕΑΚ αναφέρει:
«Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΕΑΚ αποφάσισε ομόφωνα να δοθεί το όνομα του Κώστα Πετρόπουλου στο Κλειστό Γυμναστήριο, στο Κουκούλι. Η απόφαση ελήφθη στην τακτική συνεδρίαση της Δευτέρας, 4 Νοεμβρίου ως ελάχιστη αναγνώριση τιμής σε έναν αθλητή που έβαλε τις βάσεις του υψηλού επιπέδου τόσο στο τοπικό όσο και στο ελληνικό μπάσκετ. Πρόκειται για μία πρωτοβουλία που αφορά σε μία ιστορική αθλητική εγκατάσταση της Πάτρας με την οποία άλλωστε συνδέθηκε μεγάλο μέρος της αθλητικής διαδρομής του Κώστα Πετρόπουλου».
Ο πρόεδρος του ΠΕΑΚ, Νίκος Παπαδημάτος, μετά τη λήψη της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου, δήλωσε: «Ο Κώστας Πετρόπουλος αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για γενιές αθλητών από την Πάτρα και όλη την Ελλάδα. Τίμησε την πόλη μας και τον τοπικό αθλητισμό, με ήθος και αγωνιστική ευπρέπεια σε όλη τη διάρκεια της αθλητικής του καριέρας. Αδιαμφισβήτητα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού μπάσκετ με διεθνή αναγνώριση. Η απόφαση της Διοίκησης του ΠΕΑΚ να δοθεί το όνομά του στο Κλειστό Γυμναστήριο στο Κουκούλι, αποτελεί ελάχιστη αναγνώριση και ένδειξη τιμής στον μεγάλο αυτό αθλητή της Πάτρας».
Ο «Νουρέγιεφ» του ελληνικού μπάσκετ, ψευδώνυμο που πήρε λόγω των «πλαστικών» χορευτικών κινήσεών του στο παρκέ, γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1956 και υπήρξε ένας εκ των κορυφαίων σμολ φόργουορντ του ελληνικού μπάσκετ. Ο Κώστας Πετρόπουλος αγωνίστηκε σε όλη την καριέρα του στον Απόλλωνα Πατρών (1968-1987), σημειώνοντας 4.255 πόντους. Το 1986 αναδείχθηκε δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος, ενώ το 1987 ήταν τρίτος, αλλά, καθώς υποβλήθηκε σε έξι χειρουργικές επεμβάσεις, αναγκάστηκε να «κρεμάσει τα παπούτσια του» νωρίς.
Στην Εθνική Ομάδα πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις 22 Ιουνίου 1975 και μέτρησε 82 συμμετοχές μέχρι το τελευταίο παιχνίδι του στις 13 Φεβρουαρίου 1985, σημειώνοντας 811 πόντους. Με τη «γαλανόλευκη» συμμετείχε σε ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, 3 φορές σε Μεσογειακούς Αγώνες, σε 3 Βαλκανιάδες, σε 2 τσάλεντζ ράουντ Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, 1 Προολυμπιακό Τουρνουά, 1 προκριματική φάση Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, ενώ κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια σε Βαλκανικούς και Μεσογειακούς Αγώνες.
Μετά το τέλος της αθλητικής καριέρας του, εργάστηκε ως προπονητής στους εξής συλλόγους: Αρίων, Ολυμπιάδα, Απολλωνιάδα, Περιστέρι (1991-93), Απόλλων Πατρών (1993-95), Σπόρτιγκ (1996-98), Μαρούσι (1998-99). Συνολικά ήταν προπονητής σε συλλογικό επίπεδο σε 207 αγώνες (82 νίκες, 125 ήττες).
Από το 1988 έως το 1993 διατέλεσε Ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής παίδων. Υπήρξε ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής γυναικών το 1989, της εθνικής εφήβων το 1988 κατακτώντας την 4η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Έχει διατελέσει και βοηθός στον πάγκο της εθνικής ανδρών την περίοδο 1989-1993 ως συνεργάτης των Μάκη Δενδρινού και Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου, κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 1989, για να ακολουθήσουν μία 5η θέση το 1991, η 4η θέση το 1993 και η 6η θέση στο Μουντομπάσκετ του 1990. Από τις 23 Μαρτίου 1999 έως το 2001 διατέλεσε ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής ανδρών.
