Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Ο Στέλιος Γούτης έχει μια μακρά και επιτυχημένη πορεία στο θέατρο με σημαντικές συνεργασίες. Ο αγαπημένος παπά- Τριαντάφυλλος από το «Καφέ της Χαράς» εφέτος πρωταγωνιστεί σε μια ενδιαφέρουσα παράσταση ενώ παράλληλα έχει ξεκινήσει γυρίσματα για τον νέο κύκλο της επιτυχημένης σειράς του ΑΝΤ1 και όπως ο ίδιος επισημαίνει «…χωρίς παπά ούτε καφενείο δε μπορείς ν’ ανοίξεις».
«Στο θέατρο ξέρετε, όταν καλούμαστε να παίξουμε ρόλους ανθρώπων που μας μοιάζουν, δυσκολευόμαστε πιο πολύ γιατί ερχόμαστε αντιμέτωποι με πλευρές του εαυτού μας που στη ζωή προτιμάμε να μη βλέπουμε. Αλλά αυτό ακριβώς είναι που από ένα σημείο και μετά μας απελευθερώνει, μας εμπνέει και μας συγκινεί» αναφέρει μεταξύ άλλων στο zougla.gr ο Στέλιος Γούτης με αφορμή τη συμμετοχή του στην παράσταση «Το ζαφείρι του κασμίρ» σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλατζόπουλου στο θέατρο Olvio.
Ο αξιόλογος ηθοποιός αποκαλύπτει τα μελλοντικά του σχέδια και εξηγεί πώς ξεπερνάει τις δυσκολίες της καθημερινότητας.
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «Το ζαφείρι του Καζμίρ» και ποια η εμπειρία σας από τη διαδικασία των προβών;
Είναι μια παράσταση «συνόλου». Πέντε ηθοποιοί ερμηνεύουμε πέντε χαρακτήρες αντιπροσωπευτικούς μιας κοινωνίας αμήχανης και μιας μεταβατικής, πιστεύω, εποχής. Γι’ αυτό και οι πρόβες είχαν τη γοητευτική δυσκολία να διαισθανθούμε και να αποτυπώσουμε λεπτές αποχρώσεις και συμπεριφορές ανθρώπων που βρίσκονται παντού γύρω μας, αλλά που δεν έχουν ακόμη αποκτήσει πολύ καθαρή εικόνα. Είναι θα έλεγα άνθρωποι εν εξελίξει.
Tι είναι το Ζαφείρι του Κασμίρ…
Είναι δύο πράγματα ταυτόχρονα: Από τη μια, ένα πανάκριβο κόσμημα που όλοι το θέλουν για τη χρηματική του αξία. Από την άλλη είναι μια ολόκληρη ιστορία, μια παράδοση και μια κληρονομιά που πάει από γενιά σε γενιά, αλλά που κανένας δεν την εκτιμά ούτε καν τη γνωρίζει. Το Ζαφείρι του Κασμίρ είμαστε τελικά όλοι εμείς. Που αδιαφορούμε για την ανεκτίμητη ανθρωπιά μας και νοιαζόμαστε μόνο για την τιμή που μπορούμε να πιάσουμε στο χρηματιστήριο της ανθρώπινης αγοράς.
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του
Υποδύομαι έναν παλιό αντάρτη, έναν πολιτικό πρόσφυγα της Τασκένδης, που έζησε τη φωτιά του πολέμου, που πίστεψε και αγωνίστηκε για έναν καλύτερο κόσμο. Και τώρα, καθώς βουλιάζει στο τέλμα μιας κοινωνίας με την οποία δεν έχει καμιά δυνατότητα επικοινωνίας, καθώς οδεύει προς την ανυπαρξία και τη λησμονιά, προσπαθεί απεγνωσμένα να στείλει ένα σήμα κινδύνου. Κανείς δεν τον ακούει κι αυτός δεν είναι σε θέση πια να καταλάβει ότι κανείς δεν τον ακούει.
Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο και τι σας συγκινεί στον ρόλο σας;
Ήταν δύσκολο στην αρχή να αποδεχτώ το γεγονός ότι κι εγώ ο ίδιος λίγο-πολύ βρίσκομαι σε μια θέση παρόμοια με του ήρωα που υποδύομαι. Στο θέατρο ξέρετε, όταν καλούμαστε να παίξουμε ρόλους ανθρώπων που μας μοιάζουν, δυσκολευόμαστε πιο πολύ γιατί ερχόμαστε αντιμέτωποι με πλευρές του εαυτού μας που στη ζωή προτιμάμε να μη βλέπουμε. Αλλά αυτό ακριβώς είναι που από ένα σημείο και μετά μας απελευθερώνει, μας εμπνέει και μας συγκινεί.
Ποιο είναι το στοιχείο που θέλει πρωτίστως να αναδείξει η παράσταση;
Νομίζω, η έννοια της Ανθρωπιάς. Σε όλες τις διαστάσεις της. Η πολύτιμη ψυχή του Ανθρώπου που αγωνίζεται να μην καταπλακωθεί από τα μπάζα του «υλικού πολιτισμού».
Αν μπορούσατε να απομονώσετε μια φράση του έργου ποια θα επιλέγατε;
«Έχασε συγγενείς, έχασε πατρίδα… Όλα τα έχασε. Αλλά το δαχτυλίδι δεν το πούλησε».
Έχετε περάσει όλα αυτά τα χρόνια από τον χώρο της τηλεόρασης με σπουδαίες σειρές που ακόμα και σήμερα μέσω των επαναλήψεων αγαπιούνται πολύ από το κοινό. Σήμερα, τι σας αρέσει να βλέπετε στη τηλεόραση;
Το δελτίο καιρού.
Θα είστε τελικά στον νέο κύκλο του Καφέ της Χαράς;
Θα είμαι. Αρχίσαμε γυρίσματα. Βλέπετε, χωρίς παπά ούτε καφενείο δε μπορείς ν’ ανοίξεις.
Βλέπετε να αλλάζει κάτι στην τηλεόραση προς το καλύτερο;
Εξαρτάται, πώς εννοεί ο καθένας το καλύτερο. Αν βλέπουμε την τηλεόραση σαν μέσο επιβολής και χειραγώγησης μέσω της εύκολης διασκέδασης και του λάιφ στάιλ, ναι, πάει όλο και καλύτερα. Αν όμως περιμένουμε από αυτήν και αντικειμενική ενημέρωση, καλλιέργεια και πραγματική ψυχαγωγία, όχι. Δεν κάνει βήματα, κάνει άλματα προς τα πίσω.
Έχετε μια μακρά και επιτυχημένη πορεία στο θέατρο με σημαντικές συνεργασίες. Υπάρχει κάποιο επαγγελματικό …απωθημένο; Ένας ρόλος που δεν έχετε ερμηνεύσει και θα θέλατε να ερμηνεύσετε;
Είμαι ευτυχής για όσα έκανα. Και ακόμα πιο ευτυχής για όσα δεν έκανα.
Τι είναι ευτυχία για εσάς;
Αυτό που μόλις σας είπα.
Τι σας βοηθάει στη ζωή να ισορροπείτε και να ξεπερνάτε τις δυσκολίες;
Οι άνθρωποι που αγαπώ και η αγάπη των ανθρώπων.
Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
-Μια έκθεση ζωγραφικής και μικρο-γλυπτικής.
Δείτε επίσης: «Το ζαφείρι του κασμίρ» στο Θέατρο Olvio
