Ο πρόεδρος του Ισραήλ Ρέουβεν Ρίβλιν θα ξεκινήσει την Κυριακή τις επαφές του με τα κόμματα ώστε να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον επόμενο πρωθυπουργό της χώρας, ανακοίνωσε το γραφείο του, την ώρα που οι δύο κυριότεροι πολιτικοί ηγέτες, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και ο Μπένι Γκαντς, διεκδικούν και οι δύο το αξίωμα.
«Ο πρόεδρος θα ξεκινήσει την Κυριακή έναν γύρο διαβουλεύσεων με όλα τα κόμματα που εκπροσωπούνται στην Κνεσέτ (κοινοβούλιο) και κατόπιν θα προχωρήσει σε συνομιλίες με τους υποψηφίους για τον σχηματισμό κυβέρνησης», αναφέρει η ανακοίνωση αυτή.
Μετά τις διήμερες διαβουλεύσεις, ο Ρίβλιν θα επιλέξει μεταξύ των δύο υποψηφίων.
Το οριστικό αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της Τρίτης δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί. Με καταμετρημένο το 97% των ψήφων, το Λικούντ του Νετανιάχου εκλέγει 31 βουλευτές και το Καχόλ Λαβάν (Μπλε-Λευκό) του πρώην στρατηγού Μπένι Γκαντς, 33, σε σύνολο 120.
Ακόμη και αν προστεθούν σ’ αυτούς τους αριθμούς οι «φυσικοί» ή πιθανοί σύμμαχοί τους (τα θρησκευτικά ή ακροδεξιά κόμματα για τον Νετανιάχου και τα αριστερά ή τα αραβικά για τον Γκαντς), κανένα κόμμα δεν θα καταφέρει να συγκεντρώσει πλειοψηφία 61 βουλευτών στο κοινοβούλιο.
Τόσο ο Νετανιάχου όσο και ο Γκαντς ζήτησαν τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας, όμως ο δεύτερος επιμένει ότι επειδή το κόμμα του κέρδισε τις εκλογές, θα πρέπει να αναλάβει αυτός την πρωθυπουργία.
Ο Νετανιάχου από την άλλη, που παίζει την πολιτική επιβίωσή του, δήλωσε απογοητευμένος και έκπληκτος επειδή ο αντίπαλός του απέρριψε την προσφορά του για διαπραγματεύσεις με στόχο τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας, σημειώνοντας όμως ότι παραμένει ανοιχτός σε συνομιλίες. «Μπένι, πρέπει να σχηματίσουμε σήμερα μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, την ευρύτερη δυνατή. Ο λαός αναμένει από εμάς να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να ενεργήσουμε συντονισμένα», είπε.
Μέχρι τώρα, ο απερχόμενος πρωθυπουργός δήλωνε ότι η χώρα δεν έχει παρά μόνο δύο επιλογές: είτε μια κυβέρνηση της δεξιάς με επικεφαλής τον ίδιο, είτε μια «επικίνδυνη κυβέρνηση (σ.σ. του Γκαντς) που θα βασίζεται στα αραβικά κόμματα».
