Θάνος Ξυδόπουλος
Η παχυσαρκία αυξάνει 6 φορές τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 ενώ οι γενετικοί παράγοντες και ο τρόπος ζωής συμβάλλουν και αυτοί στην εμφάνιση της νόσου αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας έρευνας που παρουσιάστηκε στη φετινή συνάντηση της European Association for the Study of Diabetes, στη Μπαρτσελόνα, της Ισπανίας. Επικεφαλής της μελέτης ήταν η Hermina Jakupovic από το University of Copenhagen.
Σε αυτή την έρευνα, οι συγγραφείς ήθελαν να εξετάσουν αν ο γενετικός κίνδυνος για διαβήτη τύπου 2 ενισχύεται από την παχυσαρκία και τον δυσμενέστερο τρόπο ζωής, εφαρμόζοντας ένα στατιστικό μοντέλο σε δείγμα 9.556 ανδρών και γυναικών από τη Δανία. Σχεδόν το ήμισυ (49,5%) των συμμετεχόντων ανέπτυξε διαβήτη στα 14,7 έτη, κατά μέσο όρο, παρακολούθησης.
Ως ευνοϊκός τρόπος ζωής ορίστηκε αυτό που έχει τουλάχιστον τρεις από τους ακόλουθους παράγοντες: αποφυγή καπνίσματος, μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, τακτική σωματική δραστηριότητα και υγιεινή διατροφή. Ένας δυσμενής τρόπος ζωής ορίστηκε όταν υπήρχε μόνο ένας ή κανένας παράγοντας υγιεινού τρόπου ζωής. Οι υπόλοιποι συμμετέχοντες ορίστηκαν ως ενδιάμεσος τρόπος ζωής.
Ο γενετικός κίνδυνος αξιολογήθηκε με μια βαθμολογία κινδύνου που περιέλαβε 193 γενετικές παραλλαγές οι οποίες είναι γνωστό ότι συνδέονται με το διαβήτη τύπου 2.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η παχυσαρκία και ο δυσμενής τρόπος ζωής συνδέονται με μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 ανεξάρτητα από τον γενετικό κίνδυνο.
Η παχυσαρκία (όταν ο Δείκτης Μάζας Σώματος είναι πάνω από 30 kg / m2) αύξησε τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 κατά 5,8 φορές σε σύγκριση με τα άτομα που είχαν φυσιολογικό βάρος.
Ο δυσμενής τρόπος ζωής συνδέθηκε με 20% αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με τον ευνοϊκό τρόπο ζωής.
Οι συντάκτες κατέληξαν στο συμπέρασμα: «Η επίδραση της παχυσαρκίας στον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 κυριαρχεί σε σχέση με άλλους παράγοντες κινδύνου, υπογραμμίζοντας τη σημασία της διαχείρισης βάρους στην πρόληψη της νόσου».
