Ζήσης Ψάλλας
Μια τριετής καναδική μελέτη έδειξε ότι δεν υπάρχει όφελος για τα οστά από τη λήψη υψηλών δόσεων της βιταμίνης D.
Η μελέτη παρακολούθησε 300 εθελοντές ηλικίας 55 έως 70 ετών για να ελεγχθεί η υπόθεση ότι οι αυξανόμενες δόσεις βιταμίνης D έχουν μια δοσοεξαρτώμενη θετική επίδραση στην οστική πυκνότητα και στην αντοχή των οστών. Το ένα τρίτο των συμμετεχόντων στη μελέτη λάμβανε 400 IU βιταμίνης D ημερησίως, το ένα τρίτο 4.000 IU και το ένα τρίτο 10.000 IU.
Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε μέτρηση της πυκνότητας των οστών και της οστικής τους αντοχής με τη χρήση μιας νέας, υψηλής ανάλυσης αξονικής τομογραφίας (CT) στον καρπό και στον αστράγαλο, που ονομάζεται XtremeCT και χρησιμοποιείται μόνο για έρευνα.
Το XtremeCT, το οποίο βρίσκεται στο Ινστιτούτο McCaig, είναι το πρώτο του είδους του στον κόσμο και επιτρέπει στους ερευνητές να δουν λεπτομερώς την μικροαρχιτεκτονική των οστών. Εξετάστηκε επίσης η πυκνότητα οστικής απορρόφησης με ακτίνες Χ (DXA). Οι συμμετέχοντες έλαβαν σαρώσεις κατά την έναρξη της μελέτης και στους 6, 12, 24 και 36 μήνες. Για την αξιολόγηση των επιπέδων βιταμίνης D και ασβεστίου, οι ερευνητές συγκέντρωσαν δείγματα αίματος νηστείας στην αρχή της μελέτης και σε 3, 6, 12, 18, 24, 30 και 36 μήνες καθώς και συλλογές ούρων ετησίως.
Οι ενήλικες χάνουν σταδιακά σε οστική πυκνότητα και τα αποτελέσματα της DXA έδειξαν μέτρια μείωση της BMD στη διάρκεια της μελέτης, χωρίς να εντοπίζονται διαφορές μεταξύ των τριών ομάδων. Ωστόσο, η πιο ευαίσθητη μέτρηση της BMD με XtremeCT υψηλής ανάλυσης έδειξε σημαντικές διαφορές στην οστική απώλεια μεταξύ των τριών δοσολογιών.
Η συνολική BMD μειώθηκε κατά την τριετή περίοδο κατά 1,4% στην ομάδα των 400 IU, κατά 2,6% στην ομάδα των 4,000 IU και κατά 3,6% στην ομάδα των 10 000 IU. Το συμπέρασμα ήταν ότι, σε αντίθεση με ό, τι προβλεπόταν, η συμπλήρωση με βιταμίνη D σε δόσεις υψηλότερες από εκείνες που συνιστώνται από κάποιους οργανισμούς δεν σχετίστηκε με αύξηση της οστικής πυκνότητας ή της αντοχής των οστών αλλά το αντίθετο. Το XtremeCT ανίχνευσε μια σχετιζόμενη με τη δόση μείωση της οστικής πυκνότητας και η μεγαλύτερη μείωση που παρατηρήθηκε ήταν στην ομάδα των 10.000 IU ημερησίως.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Medical Association.
