Επίδειξη μόδας σε τέσσερις πράξεις, με τέσσερις διαφορετικούς φωτισμούς, τέσσερα διαφορετικά σάουντρακ, από τον οίκο μόδας Comme des Garcons της Ρέι Καουακούμπο (Rei Kawakubo. Πάντα, στα show της Καουακούμπο καλείσαι να μαντέψεις το κρυφό νόημα, αλλά αυτή τη φορά υπήρχε ένα τουλάχιστον στοιχείο: προσφάτως, πλησίασαν τη fashion designer να σχεδιάσει τα κοστούμια για καινούργια παραγωγή στη Vienna State Opera του κλασικού μυθιστορήματος της Βιρτζίνια Γουλφ «Ορλάντο» (ακόμη κι αν δεν το έχουμε διαβάσει, θυμόμαστε την ταινία του 1992 της Σάλι Πότερ, με την Τίλντα Σουίντον να υποδύεται τον/την Ορλάντο).
Η πρώτη «πράξη», υπό τους ήχους του «Syeeda’s Song Flute» που έγραψε το 1960 ο Τζον Κολτρέιν για την κόρη του. Λουσμένες σε κίτρινο φως, οι κρεασιόν κατέληγαν σε φούστες, ενώ τα σακάκια παρέπεμπαν στον 18ο αιώνα.
Στη δεύτερη «πράξη», το φως ήταν ροζ, η μουσική υπόκρουση ήταν η σύνθεση του 2011 του Gerry Hemingway Quintet «Backabacka» (με σαφείς συνειρμούς Καραϊβικής). Οι σιλουέτες που βάδιζαν ήταν παρόμοιες, αλλά τώρα φορούσαν παντελόνια, και τα πουκάμισα ήταν με βολάν στα μανίκια.
Ο χαμηλός πράσινος φωτισμός στην τρίτη «πράξη» δεν επέτρεπε σαφή εικόνα. Η Carmen McRae σιγοτραγουδούσε την επιτυχία της του 1962, το «If You Never Fall In Love With Me» και παρήλασε η πιο «γυναικεία» κρεασιόν της βραδιάς, ένα μαύρο φόρεμα με πουκάμισο με βολάν στα μανίκια και Nike Air Max του 1995.
Για την τέταρτη «πράξη» η Καουακούμπο άναψε τα φώτα. Το άτεγκτο φως συνόδευε ένα τζαζ σόλο στα ντραμς και τ’ αγόρια – τα μοντέλα – κινούντο εδώ κι εκεί φορώντας μπατίκ (μοτίβα της δεκαετίας του 1990 και εικόνες επιστημονικής φαντασίας βιομηχανικών χώρων).
Τα πάντα αψηφούσαν το φύλο, όλα τα αγόρια φορούσαν πέρλες και περιφέρονταν με κομμώσεις που θύμιζαν αυτές τις Βίτα Σάκβιλ-Γουέστ, της φίλης και ερωμένης της Βιρτζίνια Γουλφ και κύριας πηγής έμπνευσης για το «Ορλάντο». Βαμπίρ – παραδοσιακά, ανδρόγυνα όντα – και πνεύμα πανκ (το οποίο συνδέουμε με τον οίκο Comme des Garçons).
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
