Ζήσης Ψάλλας
Σύμφωνα με μελέτη περισσότερων από 300.000 ανθρώπων, η έκθεση σε εξωτερική ατμοσφαιρική ρύπανση συνδέεται με μειωμένη πνευμονική λειτουργία και αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ).
Η ΧΑΠ είναι μια μακροπρόθεσμη κατάσταση που συνδέεται με τη μειωμένη λειτουργία των πνευμόνων που προκαλεί φλεγμονή στους πνεύμονες και στένωση των αεραγωγών, καθιστώντας την αναπνοή δύσκολη.
Η λειτουργία του πνεύμονα συνήθως μειώνεται καθώς γερνάμε, και η νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό European Respiratory Journal δείχνει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να συμβάλει στη διαδικασία γήρανσης.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα επικυρωμένο μοντέλο ρύπανσης της ατμόσφαιρας για να εκτιμήσουν τα επίπεδα μόλυνσης που οι άνθρωποι εκτέθηκαν στα σπίτια τους κατά την εγγραφή τους στη μελέτη UK Biobank. Οι τύποι ρύπων περιελάμβαναν τα σωματίδια (PM10), τα λεπτά σωματίδια (PM2.5) και το διοξείδιο του αζώτου (NO2), που παράγονται με την καύση ορυκτών καυσίμων, από τα καυσαέρια αυτοκινήτων και άλλων οχημάτων, τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και τις βιομηχανίες.
Οι συμμετέχοντες απάντησαν σε λεπτομερή ερωτηματολόγια για την υγεία ως μέρος της συλλογής δεδομένων της Biobank και η λειτουργία των πνευμόνων μετρήθηκε χρησιμοποιώντας δοκιμές σπιρομέτρησης από ιατρούς στα κέντρα αξιολόγησης της Biobank κατά την εγγραφή τους μεταξύ 2006 και 2010.
Η ερευνητική ομάδα διεξήγαγε πολλαπλές δοκιμές για να διαπιστώσει κατά πόσο η μακροχρόνια έκθεση σε υψηλότερα επίπεδα των διαφόρων ατμοσφαιρικών ρύπων συνδέθηκε με τις αλλαγές στη λειτουργία των πνευμόνων των συμμετεχόντων. Η ηλικία, το φύλο, ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ), το εισόδημα των νοικοκυριών, το επίπεδο εκπαίδευσης, το καθεστώς καπνίσματος και η έκθεση σε παθητικό κάπνισμα αποτέλεσαν αντικείμενο των αναλύσεων. Περαιτέρω αναλύσεις εξέτασαν επίσης κατά πόσο ορισμένα επαγγέλματα αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ΧΑΠ.
Τα στοιχεία έδειξαν ότι για κάθε ετήσια μέση αύξηση 5 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο στα PM2.5 του αέρα που οι συμμετέχοντες εκτέθηκαν στο σπίτι, η σχετική μείωση της λειτουργίας των πνευμόνων ήταν παρόμοια με τις επιπτώσεις γήρανσης δύο ετών.
Όταν οι ερευνητές αξιολόγησαν την επικράτηση της ΧΑΠ, διαπίστωσαν ότι μεταξύ των συμμετεχόντων που ζουν σε περιοχές με συγκεντρώσεις PM2.5 πάνω από τις ετήσιες μέσες κατευθυντήριες γραμμές των 10 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο (10 μg / m3), η επικράτηση της ΧΑΠ ήταν τέσσερις φορές υψηλότερη σε σχέση με τα άτομα που εκτέθηκαν στο παθητικό κάπνισμα στο σπίτι και η μισή από εκείνους που ήταν ή υπήρξαν καπνιστές.
