Το ποδόσφαιρο είναι ταξική κοινωνία. Ένας κόσμος, σταθερά και ακλόνητα, με μικρές και μεγάλες ομάδες. Κι αυτή η διαχρονική ισορροπία δυνάμεων στο μακράν δημοφιλέστερο παιχνίδι, που το είπαν και συνεχίζουν να το αποκαλούν ως βασιλιά, έχει τις ευλογίες του λαού.
Πράγματι, στο ποδόσφαιρο η μεγάλη ομάδα, αυτή που στον τόπο της πρωταγωνιστεί, που κερδίζει τίτλους, παραμένει μεγάλη και διατηρεί τη λαϊκή της βάση, ακόμα και σε περίοδο παρακμής. Απεναντίας, στην εξαίρεση του κανόνα, στην αναλαμπή της μικρής ομάδας, όταν αυτή κατακτά πρωτάθλημα ή κύπελλο, μια σπουδαία διάκριση, δεν μεγαλώνει τη λαϊκή της επιρροή.
Η ακαδημαϊκού τύπου κουβέντα με αφορμή τη λονδρέζικη Chelsea, η οποία από τότε που την εξαγόρασε ο ουκρανικής καταγωγής Ρώσος ολιγάρχης Ρομάν Αμπράμοβιτς άλλαξε κλάση. Από μια μικρομεσαία ομάδα του αγγλικού πρωταθλήματος έγινε παγκόσμια, με κούπες στο νησί και στην Ευρώπη.
Στα 35 του χρόνια το ορφανό Εβραιόπουλο, γεννημένος γκάγκστερ, με DNA κακοποιού που εύκολα φτάνει σε δολοφονίες, έγινε ιδιοκτήτης της Τσέλσι και αμέσως έβαλε την ομάδα του, αυτός ο εντελώς άσχετος από μπάλα, στην ελίτ. Στα ίδια κυβικά με τις Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μπάγερν, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Στην Ελλάδα όλοι οι μεγαλοεπιχειρηματίες, βιομήχανοι και καναλάρχες διαπλεκόμενοι, μπλέκουν στο ποδόσφαιρο με την αγορά μιας μεγάλης ομάδας. Αλήθεια, ο Κόκκαλης π.χ. και ο Μαρινάκης, ο Μελισσανίδης και ο Σαββίδης, θα κατάφερναν ποτέ να πάρουν πρωτάθλημα με τον Ηρακλή ή τον Απόλλωνα; Ο 52χρονος Αμπράμοβιτς μπήκε στο ποδόσφαιρο με τον Πανιώνιο της Αγγλίας και τους πήρε τα σώβρακα. Και η Τσέλσι που ξεκίνησε από την Τούμπα και το 1-0 στον ΠΑΟΚ την πορεία της στο Europa League 2018-19 κατάφερε να το πάρει αήττητη. Με το επιβλητικό 4-1 στον τελικό επί της Άρσεναλ κατέκτησε χθες ακόμη έναν ευρωπαϊκό τίτλο (φώτο).
……………………..
Η εξήγηση γιατί ο εγκέφαλος στα στημένα ματς έπαιζε μπάλα μέχρι τα 35 του, διάβασε στο apodytiriakias.gr
