Συνεντεύξεις: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος, Κωνσταντίνα Παπατσάκωνα
Σε μία ιστορική περίοδο απαξίωσης της Πολιτικής, όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, πολλές, πάρα πολλές συμπατριώτισσές μας αποφάσισαν να εμπλακούν στον πολιτικό στίβο διεκδικώντας την ψήφο των πολιτών.
Ζητήσαμε, λοιπόν, τη συνδρομή ορισμένων εξ αυτών των υποψηφίων προκειμένου να απαντήσουν σε μία σειρά από ερωτήματα. Γιατί εμπλέκονται στην Πολιτική και εάν αυτή η ενασχόληση με τα κοινά αφήνει περιθώρια για προσωπική ζωή. Τι σημαίνει για τις γυναίκες αυτές η αμείλικτη και διαρκής έκθεση στη δημόσια θέα; Πώς επέλεξαν τον πολιτικό χώρο τον οποίο υπηρετούν; Ποια είναι η σχέση τους με την εξουσία;
Η Ελευθερία Αγγέλη, πολύ νέα στην ηλικία, σπουδαγμένη, ευγενής, με πείρα στα ευρωπαϊκά θέματα, αφού εργάζεται ήδη στις Βρυξέλλες, είναι υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ. Απάντησε στις ερωτήσεις που της τέθηκαν καθώς και στο επίκαιρο, λόγω πολιτικής και ιστορικής συγκυρίας, ερώτημα: τι σημαίνει να είσαι αριστερός ή αριστερή το 2019, δηλαδή σε μία περίοδο όπου οι οριοθετήσεις μεταξύ πολιτικών χώρων είναι πια θολές και κάπου ξεπερασμένες.
Η Μαριάνα Τσίχλη είναι υποψήφια περιφερειάρχης. Αριστερή λόγω προσωπικής επιλογής όπως δηλώνει, ανήκει στην «Ανυπότακτη Αττική» που στηρίζεται από τη Λαϊκή Ενότητα.
Όπως τονίζει η κυρία Τσίχλη, η οποία παρεμπιπτόντως είναι από τις πιο νεαρές υποψήφιες σε αυτές τις περιφερειακές εκλογές, «η Ανυπότακτη Αττική θέλει να οικοδομήσει ένα ισχυρό μέτωπο που θα εκφράζει τις διεκδικήσεις των κατοίκων σε όλη την Αττική».
Η Σοφία Σακοράφα δεν έχει ανάγκη από συστάσεις. Από μικρό κορίτσι πάλεψε για τα πρωτεία στους στίβους. Μετά την κέρδισε η Πολιτική. Ξεκίνησε από το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο ιστορικά ανήκει και το διεκδικεί. Το δικό της ΠΑΣΟΚ δηλαδή. Στη συνέχεια, όπως πάρα πολλοί σύντροφοί της, συμπαρατάχθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξαρτητοποιήθηκε μετά τη στροφή Τσίπρα το καλοκαίρι του 2015. Τώρα πια συμπορεύεται με τον Γιάνη Βαρουφάκη και τη «Μέρα 25», διότι, όπως επισημαίνει, «Μάχομαι την Ευρώπη των ολίγων».
H Βασιλική Λαζαράκου είναι υποψήφια με τη Νέα Δημοκρατία στις ευρωεκλογές. Δηλώνει ευρωπαϊστής με καταγωγή από τη Μάνη. Σπούδασε στην Αθήνα και στη Νέα Υόρκη, είναι νομικός με γνώσεις των μυστικών της κεφαλαιαγοράς και των επενδύσεων. Τεχνοκράτης με πείρα, η Βασιλική Λαζαράκου διεκδικεί μία θέση-επιβράβευση στην πολιτική σκηνή επιλέγοντας τον ευρωπαϊκό στίβο που είναι γεμάτος από προβλήματα και προκλήσεις.
Η επόμενη γυναίκα που μίλησε στον φακό του zougla.gr είναι υποψήφια με τη Χρυσή Αυγή. Νεότατη, μορφωμένη με σπουδές στο εξωτερικό, η Μαρία Σιδέρη – Τσάμη κατάγεται από το Δίστομο. Από μία περιοχή σύμβολο της ναζιστικής θηριωδίας. Απάντησε στο σχετικό ερώτημα.
Είναι αξιοσημείωτο το πώς μία νέα γυναίκα με πρόσβαση στη γνώση πείθει τον εαυτό της να απαρνηθεί μία ιστορικά συλλογική τοποθέτηση και επιλέγει να συμπορευθεί με τους αρνητές αυτής της συλλογικής μνήμης. Όμως συμβαίνει, και η πραγματικότητα αυτή προβληματίζει. Αρκεί μία συμβατική πολιτική προσέγγιση για να εξηγηθεί το φαινόμενο; Χρειάζεται ένας άλλου τύπου προβληματισμός; Η ίδια δηλώνει πως δεν είναι ρατσιστής. Αρνείται πως η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστικό μόρφωμα. Δικαιολογεί τα σύμβολα της οργάνωσης αυτής ως… «αρχαιοελληνικά». Είναι πεπεισμένη για τον εθνικισμό της. Υπάρχει, άραγε, τέλος στην ιστορική αφέλεια; Συγχωρείται αυτή η ιστορική αφέλεια όταν μεταφράζεται σε πολιτική πράξη; «Είναι τιμή μου να λένε πως ανήκω σε ένα κόμμα εκτός συνταγματικού τόξου» δηλώνει η Μαρία Σιδέρη – Τσάμη. Είναι η αντισυστημική τοποθέτηση δικαιολογία και συγχωροχάρτι;
