.jpg)
Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Στην Κατοχή,
όταν επίκειτο βομβαρδισμός ή επλησίαζε κάποιος άλλος δημόσιος κίνδυνος,
ο «συναγερμός τού χωριού (τής γειτονιάς, τής πόλης)» ήταν η καμπάνα·
εν’ γένει, σε κοινωνίες που ασπάζονται τον Χριστιανισμό,
η καμπάνα είναι -τρόπον τινά- «Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης»
και ο ήχος της αποτελεί έναν ιδιότυπο αγγελιαφόρο.
*** Το 2003, στις 11 Μαΐου, οι καμπάνες χτυπήσαν’ σαν τρελές·
η «Ριζούπολη» προανήγγελλε θάνατο.
Και πράγματι, ο θάνατος ήρθε.
Ήταν 29 Μαρτίου 2007,
όταν σε συμπλοκή ανάμεσα σε Ολυμπιακούς και Παναθηναϊκούς,
έπεφτε νεκρός ο «πράσινος» οπαδός Μιχάλης Φιλόπουλος·
(οποία συγκλονιστική σημειολογία:
ο Παναθηναϊκός έχει στο όνομά του όλα τα σύμφωνα τής λέξης «Πένθος»).
Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια
που μεσολάβησαν από τον συναγερμό τής «Ριζούπολης»
ως τη δολοφονία Φιλόπουλου,
το μίσος ανάμεσα στις ελληνικές ομάδες,
το μίσος στις τάξεις των φιλάθλων και των οπαδών αυξανόταν.
Υπεύθυνες για την κλιμακούμενη τοξική πόλωση
ήταν η Πολιτεία, η Αστυνομία, η Δικαιοσύνη, η Δημοσιογραφία.
Η Εγκληματικότητα είχε καταλάβει απ’ άκρη σ’ άκρη το Ελληνικό Ποδόσφαιρο
και εδήλωνε την υπεροχή της απροκάλυπτα, απροσχημάτιστα,
με απόλυτο θράσος και με τη βεβαιότητα τής ατιμωρησίας.
*** Οι οιωνοί ήταν ζοφεροί.
Ο αντιστράτηγος τής Αστυνομίας, Γιάννης Τσιρώνης,
ο άνθρωπος που
-όντας… υπεύθυνος για την τήρηση τής τάξης
στο αλήστου μνήμης ντέρμπι τίτλου-
επέτρεψε να εγγραφεί εκείνος ο αγώνας στη Συλλογική Μνήμη
ως «Η Ζούγκλα τής Ριζούπολης»,
μετά από λίγον καιρό
ανελάμβανε υπεύθυνος ασφαλείας τής «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός».
Ραδιενεργοί πολιτικάντηδες κατεβαίναν’ αλλόφρονες στους δρόμους το 2005
και ουρλιάζαν’ προκειμένου να μην τιμωρούταν ο Ολυμπιακός
για τα τραγικά επεισόδια στη Νέα Σμύρνη, στο ματς με τον Πανιώνιο.
Όπερ και εγένετο.
Η Δικαιοσύνη κινούταν στο ίδιο κλίμα κατάντιας·
απαθής, αδιάφορη, αποστασιοποιημένη, ενίοτε ΚΑΙ διεφθαρμένη
(δεν ξεχνάμε και τα λογής-λογής «παραδικαστικά»
που έχουν ενσκήψει όλα αυτά τα χρόνια).
Κι από κοντά, η… Δημοσιογραφία.
Ξεπουλημένες υπάρξεις διθυραμβούσαν.
Η «Ζούγκλα τής Ριζούπολης» βαφτιζόταν «Έπος».
Τα «Δουλικά τής Εξουσίας» αποθεώναν’ αντί να εξεγείρονται.
Πολιτεία, Αστυνομία, Δικαιοσύνη, Δημοσιογραφία.
Όλες σε εισαγωγικά.
Όλες εκτός εισαγωγικών να αποτελούν ανέκδοτα.
Όλες εκτός εισαγωγικών να αποτελούν κακόγουστα ανέκδοτα.
Οι «ηθικές»-ανήθικες αυτουργοί τού Μίσους και τού Θανάτου.
…
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται.
Μετά τον καμένο φούρνο τού Κωνσταντινέα,
μετά το καμένο σπίτι τού Μπίκα,
μετά την απόπειρα ανθρωποκτονίας τού Τζήλου,
η Βία -όπως ήταν φυσικό- μεταφέρεται φαινομενικώς εκτός κέντρων εξουσίας·
βεβαίως,
πρόκειται για απόκεντρη βία
που χρηματοδοτείται, πριμοδοτείται, ή απλώς πυροδοτείται από τα κέντρα εξουσίας.
Το συμβάν με τη νεαρή φίλαθλο τού Παναθηναϊκού είναι η νέα καμπάνα κινδύνου.
Πέντε θλιβερά ούγκανα,
πέντε «χρήσιμοι ηλίθιοι» τού Συστήματος τής Εγκληματικότητας
που σύντομα θα πέσουν κι οι ίδιοι θύματα τής μαφιόζικης ανατροφοδότησης
και θα καταλήξουν «άχρηστοι ηλίθιοι»,
μαχαίρωσαν και λήστεψαν μία κοπέλα.
Το «No Politica» σε όλο του το «μεγαλείο»
και σε όλη του την ανδρεικελική υποκρισία.
Μίσος για το Γυναικείο Φύλο και Βιασμός.
Βιασμός με τη Μορφή Ύβρεων,
Βιασμός με τη Μορφή Χτυπημάτων,
Βιασμός με τη Μορφή τού Μαχαιρώματος.
Και ως επιδόρπιο, η Ληστεία
(εκτός από τις κραυγές τής βιαζόμενης κοπέλας,
ηχούν εκκωφαντικά οι χυδαίες -και έμπλεες σεξιστικού μίσους- ύβρεις,
αλλά και η προτροπή «Πάρ’ της το κινητό.»·
μιλάμε για ζήτουλες τής συμφοράς).
Και μετά, η εισβολή κουκουλοφόρων στο «Παπαστράτειο»,
με τον τραυματισμό ενός φιλάθλου τού Ολυμπιακού με ειδικές ανάγκες.
Η ταυτότητα των δραστών δεν έχει εξακριβωθεί,
αλλά πιθανολογείται ότι η επίθεση είναι αντίποινο
για το μαχαίρωμα τής κοπέλας στο Ίλιον.
Φυσικά,
επειδή εδώ μιλάμε για μία «Εγκληματική Οργάνωση»
που ναι μεν έχει απολέσει την παντοκρατορία της στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο,
αλλά εξακολουθεί απερίσπαστη να δραστηριοποιείται στην κοινωνία,
δεν αποκλείω να υπάρξουν και περιπτώσεις προβοκάτσιας.
Διότι, όταν μιλάμε για Μαφία,
όταν μιλάμε για αλλοτριωμένα δολοφονικά όντα,
ουδεμία μπέσα πρέπει να περιμένουμε·
αν κρίνουν ότι ο μόνος τρόπος για να στρέψουν αλλού την προσοχή
και να αποπροσανατολίσουν την Κοινή Γνώμη από τα εγκλήματά τους,
είναι να χτυπήσουν έναν αθώο
(ή, ακόμη-ακόμη, και έναν τυπικώς ομόχρωμό τους),
δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι δεν θα διστάσουν να το κάνουν.
Προσωπικώς, λοιπόν,
δεν έχω την ελάχιστη διάθεση να χάνω τον χρόνο μου,
περιμένοντας να αισθανθούν δισταγμό οι Αδίστακτοι.
*** Επιμύθιο:
Πλέον,
επειδή στην εποχή που ζούμε -εξ’ αιτίας των ιλιγγιωδών ρυθμών της-
ο Χρόνος είναι πυκνός,
ο επόμενος νεκρός, οι επόμενοι νεκροί ενδεχομένως,
δεν θα αργήσουν τέσσερα χρόνια αλλά θα έρθουν πολύ πιο γρήγορα,
πρέπει επειγόντως να απαιτήσουμε τα θεωρητικώς Αυτονόητα.
«Πολιτεία, Αστυνομία, Δικαιοσύνη, Δημοσιογραφία»:
Τα τέσσερα «Αυτονόητα»
που στην τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία θεωρούνται «Εξαιρέσεις».
Τα τέσσερα «Αυτονόητα»
που στην τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία θεωρούνται «Ανέκδοτα».
Το Τετράπτυχο τής Νεοελληνικής Κατάντιας.
Στην τρέχουσα ιστορική περίοδο,
η Ελλάδα κατοικείται από δύο ελληνόφωνα είδη
με σαφείς εθνικές διαφορές μεταξύ τους.
Από τη μία, οι Έλληνες.
Από την άλλη, οι Νεοέλληνες
(ψευτοϋπερήφανα αποκυήματα βαρβαρισμού και δήθεν βαρβατίλας).
Ως Έλληνες οφείλουμε να αντισταθούμε και να απαιτήσουμε.
Ως Έλληνες οφείλουμε να απαιτήσουμε Ελληνική Πολιτεία,
Ελληνική Αστυνομία, Ελληνική Δικαιοσύνη, Ελληνική Δημοσιογραφία.
Όσο για τούς Νεοέλληνες,
είναι βέβαιο ότι τούτην την ώρα που μιλάμε
ετοιμάζουν τα ψεύτικα κλάματά τους για τον επόμενο νεκρό,
για τούς επόμενους νεκρούς.
Μέχρι και το Πένθος ξευτιλίζει ο Νεοέλληνας·
τόσο ξευτίλας είναι.
Συμπληρωματική Σημείωση:
– Τι λέει ο ένας «νεοέλληνας» στον άλλον όταν σε δουν νεκρό;
– «Πάρ’ του το κινητό.».
Απόφθεγμα Ημέρας:
Άλλο το Κλάμα, άλλο η Κλάψα.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Όσα θα συμβούν το τριήμερο…
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Τη Δευτέρα πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
