Το ένα τρίτο των βρετανών δισεκατομμυριούχων τοποθετούν τις περιουσίες του σε φορολογικούς παραδείσους, αποκαλύπτουν οι Times σε έρευνα που κάνει λόγο για πραγματική έξοδο κατά την τελευταία δεκαετία.
Η εφημερίδα εξηγεί ότι διαπίστωσε ότι 28 από τους 93 βρετανούς δισεκατομμυριούχους έχουν τοποθετήσει ή τοποθετούν τώρα τα χρήματά τους σε εδάφη με ελάχιστες φορολογικές επιβαρύνσεις. Οι μισοί από αυτούς έχουν κάνει την κίνησή τους την τελευταία δεκαετία.
Σύμφωνα με την έρευνα των Times, οι αγαπημένοι προορισμοί των βρετανών δισεκατομμυριούχων είναι το Μονακό, οι αγγλονορμανδικές νήσοι Τζέρσι και Γκέρνσι, αλλά και η Ελβετία.
Το πλεονέκτημα είναι ότι επιλέγοντας ένα καθεστώς μη διαμένοντος στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν την δυνατότητα να συνεχίσουν να κατέχουν εταιρείες στην χώρα τους, αποφεύγοντας παράλληλα να πληρώνουν φόρους ύψους 38,1% επί του μερίσματος και 20% επί των κεφαλαιακών κερδών σε περίπτωση μεταπώλησης μετοχών.
Πέραν των δισεκατομμυριούχων, η εφημερίδα επισημαίνει ότι περί τους 6.800 Βρετανοί έχοντας δηλώσει ως τόπο διαμονής έναν φορολογικό παράδεισο ελέγχουν περί τις 12.000 εταιρείες με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο. Στο τέλος, φόροι ύψους δισεκατομμυρίων λιρών διαφεύγουν των βρετανικών φορολογικών υπηρεσιών.
Ανάμεσα στις γνωστότερες περιπτώσεις, ο βιομήχανος Τζιμ Ράτκλιφ δέχθηκε επικρίσεις το περασμένο καλοκαίρι όταν ο Τύπος δημοσίευσε την πληροφορία ότι μεταφέρει την περιουσία του στο Μονακό. Ο επικεφαλής του ομίλου πετροχημικών Ineos είναι από το 2018 ο πρώτος στην λίστα των πλουσιότερων Βρετανών.
Οι πληροφορίες δημοσιεύονται στους Times τρεις ημέρες μετά την πολεμική που προκάλεσε στο βρετανικό κοινοβούλιο τροπολογία με στόχο την ενίσχυση της φορολογικής διαφάνειας των επιχειρήσεων στις αγγλονορμανδικές νήσους και την Νήσο του Μαν.
Το Ηνωμένο Βασίλειο πιέζεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση που έχει απειλήσει να περιλάβει τις τρεις αυτές νήσους στον κατάλογο των φορολογικών παραδείσων αυτήν την χρονιά εάν δεν υπάρξει νομοθεσία για την ενίσχυση της διαφάνειας.
Όμως η συντηρητική κυβέρνηση ανέβαλε την συζήτηση του νομοσχεδίου για τις φορολογικές υπηρεσίες, ένα τεράστιο κείμενο που περιλαμβάνει τροπολογία για το θέμα της «ιδιοκτησίας εταιρειών με «έδρα αυτές τις κτήσεις του στέμματος».
Η τροπολογία προέβλεπε ότι οι αρχές των νήσων αυτών οφείλουν να δημοσιεύουν τους ιδιοκτήτες των καταγεγραμμένων στο έδαφος τους εταιρειών. Σύμφωνα με το κείμενο, τα ονόματα όσων κατέχουν περισσότερο από το 25% κάθε εταιρείας που είναι δηλωμένη στο έδαφός τους θα πρέπει να δημοσιευθούν μέχρι το τέλος του 2020.
Οι εκπρόσωποι των τριών αυτών νήσων τοποθετήθηκαν κατηγορηματικά κατά της τροπολογίας, ενώ η βρετανική κυβέρνηση τόνισε ότι τα εδάφη αυτά είναι αυτόνομα στην διαχείριση των φορολογικών τους υποθέσεων.
