Ζήσης Ψάλλας
Τα μακροφάγα είναι κύτταρα ανοσίας όπως τα Τ και τα Β κύτταρα, αλλά διαφέρουν στο ότι μπορούν να τρώνε τα κύτταρα που υποτίθεται ότι δεν πρέπει να βρίσκονται στο σώμα, όπως π.χ. τα καρκινικά. Τα μακροφάγα έχουν σκοπό να προστατεύουν αλλά ο καρκίνος έχει βρει τρόπους να τα “κοιμίζει”.
Τώρα ερευνητές του Abramson Cancer Center του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας λένε ότι έχουν εντοπίσει πώς να τροφοδοτούν τα μακροφάγα με την ενέργεια που απαιτείται για να επιτίθενται και να “τρώνε” τα καρκινικά κύτταρα.
Ο καρκίνος δεν συρρικνώνεται χωρίς τη βοήθεια των μακροφάγων και τα μακροφάγα χρειάζονται το σωστό καύσιμο για να τρώνε τα καρκινικά κύτταραΕίναι γνωστό ότι τα μακροφάγα μπορούν είτε να υποστηρίξουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων είτε να την εμποδίσουν. Αλλά οι περισσότεροι όγκοι εκφράζουν επίσης ένα σήμα που ονομάζεται CD47, το οποίο μπορεί να θέσει τα μακροφάγα σε βαθύ ύπνο και να τα εμποδίσει να κάνουν τη δουλειά τους. Οι ερευνητές βρήκαν ότι μια ώθηση στον μεταβολισμό των μακροφάγων μπορεί να ξεπεράσει αυτό το σήμα και να ενεργήσει σαν ένα ξυπνητήρι για να τα αναζωογονήσει και να τα προετοιμάσει να κάνουν τη δουλειά τους. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο Nature Immunology.
Τα μακροφάγα είναι το πιο εμφανές ανοσοποιητικό κύτταρο που ανευρίσκεται στον καρκίνο, αλλά τα καρκινικά κύτταρα συχνά σταματούν τα μακροφάγα από την επίθεση τους εκφράζοντας το CD47, το σήμα «μην τρώτε». Οι ερευνητές λένε ότι η απλή παρεμπόδιση ανασταλτικών σημάτων όπως το CD47 δεν είναι πάντοτε αρκετή για να πείσει τα μακροφάγα να επιτεθούν στον καρκίνο. Αντ’ αυτού, απαιτούνται δύο σήματα. Πρώτον, χρειάζονται ένα σήμα για την ενεργοποίησή τους. Μετά από αυτό, ένα δεύτερο σήμα – όπως ο αναστολέας του CD47 – μπορεί να μειώσει το κατώτατο όριο που απαιτείται για την καταπολέμηση του καρκίνου.
Αποδεικνύεται ότι τα μακροφάγα πρέπει να ενεργοποιηθούν για να μπορέσουν να εργαστούν, πράγμα που εξηγεί γιατί οι συμπαγείς όγκοι μπορεί να αντισταθούν στη θεραπεία μόνο με τους αναστολείς του CD47, δήλωσε ο Gregory L. Beatty, MD, PhD, επίκουρος καθηγητής Αιματολογίας- Ογκολογίας στην Ιατρική Σχολή του Penn Perelman. Απροσδόκητα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ενεργοποιημένα μακροφάγα ήταν σε θέση να τρώνε τα καρκινικά κύτταρα ακόμη και με την παρουσία υψηλών επιπέδων CD47.
Κλειδί ο μεταβολισμός
Για να κατανοήσει τη μοριακή βάση αυτού του φαινομένου, η ερευνητική ομάδα παρακολούθησε τη μεταβολική δραστηριότητα των μακροφάγων και διαπίστωσε ότι οι ενεργοποιημένοι μακροφάγοι άρχισαν να χρησιμοποιούν τόσο τη γλουταμίνη όσο και τη γλυκόζη ως καύσιμο για να υποστηρίξουν τις ενεργειακές απαιτήσεις που απαιτούνται για να φάνε τα καρκινικά κύτταρα.
Ο καρκίνος δεν συρρικνώνεται χωρίς τη βοήθεια των μακροφάγων και τα μακροφάγα χρειάζονται το σωστό καύσιμο για να τρώνε τα καρκινικά κύτταρα και να συρρικνωθούν οι όγκοι, είπαν οι συγγραφείς. Και πρόσθεσαν ότι για να γίνει αυτό, απαιτείται μετατόπιση του μεταβολισμού για να κατευθυνθεί η ενέργεια προς τη σωστή κατεύθυνση. Είναι ο μεταβολισμός που τελικά επιτρέπει στα μακροφάγα να παρακάμπτουν τα σήματα που τους λένε ότι δεν πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους.
Οι ερευνητές είπαν επίσης ότι οι ασθενείς με διαβήτη, καρδιαγγειακές παθήσεις και άλλες παθήσεις υποβάλλονται σε φάρμακα που μπορεί να επηρεάσουν το μεταβολισμό των μακροφάγων, αλλά δεν είναι γνωστό πώς αυτά τα φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν τις ανοσολογικές αντιδράσεις στον καρκίνο.
