Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος
Κάμερα: Χάρης Γκίκας
Τον δικό τους Γολγοθά ανεβαίνουν τους τελευταίους μήνες οι κάτοικοι του οικισμού Γλυκιά Ζωή στους Αγίους Θεοδώρους μετά τις φονικές πυρκαγιές του Ιουλίου, οι οποίες άφησαν πίσω τους 99 νεκρούς στο Μάτι και κατέκαψαν την ευρύτερη περιοχή, προξενώντας ανυπολόγιστες υλικές ζημιές.
Σπίτια έγιναν στάχτη, δρόμοι καταστράφηκαν, κοινωνικές υποδομές κατέρρευσαν και ο άλλοτε πανέμορφος οικισμός μετατράπηκε σε ένα εφιαλτικό και αφιλόξενο τοπίο.
Σήμερα, μερικούς μήνες μετά, τίποτα δεν φαίνεται να έχει αλλάξει. Η Πολιτεία δηλώνει απούσα, οι αρμόδιοι φορείς κωφεύουν και οι κάτοικοι, όπως είναι λογικό, βρίσκονται σε απόγνωση. Αδιάψευστος μάρτυρας της αθλίας κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή αποτελεί ο φακός του zougla.gr.
Η ηλεκτρονική μας εφημερίδα βρέθηκε στον οικισμό και έκανε αυτοψία στα κατεστραμμένα οικήματα που άφησε πίσω της η πύρινη λαίλαπα του Ιουλίου. Αυτό που προκαλεί το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι ενώ, όπως προαναφέρθηκε, από τότε που ξέσπασαν οι πυρκαγιές έχουν περάσει περισσότεροι από δύο μήνες, η εικόνα της περιοχής παραμένει τραγικά η ίδια, χωρίς καμία κρατική ομπρέλα ασφαλείας.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω
Ενδεικτικά της εγκατάλειψης που υφίστανται οι κάτοικοι είναι τα όσα περιέγραψε στην κάμερα του
zougla.gr ο πρόεδρος της Νέας Γλυκιάς Ζωής, κ. Δημήτριος Βουκελάτος. Ο κ. Βουκελάτος κατήγγειλε πως η Πολιτεία έχει αφήσει τον οικισμό στη μοίρα του, μη φροντίζοντας ούτε καν για τα βασικά, όπως είναι η εύρυθμη και ομαλή παροχή νερού.
«Δεν έχουμε νερό. Έχουμε κάνει αιτήματα για το θέμα του νερού, αλλά δεν δίνει κανείς σημασία» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Πράγματι, από τα έγγραφα που βρίσκονται στη διάθεση του zougla.gr, προκύπτει ότι από τις αρχές του περασμένου Αυγούστου, ο κ. Βουκελάτος έστειλε επανειλημμένως σχετικά σημειώματα στη Βουλή, στον Δήμο Λουτρακίου, στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, στη Διεύθυνση Υδάτων Πελοποννήσου και αλλού, εξιστορώντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι, ειδικά σε ό,τι αφορά στην παροχή νερού.
Παράλληλα, ο κ. Βουκελάτος τόνισε ότι το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι είναι τα καμένα δένδρα και η μόλυνση από τα καμένα ελενίτ που υπήρχαν σε κάποια από τα σπίτια που έγιναν στάχτη. Για το συγκεκριμένο ζήτημα μάλιστα, εστάλη στις 5 Αυγούστου και σχετικό έγγραφο στον προϊστάμενο Δασών κ. Παναγιώτη Μπούλια.
«Τα καμένα δάση δημιουργούν μεγάλα προβλήματα. Οι άνεμοι σαρώνουν την περιοχή, με αποτέλεσμα να αναπνέουμε στάχτες και να κυκλοφορούμε με μάσκες οξυγόνου. Οκτώ σπίτια που κάηκαν είχαν ελενίτ, που είναι τοξικό και καρκινογόνο. Το κράτος μάς είχε πει ότι θα έφερνε ειδικά οχήματα που θα καθάριζαν τα απόβλητα, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Πρέπει να γίνει άμεσα δενδροφύτευση και ειδικός καθαρισμός. Μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουμε και με τον φωτισμό. Με την παραμικρή βροχή τα φώτα σβήνουν και μένουμε στο σκοτάδι» υπογράμμισε ο κ. Βουκελάτος.
Γροθιά στο στομάχι αποτελεί και η μαρτυρία του κ. Στυλιανού Μάρτη, κατοίκου της περιοχής από το 1984, ο οποίος μιλώντας στο zougla.gr έκανε λόγο για μία πρωτοφανή κατάσταση εγκατάλειψης του οικισμού από το κράτος.
«Με τις φωτιές κάηκαν 15 σπίτια και δεν μας επισκέφθηκε κανείς. Νερό δεν έχουμε καθόλου. Ό,τι κάνουμε με τις δεξαμενές και με βυτία. Επίσης, κάηκαν και οι κολόνες της ΔΕΗ, έτσι ο φωτισμός είναι προβληματικός. Δρόμοι δεν υπάρχουν. Μόνο ένας υπάρχει για να μπούμε στον οικισμό. Ζούμε σαν τα ποντίκια» τόνισε.
