Η αποκωδικοποίηση του DNA και η ανακάλυψη νέων γονιδίων και μονοπατιών που εμπλέκονται σε μηχανισμούς παρέμβασης στο DNA οδηγούν το κύτταρο σε εκτροπή από το φυσιολογικό του πολλαπλασιασμό με συνέπεια τη δημιουργία μοριακών μονοπατιών που μπορεί να οδηγήσουν σε προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο. Η ανωτέρω διαδικασία ενοχοποιείται στην καρκινογένεση, σε γενετικές ανωμαλίες, εμπλεκόμενες στη δημιουργία ασθενειών γενετικά προκαθορισμένων, όπως ο καρκίνος. Η ανακάλυψη αυτών των μοριακών μονοπατιών και η επιδιόρθωση του γενετικού και επιγενετικού υλικού τους με τη βοήθεια της Μεταφραστικής Έρευνας, της Νανοτεχνολογίας, της Νανοιατρικής, του COMPARE προγράμματος του NCI αλλά και άλλων προηγμένων ανακαλύψεων από διάφορες επιστήμες, μας οδηγεί στο μελλοντικό μοντέλο θεραπευτικής προσέγγισης για κάθε ασθενή.
Γνωρίζοντας τη μοριακή υπογραφή (molecular signature) του κάθε ασθενούς αλλά και της ασθένειας του, θα είμαστε σε θέση σύντομα, να του χορηγήσουμε την κατάλληλη στοχευμένη εξατομικευμένη θεραπεία, η οποία θα δρα μόνο στα παθολογικά κύτταρα και θα έχει ελάχιστες παρενέργειες στα υπόλοιπα υγιή κύτταρα. Η ανακάλυψη αυτών των μοριακών μονοπατιών που οδηγούν στην ασθένεια, θα μας επιτρέψει μελλοντικά την ανακάλυψη φαρμάκων (μοριακών βιοδεικτών)που εμποδίζουν αλλά και προλαμβάνουν την εκδήλωση της. Αυτό θα έχει ως συνέπεια την Οικονομία στο χώρο της Πρόληψης, της Διάγνωσης αλλά και της Θεραπείας για κάθε ασθένεια, με συνέπεια την αποτελεσματικότητα στην Υγειονομική Περίθαλψη.
”Εξειδικευμένα μονοκλωνικά αντισώματα συνδυαζόμενα με επιλεγμένη ανοσοθεραπεία, επικουρική χορήγηση αυξημένων δόσεων αντιοξειδωτικών ουσιών και υποστηρικτική εξατομικευμένη και εξειδικευμένη διατροφή, μπορούν να εξαφανίζουν τα περισσότερα είδη καρκινικών όγκων, ακόμα και σε προχωρημένο στάδιο, ή μεταστατικών”.
Ο καρκίνος είναι μία μετάλλαξη του κυττάρου. Ο πυρήνας του κυττάρου έχει μια βιβλιοθήκη όπου φυλάσσονται οι νόμοι-κώδικες-scripts ας το πούμε και προγράμματα που ονομάζονται γονίδια και διοικούν το κύτταρο,το κύτταρο κάνει ότι λένε οι κώδικες-νόμοι. Είναι το σύνταγμα του κυττάρου.
Οι κώδικες νόμοι είναι κάπου στους 25.000 οι όποιοι είναι διάσπαρτοι στην καρδιά ενός ογκώδους κειμένου το όποιο, το όποιο βρίσκεται κάπου σε ένα σημείο μέσα στο DNA και είναι γραμμένο με ένα πολύ παράξενο αλφάβητο αποτελούμενο μόνο από 4 γράμματα A,T,C,G, αυτά τα 4 λατινικά γράμματα εμείς τα βάλαμε για να αποκρυπτογραφήσουμε αυτή την γλώσσα του κυττάρου.
Αυτοί οι νόμοι λένε πως να συμπεριφέρεται το κύτταρο, είναι η κυβέρνηση η βουλή του κυττάρου.
Όταν το κύτταρο δέχεται επιθέσεις π,χ, από τοξίνες το κύτταρο παθαίνει κάποιες ζημιές και μία από αυτές είναι η αλλοίωση των νόμων, που όμως το κύτταρο τις επιδιορθώνει με μαεστρία.
Όταν όμως το κύτταρο έχει δεχθεί πολλές επιθέσεις και δεν έχει προλάβει η μπορέσει να αυτό-επιδιορθωθεί, τότε οι κώδικες ή αλλιώς το σύνταγμα του ή αλλιώς το σύνολο των νόμων του κυττάρου παραμένουν αλλοιωμένα και έτσι γίνονται λάθη στην ανάγνωση τους και το κύτταρο τρελαίνεται και κάνει αλλοπρόσαλλα πράγματα.
Ανοσοθεραπεία και μονοκλωνικά αντισώματα
Τα καρκινικά κύτταρα αλλάζουν γενετικά και πάνω στην εξέλιξη τους αυτή χάνουν την ικανότητα να δημιουργήσουν μια πρωτεΐνη που ονομάζεται interleukein-33. Όταν εξαφανίζεται η συγκεκριμένη πρωτεΐνη, το ανοσοποιητικό σύστημα δεν έχει τρόπο εντοπισμού των καρκινικών κυττάρων, με αποτέλεσμα αυτά να εξαπλώνονται σε όλο το σώμα – δηλαδή ο καρκίνος γίνεται μεταστατικός. Το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί ως σύστημα δορυφορικής παρακολούθησης για την προστασία από αυτά που αντιλαμβάνεται ως ξένες ουσίες. Για παράδειγμα, όταν το ανοσοποιητικό σας σύστημα εντοπίζει βλαβερά βακτήρια ή έναν ιό μέσα στο σώμα σας, αντιδρά παράγοντας συγκεκριμένες πρωτεΐνες (αντισώματα) που επιτίθενται και καταστρέφουν τους εισβολείς. Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιμετωπίζει επίσης τα καρκινικά κύτταρα ως ξένους εισβολείς, αλλά εξαιτίας κάποιας αποτυχίας του συστήματος συχνά δεν αναγνωρίζει τα καρκινικά κύτταρα. Για χρόνια οι ερευνητές αναζητούσαν τρόπους, να βελτιώσουν την αντίδραση της φυσικής άμυνας του οργανισμού στα καρκινικά κύτταρα. –δηλαδή τους μηχανισμούς αυτοίασης… Η χρήση του ανοσοποιητικού συστήματος για την επίθεση και την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων ονομάζεται ανοσοθεραπεία. Η ανοσοθεραπεία αποτελεί τύπο θεραπείας που έχει στόχο, την τροποποίηση της δραστηριότητας του ανοσοποιητικού συστήματος και την πρόκληση αλλαγών στην ανοσολογική απάντηση απέναντι στο νεόπλασμα. Ενεργοποιεί και κατευθύνει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, να καταπολεμήσει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.
Μία τέτοιου είδους ανοσοθεραπεία, βασίζεται στη χορήγηση δισεκατομμυρίων ανοσοκυττάρων, από τον ίδιο τον ασθενή, στο σώμα του, που επιτιθέμενα δίνουν τη δυνατότητα στον ίδιο τον οργανισμό να καταπολεμήσει επιτυχώς τους όγκους και να τους εξαφανίσει. Βασίζεται ουσιαστικά σε ένα “ζωντανό φάρμακο”, το οποίο δημιουργείται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του ιδίου του ασθενούς, αποτελώντας έτσι την πιο προχωρημένη εξατομικευμένη και εξειδικευμένη θεραπεία που υπάρχει μέχρι στιγμής Βέβαια, αυτό δεν θα μπορούσε να είναι αρκετό, για τον απλούστατο λόγο, πως το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ανθρώπου, δεν θα επιτεθεί ποτέ στα κύτταρα τα δικά του, ακόμα και αν αυτά είναι καρκινικά –δεν τα αναγνωρίζει δηλαδή ως εχθρικά.
Υπάρχουν όμως τώρα μονοκλωνικά αντισώματα, τα οποία δρουν ακριβώς εκεί, απενεργοποιώντας τον προγραμματισμό των Τ-λεμφοκυττάρων, που προσκολλούνται και αποκλείουν τον υποδοχέα πρωτεΐνης προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου, ο οποίος αδρανοποιεί τα Τ-λεμφοκύτταρα,. Αναστέλλοντας τον υποδοχέα, τα μονοκλωνικά αντισώματα εμποδίζουν την αδρανοποίηση των Τ-λεμφοκυττάρων, αυξάνοντας έτσι την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να εξοντώνει καρκινικά κύτταρα.
Η εξειδικευμένη διατροφή και τα αντιοξειδωτικά στη μάχη της νίκης…
Για να μπορέσει όμως ο οργανισμός να λειτουργεί απρόσκοπτα και να πολεμά τον καρκίνο, χρειάζεται έναν άριστα λειτουργούντα μεταβολισμό, καθώς και ένα επίσης ισχυρό ανοσοποιητικό που επιτίθεται στον όγκο για να τον εξουδετερώσει. Τον ρόλο αυτό, τον έχουν οι αντιοξειδωτικές ουσίες, όπως οι Βιταμίνες B & E, το σελήνιο, η ρεσβετρατρόλη, το λυκοπένιο, η ταυρίνη, το συνένζυμο 10, κ.α. τα οποία σε οξείες φάσεις, απαιτούνται σε μεγάλες ποσότητες και σε καθημερινή βάση… Όμως χρειάζεται και μία προσωπική μάχη του πάσχοντος, καθημερινά σπίτι του –μία διατροφή, βασισμένη στα “πέντε θεμέλια” (1. Έλεγχος των φλεγμονών 2. Αντιοξείδωση και αποτοξίνωση 3. Ρύθμιση και προστασία του γαστρεντερικού συστήματος 4. Δυναμική θρέψη των κυττάρων 5. Έλεγχος του οξειδωτικού στρες), για την σωστή λειτουργία του οργανισμού, για την αυτοίαση, με την συνδρομή των βομβών αντιοξείδωσης,και της ανοσοθεραπείας, ο όγκος θα δεχθεί μία άνευ προηγουμένου επίθεση, την οποία στο τέλος, δεν θ’ αντέξει…
Σε καμία όμως περίπτωση δεν σημαίνει πως ο ασθενής δεν θα πρέπει να λάβει την εξειδικευμένη θεραπεία που θα του προτείνει ο θεράπων ιατρός του, ο οποίος είναι και ο καθ’ ύλην αρμόδιος επιστήμονας, που μετά από συζήτηση με τον ίδιο ασθενή, θα αποφασίσει εκείνος, για την σειρά που θα εφαρμοσθούν οι εκπληκτικές θεραπείες και τα σχήματα που περιγράψαμε.
