Κείμενο και φωτογραφίες του Νίκου Βιτσιλάκη
Μία τρίτροχη μοτοσυκλέτα είναι πλέον μία πραγματικότητα που μπορούμε να εμπιστευθούμε για να κάνουμε την υπερβολή χωρίς δυσάρεστες συνέπειες.
Στο Tokyo Motor Show του 2015 η Yamaha παρουσίασε το πρωτότυπο MWT-9, μια τρίτροχη μοτοσυκλέτα που έκλεινε το μάτι στο μέλλον. Και όταν το αντικρίσαμε πέρυσι στο ίδιο σαλόνι σε μορφή concept, ξέραμε ότι ήταν θέμα χρόνου να το δούμε και σαν μοντέλο παραγωγής. Όχι τόσο γρήγορα βέβαια, αλλά η Yamaha είχε διαφορετικές σκέψεις. Να το, λοιπόν, το φημισμένο Niken (προφέρεται Νάικεν), με τη διαστημική εμφάνιση και τα γήινα χαρακτηριστικά να ακροβατεί ανάμεσα στην τεχνολογία και τη χρηστικότητα. Ένα ολότελα νέο concept που αλλάζει τους κανόνες σε τομείς όπου οι δύο τροχοί υστερούν. Παράλληλα δε -και άκρως σημαντικό- χωρίς να περιορίζει τις ορέξεις ενός πραγματικού μοτοσυκλετιστή. Η λέξη Niken είναι φυσικά ιαπωνικής προέλευσης και σημαίνει «δύο σπαθιά». Έχει ρίζες στα βάθη του 17ου αιώνα, όταν και επινοήθηκε για πρώτη φορά η ξιφομαχία με τους μονομάχους να κρατάνε από δύο σπαθιά (ή μήπως σπάθες) έκαστος. Τα διπλά πιρούνια στο μπροστινό σύστημα είναι προφανώς και ο λόγος για την όλη ονομασία του project.
Η Yamaha το λέει LMS..
… από τα αρχικά των λέξεων Leaning Multiwheel System, που σε ελεύθερη απόδοση σημαίνουν σύστημα πλαγιάσματος πολλαπλών τροχών. Το εν λόγω σύστημα αποτελείται από έναν διπλό άξονα κατεύθυνσης τύπου Ackermann και καταλήγει μέσω των αναρτήσεων σε δύο τροχούς 15 ιντσών. Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά και πώς εφαρμόζονται στην πράξη; Ουσιαστικά, ο μηχανισμός που έχει το όνομα του εφευρέτη του επιτρέπει στους τροχούς κλίσεις της τάξεως των 45 (!) μοιρών, διατηρώντας τους σε βίους παράλληλους. Και αυτό χάρη στη μεταβλητή γεωμετρία του μπροστινού συστήματος, που διατηρείται σε παράλληλο σχηματισμό ακόμα και μέσα στις στροφές. Η απόσταση των τροχών παραμένει σταθερή στα 410mm και σε όλες ανεξαρτήτως τις συνθήκες. Συμπληρωματικά, στο LMS λειτουργεί και η διπλή ανάρτηση σε κάθε μπροστινό τροχό. Υπάρχουν διπλά καλάμια, όπου τα μπροστινά λειτουργούν επικουρικά στην κατευθυντικότητα της μοτοσυκλέτας και τα πίσω επιφορτίζονται με το έργο της απόσβεσης των κραδασμών.
Υβριδικό πλαίσιο
Στην προσπάθεια να επιτευχθούν υψηλά επίπεδα ευστάθειας, ειδικά στις στροφές, η φίρμα του Iwata ανέπτυξε ένα νέο είδος υβριδικού πλαισίου. Η περιοχή του σωλήνα της εξάτμισης έχει κατασκευαστεί από χυτό χάλυβα, ενώ η αντίστοιχη στην άρθρωση του ψαλιδιού είναι από χυτό αλουμίνιο και ο κύριος σκελετός που συνδέει αυτά τα δύο συγκροτήματα από χαλύβδινο σωλήνα. Παρέχοντας τα απαιτούμενα επίπεδα ανθεκτικότητας, ακαμψίας και ευελιξίας ακριβώς εκεί όπου είναι απαραίτητα, αυτή η υβριδική σχεδίαση -όπως είδαμε και στην πράξη- βελτιώνει τη σταθερή και φυσική αίσθηση του μπροστινού τμήματος και προσφέρει ευελιξία και χειρισμό μίας sport μοτοσυκλέτας. Και για να βελτιστοποιηθούν οι όλες επιδόσεις χειρισμού και ασφάλειας, χρησιμοποιείται ένα αλουμινένιο ψαλίδι μήκους 552mm, μεγαλύτερο δηλαδή κατά 15mm σε σύγκριση με αυτό του MT-09. Ένα άλλο βασικό σχεδιαστικό στοιχείο είναι η θέση οδήγησης, όπου -και πάντα σε σχέση με το MT-09- ο αναβάτης τοποθετείται περίπου 50mm πιο πίσω. Αυτή η θέση οδήγησης παρέχει την ιδανική κατανομή βάρους 50:50, συμβάλλοντας έτσι στην επίτευξη κορυφαίας οδικής συμπεριφοράς.
Νέος κινητήρας CP3
Ο τρικύλινδρος κινητήρας των 847cc προέρχεται από τα υπάρχοντα μοντέλα ΜΤ-09/XSR/Tracer 900 και προκειμένου να μπορεί να αντεπεξέλθει στις ιδιαίτερες απαιτήσεις της περίστασης, έχει δεχθεί νέο βαρύτερο στρόφαλο και ειδικές ρυθμίσεις στον ψεκασμό του καυσίμου.
Η μέγιστη ιπποδύναμη παραμένει σταθερή στους 115 ίππους και η ροπή στα 87,5Nm, ενώ παρόντα είναι και όλα τα ηλεκτρονικά καλούδια όπως το YCC-T, το D-MODE, το Traction Control και το Cruise Control.
Καλοδεχούμενος όμως είναι τόσο ο συμπλέκτης A&S όσο και το σύστημα γρήγορης αλλαγής ταχυτήτων, που δίνει τη δυνατότητα να ανεβάζουμε σχέση στο κιβώτιο χωρίς να κλείνουμε το γκάζι και χωρίς να χρησιμοποιούμε τον συμπλέκτη. Είναι το ίδιο που είδαμε και στο Tracer GT, δουλεύει άψογα και αποτελεσματικά στο όριο, όχι όμως και στις χαμηλές ταχύτητες. Εκεί, η χρήση συμπλέκτη σίγουρα προσφέρει τις άμεσες αλλαγές που θέλουμε.
Μία νέα ιδέα αξίζει το κάτι παραπάνω
Η τιμή του νέου Niken 900 έχει καθοριστεί στα 15.900€ και πιθανώς είναι αυτή που θα στερήσει από πολύ κόσμο τη δυνατότητα απόκτησης αυτής της ριζοσπαστικής μοτοσυκλέτας. Η Yamaha ισχυρίζεται πως το τρίτροχό της αυτό δεν απευθύνεται σε κατόχους scooter που επιθυμούν αναβάθμιση αλλά ούτε και σε οδηγούς αυτοκινήτου που -επιτέλους- βρήκαν κάτι γρήγορο και ασφαλές για να μπουν στον μαγικό κόσμο των δύο τροχών. Ας μου επιτρέψει να διαφωνήσω, καθώς θεωρώ το Niken μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να μυηθούν αμφότερες οι παραπάνω κατηγορίες επίδοξων αναβατών στην οδήγηση μίας πραγματικής μοτοσυκλέτας. Παρέχει εξαιρετική αίσθηση κρατήματος, αυξάνοντας τη σιγουριά του αναβάτη να τολμήσει πλαγιάσματα που μέχρι σήμερα ούτε στον ύπνο του δεν είχε σκεφτεί. Σίγουρα θέλει κάποιο χρόνο εξοικείωσης από έναν μη έμπειρο οδηγό, ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για μια κατασκευή με κινητήρα 115 ίππων και πολύ γκάζι, όπως επίσης και αυξημένο βάρος. Σε πρώτη σκέψη, από την άλλη, τα 263 κιλά που ζυγίζει πλήρης υγρών ακούγονται πολλά, πλην όμως είναι εύκολα διαχειρίσιμα λόγω σωστής γεωμετρίας, κατανομής βαρών και εργονομίας. Δεν μένει παρά να δούμε πότε ακριβώς το LMS θα βρει τον δρόμο του και σε ακόμη ένα τρίτροχο, που ερχόμενο θα γεφυρώσει το κενό μεταξύ Tricity και Niken, δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ μεταξύ 155 και 847 κυβικών. Κάτι που έχει υπονοηθεί από τα λεγόμενα του διευθύνοντος συμβούλου της Yamaha Yoshihiro Hidaka και σύμφωνα με τις εξ Ιαπωνίας φήμες ο κινητήρας θα έρχεται από τη μικρομεσαία κατηγορία (ΜΤ-03/YZF-R3).
Από τη θεωρία στην πράξη
Η αντιπροσωπεία μού έδωσε τη δυνατότητα να οδηγήσω ένα Niken για λίγες ώρες στην ευρύτερη περιοχή του Λαυρίου. Όλα έγιναν στο πλαίσιο του Niken Tour, μία όμορφη πρωτοβουλία της Yamaha Europe στα πρότυπα των γνωστών MT Tour. Μία ιδέα παράδειγμα προς μίμηση, που ελάχιστες (έως μόλις μία) από τις υπόλοιπες εταιρείες εφαρμόζουν εντός συνόρων. Μία εκδήλωση που τριγυρνά από πόλη σε πόλη και από χώρα σε χώρα, δίνοντας την ευκαιρία σε «κοινούς θνητούς» να οδηγήσουν και από πρώτο χέρι να εκτιμήσουν. Πλησιάζοντας το «δικό» μου Niken, διάφορες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου. Θα είναι δύσχρηστο; Βαρύ; Θα έχει αίσθηση το μπροστινό σύστημα; Θα στρίβει όντως έτσι όπως λένε όσοι το οδήγησαν στο εξωτερικό; Mάθημα πρώτον, ξέχνα ό,τι φαντάζεσαι και ανέβα πάνω. Έτσι όπως ανεβαίνεις σε μία κανονική μοτοσυκλέτα, μη φαντάζεσαι κάτι διαφορετικό και εδώ να σημειώσουμε ότι το Niken δεν στέκεται όρθιο από μόνο του και πως το σταντ είναι απαραίτητο σε κάθε περίπτωση που κατεβαίνουμε από τη φιλόξενη σέλα του. Μάθημα δεύτερον, βάζεις μπρος και ξεκινάς έτσι όπως έχεις συνηθίσει. Και εκεί ακριβώς, λίγα μέτρα πιο κάτω, εκτιμάς το πρώτο μάθημα. Γιατί όντως η αίσθηση που αποκομίζεις είναι τόσο ανάλαφρη, όσο δεν θα περίμενες. Και 1-2 χιλιόμετρα μετά, συλλαμβάνεσαι επ΄ αυτοφώρω να κάνεις καγκουριές χειρίστου βαθμού, σε μια προσπάθεια να ανακαλύψεις τι σημαίνει κλίση (σ.σ.: πλαγιάσματα) σε βαθμό που αδυνατείς να κατανοήσεις.
Ο κινητήρας με τον βαρύτερο στρόφαλο αφενός φροντίζει με την ευστροφία και τη γεμάτη απόδοση από χαμηλά να εξαλείψει όποιες τάσεις αδράνειας εμφανιστούν και αφετέρου να σου υπενθυμίζει διαρκώς ότι δεν είσαι πάνω σε ένα χρηστικό τρίκυκλο τύπου MP3/Tricity, αλλά σε μία μοτοσυκλέτα επιδόσεων με φουλ ηλεκτρονικά βοηθήματα (τρεις χάρτες οδήγησης, traction control δύο επιπέδων, cruise control, δικάναλο ABS κ.λπ). Αυτό που ξενίζει περισσότερο από καθετί δεν είναι άλλο από την εικόνα που έχεις όταν κάθεσαι στη σέλα του Niken. Πρώτη εντύπωση είναι πως βρίσκεσαι σε γουρούνα: η τεράστια επιφάνεια του αλουμινένιου 18λιτρου δοχείου καυσίμου, το πλάτος του τιμονιού και η μινιμαλιστική παρουσία της οθόνης υγρών κρυστάλλων και της ζελατίνας έρχονται να επιβεβαιώσουν την όλη αίσθηση. Συνεχίζοντας την οδήγηση τα ξεχνάς όλα και -στην περίπτωσή μου- απενεργοποιείς το traction control (ναι, έχει και αυτό το καλό) και αρχίζεις να κάνεις αυτά που με το πέρασμα του χρόνου έχεις -σχεδόν- σταματήσει να κάνεις. Παντιλίκια δηλαδή, για να ξέρουμε ακριβώς τι λέμε, απολαυστικά ντριφτ με περισσή ασφάλεια, αφού έχεις τους δύο τροχούς και την τεχνολογία της Yamaha να σε εμπνέουν για την υπερβολή. Ανά πάσα στιγμή, το λέω και το υπογράφω.
Τι κι αν ο δρόμος έχει κακοτεχνίες, τι κι αν ο ένας από τους μπροστινούς τροχούς είναι εκτός ορίων ασφάλτου, τι κι αν στο διάβα σου συναντήσεις χώματα, όλα γίνονται κάτω από πρωτόγνωρη σιγουριά, αντιλαμβάνεσαι άμεσα ότι η έννοια ασφάλεια βρίσκεται στα καλύτερά της. Ουδέν καλόν αμιγές κακού όμως, αφού το τίμημα των μικρότερων τροχών και το βάρος του όλου συστήματος έχει να κάνει με μια «ξερή» αίσθηση από το μπροστινό μέρος, ενώ και τα φρένα έχουν χάσει μέρος τόσο από την προοδευτικότητα όσο και από την αποτελεσματικότητά τους. Δεν έκανα πολλά χιλιόμετρα πάνω στο Niken, ήταν όμως αρκετά για να πάρω γραμμή περί τίνος πρόκειται. Και είμαι σίγουρος πως -όταν το πάρω για μία πλήρη δοκιμή- θα ανακαλύψω -επιτέλους- τα δικά μου όρια. Γιατί αυτά του Niken, εύχομαι να μην τα μάθω ποτέ..
Για πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά κάντε κλικ εδώ .
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε εδώ .
