Στη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στο εσωτερικό της Γαλλίας, που θα μπορούσαν να μετατρέψουν την οικονομία της σε ακόμη δυναμικότερη της γερμανικής και όχι στην πολυσυζητημένη μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης βρίσκεται το κλειδί των εξελίξεων στη ζώνη του ευρώ, σημειώνει η Berenberg.
Μια γαλλική “αναγέννηση” θα αναβάθμιζε την εικόνα, αλλά και τη συνοχή τόσο της Ε.Ε., όσο και της Ευρωζώνης, αναφέρει ο καθηγητής Holger Schmieding.
Αντιθέτως, η νέα “ριζοσπαστική” ιταλική κυβέρνηση θα πρέπει σε μία πορεία χρόνου να επιλέξει μεταξύ μίας στροφής 180 μοιρών προς την κατεύθυνση φιλοαναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων και δημοσιονομικής συγκράτησης ή ενός πλήγματος στην ήδη αδύναμη οικονομία της Ιταλίας.
Το ισχυρό κοντράστ μεταξύ της δυναμικά αναπτυσσόμενης Ισπανίας και της Ιταλίας δείχνει, σύμφωνα με τη Berenberg, ότι η πορεία κάθε οικονομίας της Ευρωζώνης αντανακλά περισσότερο εθνικές πολιτικές παρά επηρεάζεται από τις θεωρούμενες ως θεσμικές αδυναμίες σε επίπεδο ΕΕ ή Ευρωζώνης.
«Προσγειωμένη» Μέρκελ έναντι Μακρόν
Ο αναλυτής της γερμανικής επενδυτικής τράπεζας χαρακτηρίζει εξάλλου τις θέσεις που διατύπωσε η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ στην FAZ για τη μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης ως ρεαλιστικές και προσγειωμένες.
Συμπληρώνει ότι, παρά τη θετική αντίδραση του Παρισιού για τις θέσεις της καγκελαρίου, εκείνη απέρριψε ουσιαστικά ένα σημαντικό τμήμα των προτάσεων Μακρόν, όπως τον κοινό υπουργό Οικονομικών της Ευρωζώνης, ένα μεγάλο κοινό προϋπολογισμό των “19” ή την αύξηση του θεσμικού βάρους της Κομισιόν σε ζητήματα νομισματικής ένωσης.
Μολονότι εμφανίστηκε έτοιμη να προσφέρει γερμανικό χρήμα για ενίσχυση της ανάπτυξης και της συνοχής εντός ΕΕ, τονίζει η Berenberg, η κ. Μέρκελ ξεκαθάρισε ότι η βοήθεια για τα πλέον αδύναμα μέλη της Ένωσης δεν θα έρχεται χωρίς όρους.
