Διαδικτυώτες και Διαδικτυώτισσες…
Τούτη εδώ η στήλη ξεκίνησε έχοντας ως κεντρική της ιδέα το «Κορυφαίο Δέκα»· την καθημερινή δημοσίευση, δηλαδή, σταχυολογημένων σχολίων που αφορούν στην εκάστοτε επικαιρότητα.
Όμως, η ζωή έχει αποδείξει επανειλημμένως ότι το Προσωπικό υπερβαίνει το Επίκαιρο· ότι, εν τέλει, το Προσωπικό είναι το Αιώνιο Επίκαιρο.
Ναι, το Twitter είναι μία διαρκής παρέλαση απόψεων και συναισθημάτων που συχνά προσλαμβάνει την υπόσταση ενός αχταρμά. Όμως, σε αυτήν την παρέλαση, πάντα εμφανίζεται μπροστά σου κάτι, το οποίο έχει δημιουργηθεί για να σού μείνει.
Έτσι συνέβη και με το tweet που ευθύς αμέσως σάς παραθέτω με τη σχετική φωτό.
Τον συγκεκριμένο άνθρωπο δεν τον γνωρίζω και δεν με γνωρίζει. Όμως, όταν ανέγνωσα το μήνυμά του, με συγκίνησε. Είναι ο συγκινητικός υιός ενός συγκλονιστικού πατρός. Τα λόγια που έγραψε αποτελούν Κοινωνική Ηθογραφία. Ακόμα κι η τελευταία φράση του, διαθέτει κι αυτή το βαθύ νόημά της· τι σημασία έχει αν χρησιμοποιεί μία λέξη που -όπως θα έλεγε ένα λεξικό- αποφεύγεται σε τυπικές μορφές επικοινωνίας…; Εδώ μιλάμε για την Ουσία.
Και όταν μιλάμε για την Ουσία, ακόμα και οι πιο απόκληρες λέξεις καθαγιάζονται…
Υστερό-Γιωργο..:
Ένας άθεος βρίσκεται στα στερνά τής ζωής του. Ζητάει παπά να τον κοινωνήσει, ώστε μετά τη φυγή του από τη ζωή, να είναι πιο ήρεμη η γυναίκα του· η γυναίκα τής ζωής του. Ο υιός τους μοιράζεται με τον κόσμο αυτήν την προσωπική ιστορία, χρησιμοποιώντας την πιο ουσιαστική και αρμόζουσα έννοια: ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟΣ!
«Μεταφυσικός Αλτρουισμός» εν προκειμένω.
Ένα τρανό Μάθημα Σεβασμού που αγκαλιάζει Ένθεους και Άθεους.
Διότι, όπου υπάρχουν Άνθρωποι, υπάρχουν και Μαθήματα.
Και όσο κι αν ο συμπολίτης μας επέλεξε να μοιραστεί την ιστορία του με τη Χοάνη Δημοσιότητας που λέγεται «Twitter», κατόρθωσε με τα λόγια του να πιστοποιήσει ότι το Προσωπικό, όταν έχει Αξία, θα επικρατεί πάντοτε, ακόμη και «μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου».
Να είμαστε Καλά, για να έχουμε την Πολυτέλεια να είμαστε Μάταιοι!
