Ποιος θυμάται πια τι είχε πει στις προεκλογικές εκστρατείες του ο Ντόναλντ Τραμπ για την ανάμειξη αμερικανικών στρατευμάτων σε «ξένες περιοχές».
Τι συμβαίνει σήμερα; Ο αριθμός των αμερικανικών στρατευμάτων που (παράνομα) το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ έχει στείλει στη Μέση Ανατολή έχει αυξηθεί κατά 33%. Από 40.517 σε 54.180, κι αυτό μόλις κατά τους τελευταίους τέσσερις μήνες.
Στον αριθμό αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται οι στρατιώτες που έχουν σταλεί στο Αφγανιστάν, από τον Αύγουστο, οπότε ο Ντόναλντ Τραμπ είχε ανακοινώσει την εντατικοποίηση των επιχειρήσεων εναντίον των Ταλιμπάν. Σήμερα, ο αριθμός των Αμερικανών στρατιωτών που βρίσκεται εκεί φτάνει τις 14.000.
Η αμερικανική πολεμική αεροπορία έχει ρίξει περισσότερες βόμβες εφέτος στο Αφγανιστάν, από πέρυσι.
Με βάση στοιχεία του αμερικανικού Υπ. Άμυνας που δημοσιοποιήθηκαν στις 17 Νοεμβρίου, το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό του υπουργείου που έχει σταλεί σε χώρες της Μέσης Ανατολής είναι:
Αίγυπτος 455. Ισραήλ 41. Λίβανος 110. Συρία 1.723. Τουρκία 2.265. Ιορδανία 2.730. Ιράκ 9.122. Κουβέιτ 16.592. Σαουδική Αραβία 850. Υεμένη 14. Ομάν 32. Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα 4.240. Κατάρ 6.671. Μπαχρέιν 9.335.
To Newsweek ζήτησε από το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ να σχολιάσει την είδηση, αλλά δεν πήρε απάντηση.
Πέρα από τη Μέση Ανατολή, ο Τραμπ έχει διπλασιάσει τη δύναμη των Αμερικανών στρατιωτών και στη Σομαλία σε 500.
Από το 2014, το Πεντάγωνο έχει ανακοινώσει ότι «όπως πιστεύεται, έχουν σκοτωθεί στις επιχειρήσεις στο Ιράκ και στη Συρία περισσότεροι από 60.000 τζιχαντιστές του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Χαλιφάτου (ISIS)» και έχει παραδεχθεί πως «οι απώλειες των αμάχων ήταν λιγότερες από τους 500».
Με τον τρόπο αυτόν σχεδιάζεται το «μονοπάτι για τη συνέχιση των πολέμων στο Αφγανιστάν, στην Υεμένη και στη Σομαλία».
Το στρατόπεδο Τραμπ υποστηρίζει πως πρόκειται για «καθαρούς πολέμους».
Ωστόσο, η μέχρι τώρα πρόσφατη ιστορία άλλα έχει να επιδείξει. Όπως το παράδειγμα της ανατροπής και δολοφονίας του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη. Αντί για «ειρήνη και σταθερότητα», έχει προκαλέσει χάος.
Όπως και η ανακοινωθείσα δολοφονία του Οσάμα μπιν Λάντεν δεν σήμανε το τέλος της αλ Κάιντα, την οποία βομβαρδίζουν σήμερα οι ΗΠΑ στην Υεμένη.
Όσο για την υπόθεση «καθαρός πόλεμος», που διεξάγεται κυρίως με αεροπορικές επιδρομές, τα στοιχεία δείχνουν: σε 28.000 αεροπορικές επιχειρήσεις τα τελευταία 15 χρόνια, παρόλο που το Πεντάγωνο υποστηρίζει πως σκοτώθηκαν «μόνο» 6.000, οι νεκροί άμαχοι ξεπερνούν τους 179.000.
Μόνο το διάστημα 1-17 Οκτωβρίου, με τις ΗΠΑ να υποστηρίζουν πως έπληξαν τους τζιχαντιστές στη Ράκα με 2.385 βλήματα, το αποτέλεσμα του βομβαρδισμού ήταν να σκοτωθούν περί τους 300 πολίτες, ανάμεσά τους 90 γυναίκες.
Ο πόλεμος στη Συρία μαίνεται εδώ και εξίμισι χρόνια. Χωρίς να έχει γίνει επίσημος απολογισμός από εκείνους που τον προκάλεσαν τον Μάρτιο του 2011. Τότε είχαν διακηρύξει πως πρόκειται για «ανθρωπιστική επέμβαση», η οποία στην ουσία ήταν επέμβαση εναντίον κυρίαρχου κράτους χωρίς κάποια νομιμοποίηση από διεθνή οργανισμό.
Από καθαρά πολιτική και στρατιωτική σκοπιά δεν επρόκειτο για «εμφύλιο πόλεμο». Παρόλο που οι Σουνίτες μισθοφόροι δήλωναν ότι «αντιπροσωπεύουν τον συριακό λαό και τη δημοκρατία», στην πραγματικότητα ήταν εχθρικοί σε όποιον δεν αποδεχόταν τα σύνθημα «οι Χριστιανοί στη Βηρυτό και οι Αλαουίτες στον τάφο».
Το επίτευγμα ήταν η συμφωνία που επιτεύχθηκε στην Αστάνα, για να ολοκληρωθεί την περασμένη εβδομάδα στο Σότσι. Με τις αποστρατιωτικοποιημένες ζώνες και τις συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός, οι οποίες απέκλεισαν ουσιαστικά την αμερικανική παρέμβαση και των συμμάχων των ΗΠΑ στον Κόλπο από τις συμφωνίες.
Κάτι που δεν είχαν κατορθώσει οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις στη Γενεύη. Με δραματικότερη την αλλαγή στρατοπέδου της Τουρκίας -που πλησίασε τις θέσεις του Ιράν και τη Ρωσίας εγκαταλείποντας τη Σαουδική Αραβία- αλλά και τη νομιμοποίηση της τριμερούς ειρηνευτικής προσπάθειας από τον εκπρόσωπο του ΟΗΕ Stephan de Mistura.
Mε πληροφορίες από Newsweek και New York Times
Σύνταξη: Κ. Μπετινάκης
