Στην Ιβηρική κρίση ο καθένας πολεμάει με τα όπλα που διαθέτει. Η Καταλονία ανακήρυξε την ανεξαρτησία της θεσμικά από το κοινοβούλιό της και οι πολίτες της γέμισαν τους δρόμους και τις πλατείες της Βαρκελώνης στηρίζοντας την απόφαση αυτή.
Η Μαδρίτη με το άρθρο 155 του Συντάγματος της Ισπανίας κήρυξε τη διάλυση της Καταλανικής Βουλής, ανακοίνωσε την αποπομπή του προέδρου της τοπικής κυβέρνησης και προκήρυξε εκλογές σε αυτήν την περιφέρεια για τις 21 Δεκεμβρίου 2017
Η Μαδρίτη με το άρθρο 155 του Συντάγματος της Ισπανίας κήρυξε την διάλυση της Καταλανικής Βουλής, ανακοίνωσε την αποπομπή του προέδρου της τοπικής κυβέρνησης και προκήρυξε εκλογές σε αυτή την περιφέρεια για τις 21 Δεκεμβρίου 2017.
Με λίγα λόγια μέχρι στιγμής βρισκόμαστε στην έναρξη ενός πολέμου με θεσμικά πυρομαχικά. Οι Βρυξέλλες και οι ΗΠΑ στηρίζουν την Ισπανία και όχι την Καταλονία όπως αναμενόταν αλλά παρ΄όλα αυτά η Ευρωπαϊκή Ένωση διακατέχεται από μια ευδιάκριτη αμηχανία. Κανείς δεν γνωρίζει τα επόμενα βήματα, τα οποία κατ’ αρχάς θα είναι οικονομικής φύσεως.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
1. Η Καταλονία θα εκδώσει νόμισμα;
2. Οι Βρυξέλλες θα εκδιώξουν την Καταλονία από την Ευρωζώνη;
3. Θα αποσυρθεί το ευρώ από την Καταλονία;
4. Πώς θα αντιδράσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη Φρανκφούρτη;
5. Οι ισπανικές τράπεζες θα αποχωρήσουν από τη Βαρκελώνη αφήνοντας μόνο μικρά υποκαταστήματα;
6. Οι μεγάλες εταιρείες που καθορίζουν τον δείκτη του χρηματιστηρίου της Βαρκελώνης (σύνολο 7) θα παραμείνουν ή θα αποχωρήσουν από την Καταλονία;
7. Τι θα κάνει η Volkswagen – SEAT που διατηρεί στην Kαταλονία τη μεγαλύτερη βιομηχανική μονάδα της παραγωγής αυτοκινήτων;
8. Οι Καταλανοί πολίτες θα αποσύρουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες καταθέτοντάς τα στην Ευρώπη ή στη Μαδρίτη;
Αν αυτά είναι τα πρώτα ερωτήματα οικονομικής φύσης, το δεύτερο βασικό και κυρίαρχο ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσουν άλλες περιοχές της Ισπανίας που επιθυμούν την αυτοδυναμία τους. Πώς θα πορευτούν οι Βάσκοι, τι θα κάνει η Γαλικία, πώς θα συμπεριφερθεί η Ανδαλουσία;
Η Βαρκελώνη – Ένα απέραντο γλέντι
Δεν έπεφτε καρφίτσα το βράδυ της Παρασκευής στις μεγάλες λεωφόρους και στις πλατείες της Βαρκελώνης. Οι Καταλανοί είχαν κατέβει στους δρόμους γιορτάζοντας την ανεξαρτησία τους. Κατέβαζαν τις ισπανικές σημαίες από τα δημόσια κτήρια και σήκωναν τις σημαίες της Καταλονίας. Άλλοι έκλαιγαν, άλλοι γελούσαν, άλλοι χόρευαν και άλλοι κραύγαζαν συνθήματα.
Από το 1914, πριν από 103 χρόνια, οι Καταλανοί προσπαθούσαν να θεσμοποιήσουν την ανεξαρτησία τους. Οι φασιστικές ταξιαρχίες του στρατηγού Φράνκο κατέσφαξαν τους Καταλανούς το 1936 θάβοντας βαθιά στη γη το όνειρο της ανεξαρτησίας. Έπειτα από δεκαετίες πολιτικής αυτονομίας, περιορισμένης όπως καταδεικνύει το Σύνταγμα της Ισπανίας, οι Καταλανοί προχώρησαν στο μεγάλο άλμα όπως τιτλοφορεί σήμερα στο πρωτοσέλιδό της και η γαλλική «Liberation». Ένα μεγάλο άλμα χωρίς ωστόσο να έχει στηθεί ένα αποτελεσματικό δίχτυ ασφαλείας.
Οι Βρυξέλλες το έχουν ξεκαθαρίσει και συλλογικά αλλά κυρίως διά στόματος Άνγκελα Μέρκελ και Εμμανουέλ Μακρόν. Μια ανεξάρτητη Καταλονία δεν μπορεί να είναι μέλος της Ευρωζώνης ούτε να συναλλάσσεται με το ευρώ. Ο εταίρος θεσμικά και οικονομικά είναι η Ισπανία. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως κάποια στιγμή αν και εφόσον η Καταλονία γίνει ανεξάρτητη, οι Ευρωπαίοι θα εξακολουθήσουν για πάντα να την τιμωρούν. Είναι αδιανόητο και θεσμικά οδηγεί σε αδιέξοδο. Η Ευρώπη θέλει δεν θέλει όπως και η Ισπανία, θα πρέπει σε ένα λογικό χρονικό διάστημα και αφού καταλαγιάσει το πάθος να σκεφτούν πώς θα συνεταιριστούν. Στο μεσοδιάστημα τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Αν η Καταλονία εκδώσει νόμισμα τότε αυτό θα υποτιμηθεί, οι Καταλανοί θα δουν το εισόδημά τους να μειώνεται, ενώ θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα στον εφοδιασμό αυτής της περιοχής με πρώτες ύλες αλλά και αγαθά. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες λειτουργεί αυτή τη στιγμή η Καταλανική οικονομία θα μπουν σε καθεστώς κατάψυξης. Μέχρι νεωτέρας.
Οι πάντες σκέφτονται πως εκεί στη Βαρκελώνη τα έχουν σκεφτεί όλα αυτά και έχουν προετοιμάσει τα επόμενα βήματα,πλην όμως η μέχρι σήμερα συμπεριφορά της ηγεσίας των Καταλανών δείχνει πως η διαχείριση της κρίσης γίνεται μέρα με την ημέρα και ανάλογα με τις συνθήκες.
Όπως και η Μαδρίτη έχει δεμένα τα χέρια. Τι θα κάνει; Θα στείλει τον Ισπανικό στρατό; Αδιανόητο.
Στις συνθήκες που επικρατούν σήμερα στην Ευρώπη τέτοιες εξελίξεις δεν είναι εφικτές. Από την άλλη οι οικονομικοί δείκτες της Ισπανίας θα υποστούν καθίζηση. Η Καταλονία είναι μια πλούσια χώρα με ένα δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό πλούτου με τον οποίον συνεισφέρει στην Ισπανική οικονομία. Η Μαδρίτη γνωρίζει πως είναι ευάλωτη και αυτή. Κατάφερε να τιθασεύσει τη μεγάλη κρίση των τραπεζών της και να αντιμετωπίσει τα προβλήματα με αρκετή επιτυχία παραμένοντας ωστόσο σε μία κατάσταση που θυμίζει τεντωμένο σκοινί. Η ισπανική οικονομία με τα γνωστά προβλήματά της δεν είναι θωρακισμένη απέναντι σε μεγάλες κρίσεις όπως αυτή που θα προκληθεί από την απόσχιση της καταλανικής οικονομίας και την αποκόλλησή της από τον ισπανικό κορμό.
