Επιμέλεια: Άντζελα Πεΐτση
Επικριτική ανακοίνωση κατά του Υπουργού Δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή, μετά τη απόφασή του, να μη συμμετέχει η Ελλάδα στο Διεθνές Συνέδριο που διοργανώνει η Εσθονική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχετικά με τα «εγκλήματα από τα κομμουνιστικά καθεστώτα».
Η ΟΝΝΕΔ υπογραμμίζει ότι: «Συγκεκριμένα, ο κ. Κοντονής επικαλείται μια ψευδεπίγραφη εξίσωση του ναζισμού και του κομμουνισμού για να δικαιολογήσει την απουσία της χώρας μας από τη διαδικασία».
Ταυτόχρονα τονίζει στην ανακοίνωσή της: «Το ουσιαστικό πρόβλημα με τη στάση του κ. Κοντονή και κατ’ επέκταση της κυβέρνησης είναι η ιδεοληπτική άρνηση- όχι της ιστορίας, αλλά του παρόντος. Σε μια απόπειρα της Ευρωπαϊκής θεσμικής υπόστασης να κοιτάξει στα μάτια την ιστορία της, προκειμένου να σχεδιάσει το μέλλον της, η χώρα μας θα είναι πανηγυρικώς απούσα».
Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της ΟΝΝΕΔ:
«Με επιστολή του σήμερα ο Υπουργός Δικαιοσύνης απέρριψε την πρόσκληση της Εσθονικής κυβέρνησης για το συνέδριο που διοργανώνεται στο πλαίσιο της Εσθονικής Προεδρίας της ΕΕ, σχετικά με τα εγκλήματα από τα Κομμουνιστικά καθεστώτα.
Συγκεκριμένα, ο κ. Κοντονής επικαλείται μια ψευδεπίγραφη εξίσωση του ναζισμού και του κομμουνισμού για να δικαιολογήσει την απουσία της χώρας μας από τη διαδικασία. Παρότι μας βρίσκει σύμφωνους στην απόρριψη αυτού του συμψηφισμού, καθώς πρόκειται για δύο εξεχόντως διακριτά ρεύματα, η σύγχρονη ιστορία τα κατατάσσει ως τις δύο μεγαλύτερες ιδεολογικές πληγές στο σώμα της Ευρώπης. Ο απολογισμός των θηριωδιών των δύο καθεστώτων αποτελεί ύβριν όταν ακόμα υπάρχουν θύματα των ακραίων ιδεολογιών εν ζωή. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί ένα στοιχείο που εισέφερε ο ίδιος ο κ. Κοντονής στη δημόσια συζήτηση επί του θέματος, έναν προφανή αντιπερισπασμό.
Το ουσιαστικό πρόβλημα με τη στάση του κ. Κοντονή και κατ’ επέκταση της κυβέρνησης είναι η ιδεοληπτική άρνηση- όχι της ιστορίας, αλλά του παρόντος. Σε μια απόπειρα της Ευρωπαϊκής θεσμικής υπόστασης να κοιτάξει στα μάτια την ιστορία της, προκειμένου να σχεδιάσει το μέλλον της, η χώρα μας θα είναι πανηγυρικώς απούσα. Μπορεί αυτά τα ζητήματα να φαντάζουν δευτερεύοντα σε σύγκριση με την αγωνιώδη καθημερινότητα της επιβίωσης στη μνημονιακή Ελλάδα. Αντιθέτως, όμως, προδίδουν την αντίληψη της κυβέρνησης για την Ελλάδα, για το μέλλον και τις δυνατότητές της.
Η επιστροφή στην κανονικότητα προϋποθέτει μια χώρα η οποία συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση και την εξέλιξη της Ένωσης. Με ιδεοληψίες και περιχαρακώσεις σε θέσεις- θέσφατα, αυτο-θυματοποίηση και περιθωριοποίηση από τις ιδεοληψίες των λίγων, για ένα εσωτερικό ακροατήριο των ακόμα λιγότερων η κυβέρνηση κινείται προς τα πίσω: προς την κατεύθυνση των περιθωριακών, αυταρχικών δυνάμεων που τόσο χαίρεται να κολακεύει και μακριά από το κέντρο της σύγχρονης Δύσης».
