του Νίκου Βιτσιλάκη
Με δεδομένη την επιστροφή των γυμνών μοτοσυκλετών δρόμου στο προσκήνιο, η Suzuki επαναφέρει ένα μοντέλο που έχει γράψει τη δική του ιστορία στην αγορά και που ευελπιστεί να συνεχίσει μια επιτυχημένη πορεία.
Το SV 650 βρίσκεται αισίως στην τρίτη γενιά του, με την πρώτη να παράγεται από το 1999 έως το 2002 και τη δεύτερη από το 2003 έως το 2009. Το κενό των τελευταίων 7-8 ετών προσπάθησε να αναπληρώσει η πλέον σοφιστικέ Gladius 650, αλλά μάλλον δεν τα πήγε και πολύ καλά αν κρίνουμε από τα νούμερα των πωλήσεων.
Το νέο δημιούργημα της Suzuki, έχει δεχθεί αλλαγές και βελτιώσεις σε 140 σημεία, τα 60 εκ των οποίων βρίσκονται στον V-2 κινητήρα των 645 κ.εκ. με τους 2 ΕΕΚ, τα δύο μπουζί ανά κύλινδρο και τις τετραβάλβιδες κεφαλές, αυτόν τον ίδιο αλεξίσφαιρο που κινεί και τις κοσμαγάπητες V-Strom 650 χρόνια τώρα. Η ιπποδύναμη έχει σκαρφαλώσει στους 75 ίππους (από 73,4 στο προηγούμενο μοντέλο), ενώ η κατανάλωση είναι μόλις στα 3,84 λτ./100 χλμ. και οι προδιαγραφές έχουν προσαρμοστεί σε επίπεδα Euro4.
Μάλιστα, σε πραγματικές συνθήκες διαπιστώσαμε κατά τη διάρκεια της δοκιμής ότι έκαιγε γύρω στα 4,1 λίτρα ανά 100 χλμ, μια τιμή που τιμά τους μηχανικούς εκεί στο μακρινό Χαμαμάτσου. Ούτε scooter να ήταν!
Σε τι κοινό απευθύνεται;
Ας υποθέσουμε ότι είμαστε υποψήφιοι αγοραστές και ας δούμε μαζί τους λόγους που θα μας έκαναν να επιλέξουμε την πρόταση της Suzuki. Αρχικά και θεωρητικά, η αγορά μιας μοτοσυκλέτας αυτού του χαρακτήρα γίνεται με δύο βασικά δικαιολογητικά. Το πρώτο είναι αυτονόητο, να κινούμαστε σβέλτα, αξιόπιστα και οικονομικά σε αστικό περιβάλλον. Το δεύτερο, ανήκει στη σφαίρα μιας νέας εποχής, αυτής που λέει πως παίρνουμε μια μοτοσυκλέτα σαν βάση και στη συνέχεια την εξελίσσουμε και τη μεταμορφώνουμε προκειμένου να τη φέρουμε στα δικά μας μέτρα και σταθμά. Κοινώς, να γίνουμε κι εμείς custom builders, ειδικά όσοι έχουμε την τύχη να διαθέτουμε τον απαραίτητο χώρο στην πίσω αυλή του σπιτιού μας.
Και στους δύο τομείς, η τρίτη γενιά της πλέον επιτυχημένης μεσαίας μοτοσυκλέτας δρόμου της Suzuki τα καταφέρνει περίφημα. Δεν είναι η καλύτερη μοτοσυκλέτα του κόσμου και το ξέρει, αλλά από την άλλη ξέρει πολύ καλά ότι έχει τα απαραίτητα διαπιστευτήρια για να γίνει το καθημερινό εργαλείο για πολλούς και μια τέλεια βάση για customization για αρκετούς ακόμα. Οι custom builders ανά τον κόσμο την έχουν ήδη βάλει κάτω και έχουν έτοιμες προτάσεις για να κάνουμε το δικό μας SV έτσι όπως το ονειρευόμαστε. Αλλά και η ίδια η Suzuki βάζει την υπογραφή της σε τρία διαφορετικά καστομαρισμένα μοντέλα SV, ένα cafe racer, ένα streetfighter και ένα scramber, που μάλιστα τα οδήγησα όλα πριν λίγες μέρες και δεν κρύβω πως ερωτεύτηκα ένα εξ αυτών (το scrambler, το scrambler..).
..όλο το χαρτί είναι η απόδοση του κινητήρα
Οδηγικά ευχάριστo
Εύκολο το ανέβασμα στη σέλα, που απέχει μόλις 785 χιλιοστά από το έδαφος, τα πόδια στις σωστές γωνίες και το πλάτος του τιμονιού μάλλον μικρότερο από αυτό που θα ήθελα, αλλά μικρό το κακό γιατί αυτό αλλάζει εύκολα. Πατάω τη μίζα και την αφήνω αμέσως, το σύστημα SES (Suzuki Easy Start) αναλαμβάνει να γυρίσει τη μίζα για όση ώρα χρειάζεται ο κινητήρας να έρθει στη ζωή. Ο ήχος απαλός στο ρελαντί, μια μικρή αναρχία επικρατεί όσον αφορά στους κραδασμούς, που μόλις αφήσεις το συμπλέκτη μετατρέπεται σε αρμονία, οι στροφές ανεβαίνουν γρήγορα και το σύνολο γρήγορα αποδεικνύεται πολύ φιλικό και πολιτισμένο. Τα οκτώ λιγότερα κιλά του νέου SV, σε σχέση με την προηγούμενη γενιά πάντα, κάνουν αισθητή την απουσία τους με την …απουσία τους.
Η όλη αίσθηση έχει γίνει πολύ πιο ανάλαφρη και αν σκεφτείτε πως ανάρτηση και γεωμετρικά χαρακτηριστικά δεν έχουν αλλάξει, τότε θα συμφωνήσετε μαζί μου για τα κιλά που λέγαμε και πόσο ρόλο παίζουν τελικά. Εντάξει, είναι και άλλοι παράγοντες που κάνουν την όλη κατάσταση πιο εξευγενισμένη, όπως η χαρτογράφηση, το κιβώτιο, ο συμπλέκτης, η μετάδοση και η τελείως ήσυχη εξάτμιση, αλλά τα κιλά είναι κιλά και όταν λείπουν τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα και περισσότερο ευχάριστα. Στην αρχή κάθε διαδρομής που έκανα, τα ελαστικά που φορούσε το SV γλιστρούσαν θεαματικά και μέχρι να ζεσταθούν ανοιγόκλεινα το γκάζι για να χαρώ κάθε φορά τη ριπή και τη ροπή του V-2, που δουλεύει απόλυτα γραμμικά σε όλο το φάσμα των στροφών του.
Τα νέα πιστόνια με την αντιτριβική επίστρωση και τα ελατήρια σε σχήμα L δείχνουν να κάνουν καλύτερη διαχείριση των φορτίων τους και ο ρυθμισμένος κατάλληλα ψεκασμός έχει εξομαλύνει, μάλλον εξαφανίσει, τη νευρικότητα που παρουσίαζε πριν ο κινητήρας στο άνοιγμα του γκαζιού. Βοηθά βέβαια την όλη κατάσταση και ένα νέο σύστημα της Suzuki, ονόματι Low RPM Assist, που στην ουσία είναι ένα ηλεκρονικό βοήθημα διατήρησης των στροφών του κινητήρα στα επιθυμητά πλαίσια όταν κινούμαστε με χαμηλές ταχύτητες, αποφεύγοντας τα σκορτσαρίσματα στο άνοιξε–κλείσε του γκαζιού.
Όταν επιτέλους ζεσταθούν τα λάστιχα, η κατάσταση αλλάζει και ο δεξιός καρπός κινείται πιο ..βίαια. Ο V-2 ανεβάζει στροφές σε ρυθμούς οπλοπολυβόλου και οι εναλλαγές στην κατευθυντικότητα γίνονται πιο εύκολα από αυτό που φαντάζεστε. Με το στροφόμετρο κάτω από τις 4.000 στροφές, το άνοιγμα του γκαζιού συγκινεί ακόμα και οπαδούς supersport 600, στις ευθείες τα χιλιόμετρα στο ταχύμετρο ανεβαίνουν απρόσμενα γρήγορα πάνω από την ένδειξη 200, αλλά η πλήρης απουσία αεροδυναμικής προστασίας, ομοίως γρήγορα, θα επαναφέρει τα πράγματα σε τάξη. Σε συνεχόμενο ανισόπεδο στροφιλίκι δεν παρατήρησα μεταφορά βάρους που να ενοχλεί στην οδήγηση, το ABS της Nissin δουλεύει διακριτικές υπερωρίες χωρίς αναστεναγμούς, τα φρένα δεν εντυπωσιάζουν με τη δύναμή τους αλλά κάνουν καλά τη δουλειά τους, η ανάρτηση δεν με έφερε σε δύσκολη θέση ακόμα και στις (συχνές) κακοτεχνίες του δρόμου, ενώ έμεινε μόνο παράπονο το μέγεθος, μάλλον το πλάτος, του τιμονιού, που για τα δικά μου οδηγικά κριτήρια είναι μικρότερο κατά τουλάχιστον 4 εκατοστά από αυτό που θα ήθελα.
Είπαμε όμως, αυτό εύκολα διορθώνεται και ο κύβος ερίφθη υπέρ του νέου SV όσον αφορά στη μοτοσυκλέτα που θα θέλαμε για να κινούμαστε στην καθημερινότητά μας. Σε προσωπικό επίπεδο και επειδή το επάγγελμα που κάνω δεν εγγυάται προσοδοφόρο μέλλον (και παρόν), η made in Japan κατασκευή του θα έπαιζε τεράστιο ρόλο στην επιλογή μου. Η ποιότητα κατασκευής του SV είναι καλύτερη από τον ανταγωνισμό (στην κατηγορία πάντα) και αποτελεί σημαντικό παράγοντα για έναν αναβάτη που δεν θέλει να αλλάζει μοτοσυκλέτα συχνά.
..το SV σε κερδίζει για αυτό που είναι
Τιμή ευκαιρία
Τα 6.895€ που στοιχίζει κατατάσσουν το SV στην κορυφή μιας λεγόμενης best value for money κατηγορίας. Κι ας μην έχει traction control και USD πιρούνι, ρυθμιζόμενα προγράμματα οδήγησης και ακτινικά φρένα. Το SV σε κερδίζει για αυτό ακριβώς που είναι, μια πραγματική και απόλυτα ποιοτική μοτοσυκλέτα δρόμου για κάθε είδους αναβάτη. Από τον πρωτόλειο που θα μετακινείται σε αστικό περιβάλλον μέχρι τον ψαγμένο που θα την ταλαιπωρεί με τις εμπνεύσεις του μέχρι να τη μεταμορφώσει για να ξεχωρίζει στους δρόμους. Στο link που ακολουθεί μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το νέο SV, ακόμα και να το ακούσετε! http://www.suzuki.gr/motos/sv-650-abs
Και στα video μπορείτε να κάνετε μαζί του βόλτες κάπου στην Αγγλία!