Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Η Κατερίνα Γιαμαλή πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Απόψε: Lola Blau» του Georg Kreisier σε σκηνοθεσία Michael Seibel. Η καυστική σάτιρα του διάσημου Αυστριακού καμπαρετίστα Georg Kreisler, παρουσιάζεται από τις 4 Μαϊου και μόνο για 4 παραστάσεις στην Κεντρική Σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.
Η ταλαντούχα καλλιτέχνις μίλησε στο zougla.gr για τον ρόλο της και τις ιδιαιτερότητες του και αποκάλυψε τα μελλοντικά της σχέδια καθώς και τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική της διαδρομή.
Zougla.gr: Τι σας γοήτευσε στο έργο του Γκέοργκ Κράισλερ, καθώς και στην ηρωίδα
που υποδύεστε ώστε να συμμετάσχετε στη συγκεκριμένη παράσταση;
Κατερίνα Γιαμαλή: Από παιδί προτιμούσα να τραγουδάω αντί να μιλάω. Ιδιαίτερα όταν δυσκόλευαν τα πράγματα μου φαινόταν πολύ πιο εύκολος τρόπος για να εκφραστώ. Όταν ήρθα σε επαφή με το έργο του Κράισλερ ένιωσα ότι κάπως αντίστοιχα πρέπει να ένιωθε κι αυτός. Τα σκαμπανεβάσματα της ζωής της ηρωίδας του, είναι σε πολλά σημεία αντίστοιχα της βιογραφίας του. Σαν κι αυτήν, είναι Εβραίος-Βιεννέζος μετανάστης στη Ν.Υόρκη για να ξεφύγει από τους Ναζί κι εκεί γίνεται αρχικά δημοφιλής σαν δημιουργός και ερμηνευτής αρκετών έργων, για να διαμορφώσει και να σφραγίσει στην πορεία, τη γερμανόφωνη μουσική επιθεώρηση της εποχής του.
Πληγωμένος από τον πολιτιστικό αποκλεισμό του και με το αίσθημα του απάτριδος, μέσα από τα τραγούδια του, με βαθυστόχαστο, μαύρο χιούμορ και λεκτικά αστεία, βρίσκει τον τρόπο να θίξει τα θέματα που τον απασχολούν και αφορούν καταστάσεις από τις οποίες έχει πληγεί και ο ίδιος όπως και η ηρωίδα του. Εθνικοσοσιαλισμός, προσφυγιά, διωγμός, πολιτιστική μικρόνοια, – όλα διαχρονικά.
Με γοητεύει το ότι περνά αριστοτεχνικά στο έργο του τη δηκτική κριτική αντιπαράθεσή του με τη γενέτειρά του και παράλληλα με την ψυχαγωγία, κάνει το κοινό να αναρωτηθεί για το μερίδιο της δικής του ευθύνης στην ιστορική εξέλιξη.Σε συνδυασμό με τη μουσική του, την οποία λάτρεψα, μου φάνηκε ιδανική επιλογή.
Τι σας συγκινεί περισσότερο στη Λόλα Μπλάου;
Η ευκολία με την οποία τσαλαβουτάει από τα δυσάρεστα στα ευχάριστα συναισθήματα αποκαλύπτει μια παιδική αυθόρμητη ψυχή που της συγχωρείς οποιαδήποτε ρηχότητα έχει φαινομενικά στην αρχή.
Τα όνειρά της είναι πιο δυνατά από τους φόβους της και τα ακολουθεί χωρίς ενδοιασμούς. Είναι ένας γοητευτικός συνδυασμός δύναμης και αδυναμίας.
Έχετε κοινά στοιχεία με την ηρωίδα που υποδύεστε;
Όχι πολλά. Ιδιαίτερα στην πρώτη φάση της. Δεν ονειρευόμουνα να γίνω ηθοποιός, ούτε φιλοδοξούσα να γίνω διάσημη από αυτό. Έχω όμως την προσφυγιά στο αίμα μου από καταγωγής και μια αδυναμία να παρακολουθήσω τι συμβαίνει στον κόσμο και να πάρω ενεργή θέση, πράγμα για το οποίο έχω πολλές ενοχές.
Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο στην προσέγγιση του ρόλου σας;
Η δομή του έργου, με τις πολύ γρήγορες αλλαγές και μεταβάσεις από τη μία φάση στην άλλη, σε συνδυασμό με την κίνηση, το τραγούδι και τους απαιτητικούς στίχους προϋποθέτουν εξαιρετική φυσική και πνευματική κατάσταση.
Ποιό είναι το μήνυμα που αφήνει στον θεατή η συγκεκριμένη παράσταση;
Ότι δεν γίνεται να αλλάξει αυτός ο κόσμος όταν στεκόμαστε αδιάφοροι για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, μέχρι να χτυπήσουν τη δική μας πόρτα.
Η Λόλα Μπλάου νοιάζεται μόνο για τον εαυτό της, αλλά όπως λέει ο ίδιος ο Κράισλερ: «Πρέπει όμως να καταλάβει, ότι δεν χρησιμεύει σε τίποτα η κατοχύρωση μιας ταπεινής μόνο θέσης στον ήλιο. Κάθε άνθρωπος θα πρέπει πάνω από όλα να προσπαθεί, τόσο για τον ίδιο όσο και για τους συνανθρώπους του, να απομακρύνει και να καταρρίπτει όλα εκείνα τα εμπόδια που κρύβουν τον ήλιο.»
Ποιά η εμπειρία σας από τη συνεργασία σας με τον Μίκαελ Ζάιμπελ και πως η σκηνοθετική του προσέγγιση σας βοήθησε στην προσέγγιση του ρόλου σας;
Η εξαιρετική οργανωτική του ικανότητα, η κοινή μας αισθητική και η αγάπη στη λιτότητα, η σημασία στη λεπτομέρεια σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εκτός από σκηνοθετική, διαθέτει και μουσική κατάρτιση ήταν καθοριστικά. Με εφοδίασε με έναν υπέροχο πιανίστα τον Τάσο Σπηλιωτόπουλο και συνεργάτες μοναδικούς στη δουλειά τους και με άφησε να επικεντρωθώ σ’αυτά που αφορούσαν τον ρόλο μου με εμπιστοσύνη.
Οι συνεργασίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη ενός καλλιτέχνη. Εσείς είστε
ευχαριστημένη από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σας;
Σε γενικές γραμμές ναι. Σίγουρα υπήρξαν και δύσκολες στιγμές. Πάντα υπάρχουν, όταν τόσοι πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι πρέπει να συνεργαστουν για ένα κοινό αποτέλεσμα, όμως κι από τα δύσκολα μαθαίνει κανείς. Τα επεξεργάζεται και εξελίσσεται.
Τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας πορεία και ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Να έχω δύναμη, υπομονή και αντοχή να μην κάνω εκπτώσεις στις καλλιτεχνικές επιλογές μου και να συνεργαστώ με ανθρώπους που πιστεύω, εκτιμώ και μπορώ να εμπιστευτώ, ώστε να μπορώ να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό.
Είναι κοινό μυστικό ότι τα πράγματα είναι δύσκολα στον χώρο μας, γι αυτό προσπαθώ να έχω ρεαλιστικές προσδοκίες.
Τι σας κάνει ευτυχισμένη και από που αντλείτε για να είστε καλά στην καθημερινότητά σας;
Απλά πράγματα. Η αγάπη και η αλληλοκατανόηση με το σύντροφό μου, η φροντίδα των λουλουδιών μου που με αποζημιώνουν όταν ανθίζουν, η βόλτα με το σκύλο μου που μου υπενθυμίζει ποιές είναι οι πραγματικές μου ανάγκες, η μουσική, το διάβασμα, οι φίλοι που αγαπώ.
