Τελικά οι δημοσκοπήσεις μετά από μακρά περίοδο στατιστικής κατάθλιψης και αποτυχιών τα κατάφεραν αυτή τη φορά στις γαλλικές προεδρικές εκλογές του πρώτου γύρου. Τα exit polls που δημοσιοποιήθηκαν μία ώρα μετά το κλείσιμο της κάλπης στη γαλλική περιφέρεια και μισή ώρα μετά το κλείσιμο της κάλπης στα μεγάλα αστικά κέντρα, έπεσαν μέσα εξ αρχής. Το μοναδικό πρόβλημα που προκάλεσε σύγχυση δεν ήταν τόσο όσον αφορά στον πρώτο και τον δεύτερο αλλά ως προς τον τρίτο και τον τέταρτο όπου η μάχη πραγματικά δόθηκε στήθος με στήθος.
Το μοναδικό πρόβλημα που προκάλεσε σύγχυση δεν ήταν τόσο όσον αφορά στον πρώτο και τον δεύτερο αλλά ως προς τον τρίτο και τον τέταρτο όπου η μάχη πραγματικά δόθηκε στήθος με στήθοςΤα χαρακτηριστικά αυτής της εκλογικής αναμέτρησης είναι ιστορικά και συμβαίνουν για πρώτη φορά στη Γαλλία μετά το 1958.
Έχουμε και λέμε, ο Φρανσουά Μακρόν, όπως ακριβώς προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις της τελευταίας εβδομάδας συγκέντρωσε ένα ποσοστό γύρω στο 24% και πιο συγκεκριμένα έφτασε το 23,86%. Ήταν προφανές εξ αρχής ότι οι ψηφοφόροι του ήταν περισσότεροι στα αστικά κέντρα από εκείνους που τον προτίμησαν στην γαλλική περιφέρεια.
Η Μαρίν Λεπέν συγκέντρωσε 21,43% και έδειξε την επιρροή της συνολικά στη γαλλική επαρχία και ειδικά σε συγκεκριμένους νομούς του Νότου, της ανατολικής Γαλλίας καθώς και της Β. Γαλλίας
Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών, ο ίδιος συντηρητικός της δεξιάς απέτυχε να πλασαριστεί στον δεύτερο γύρο, συγκεντρώνοντας 19,94%. Η ήττα του σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του κύκλου της επιρροής και της πολιτικής κυριαρχίας ενός χώρου που κυβέρνησε εναλλάξ τη Γαλλία από την ίδρυση της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας από τον στρατηγό ντε Γκωλ.
Ο Ζαν Λυκ Μελανσόν, υποψήφιος της αριστεράς μετά από μια αιφνιδιαστικά παραγωγική εκλογική καμπάνια κατάφερε να συγκεντρώσει 19,62%, δεν πλασάρεται στη δυάδα μεν, αλλά η συγκρότηση ενός πόλου έλξης αριστερών ψηφοφόρων γύρω του σηματοδοτεί πιθανότατα μία νέα αρχή για τη γαλλική αριστερά στο μέλλον. Όπως τόνισαν όλοι οι πολιτικοί αναλυτές στα τηλεοπτικά πάνελ της Κυριακής, ο Μελανσόν μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα και τους Podemos διαθέτουν μία βάση εκκίνησης με δυναμική στα πλαίσια της Ευρώπης.
Ο μεγάλος ηττημένος και τραγική φιγούρα στις προεδρικές εκλογές ήταν ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών, ο Μπενουά Αμόν. Με 6,35% ο άνθρωπος που ανέλαβε την τελευταία στιγμή να «ξελασπώσει» το καταρρέον Σοσιαλιστικό Κόμμα, έβαλε την υπογραφή του στην ολοκλήρωση ενός πολιτικού κύκλου που σε ένα σύστημα δικομματισμού και εναλλαγής στην εξουσία κυβέρνησε και αυτό στη Γαλλία, όλες τις τελευταίες δεκαετίες. Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάστηκε το φαινόμενο ο απερχόμενος πρόεδρος να μην είναι υποψήφιος.
Έτυχε ιστορικά αυτός να ήταν ο Φρανσουά Ολάντ η εικόνα του οποίου άρχισε να καταρρέει την επόμενη κιόλας των προεδρικών εκλογών το 2012 λόγω της αδυναμίας του ιδίου και του κόμματός του να διαχειριστούν την οικονομική κρίση και συγκεκριμένα την κρίση της ευρωζώνης που άρχισε το 2008 και για τη Γαλλία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η αποχή δεν ήταν τόσο υψηλή όσο την ανέμεναν οι δημοσκόποι. Άγγιξε περίπου το 23%. Οι εκλογές διεξήχθησαν κάτω από το βάρος της τελευταίας τρομοκρατικής επίθεσης του ISIS στην καρδιά του Παρισιού, στα Ηλύσια Πεδία, αλλά τελικά ο φόβος και ο τρόμος δεν επηρέασαν όσο θα επεδίωκε το ISIS ώστε να ανατραπεί ριζικά ο πολιτικός χάρτης και να κερδίσουν θεαματικά οι δυνάμεις εκτός δημοκρατικού τόξου.
Η επόμενη μέρα
Ήδη από το βράδυ της Κυριακής πρώτος ο σοσιαλιστής Μπενουά Αμόν και στη συνέχεια ο συντηρητικός Φρανσουά Φιγιόν κάλεσαν τους ψηφοφόρους τους να υποστηρίξουν τον Μακρόν στον β’ γύρο. Βεβαίως η «μεταφορά« ψηφοφόρων δεν είναι αυτόματη αλλά η δυναμική που άρχισε το βράδυ του α’ γύρου αναμένεται να λειτουργήσει καταλυτικά στη γαλλική κοινωνία και να δώσει μία ευρεία νίκη στον Εμανουέλ Μακρόν στον β’ γύρο.
Ήδη οι πρώτες δημοσκοπήσεις εν θερμώ αλλά και όλες οι προηγούμενες δείχνουν ότι ο Μακρόν μπορεί να συγκεντρώσει ένα 62% απέναντι στην αντίπαλό του Μαρίν Λεπέν.
Άλλωστε όλοι οι αναλυτές ακόμη κι εκείνοι που παρακολουθούν με θετική διάθεση την λεγόμενη «αντισυστημική ψήφο» προς τη Μαρίν Λεπέν κατέληγαν στο συμπέρασμα πως η εφεδρική δεξαμενή ψηφοφόρων της ακροδεξιάς στον β’ γύρο είναι πολύ περιορισμένη.
Μένει να απαντηθεί το μεγάλο ερώτημα. Πώς θα συμπεριφερθεί το εκλογικό σώμα που επέλεξε στον πρώτο γύρο ακροδεξιά και θα συμπαραταχθεί στον β’ γύρο με την Λεπέν στην συνέχεια, δεδομένου ότι μετά την ανάληψη καθηκόντων του νέου προέδρου θα προκηρυχθούν βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν τον Ιούνιο. Θα είναι σε θέση το Εθνικό Μέτωπο να συγκροτήσει ένα μεγάλο μπλοκ το οποίο θα ασκήσει πολιτική πίεση στα πράγματα δυσκολεύοντας τον Εμανουέλ Μακρόν να διαχειριστεί την εξουσία; Ή η Μαρίν Λεπέν θα περιοριστεί σε ένα ποσοστό ενδεχομένως λίγο υψηλότερο από αυτό που συγκέντρωσε στον α’ γύρο δηλαδή γύρω στο 25%; Σε αυτό το ερώτημα θα απαντήσουν οι Γάλλοι ψηφοφόροι το αμέσως επόμενο διάστημα και από αυτή την απάντηση θα εξαρτηθεί όχι μόνο το μέλλον της Γαλλίας αλλά και το μέλλον της Ευρώπης συνολικά.
Μετά την Ολλανδία, τα αποτελέσματα του α’ γύρου στη Γαλλία πρόσφεραν μία ανάσα ανακούφισης σε όλους εκείνους στην Ευρώπη γενικότερα που βρίσκονται εντός του δημοκρατικού τόξου. Αυτό καταδεικνύει η ικανοποίηση του Βερολίνου και τα χαμόγελα στην Κομισιόν που δεν άργησαν να δημοσιοποιηθούν και να αποσταλούν στο Παρίσι.
Διαβάστε επίσης:
