Την άποψή του πως η Ελλάδα χρειάζεται «μια παραγωγική επανάσταση ιδίως στον αγροτικό τομέα» εξέφρασε ο πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας και περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Κώστας Αγοραστός, κατά την ομιλία του την Κυριακή για τον εορτασμό της 107ης επετείου από την εξέγερση των αγροτών στο Κιλελέρ.
Ο κ.Αγοραστός κάλεσε το κεντρικό κράτος «να προχωρήσει χωρίς χρονοτριβή, με γενναίες και τολμηρές αποφάσεις σε:
- Σημαντική μείωση των φορολογικών συντελεστών και εξορθολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών.
- Μείωση του ΦΠΑ στα εφόδια και άλλα μέτρα για τη μείωση του κόστους παραγωγής που παραμένει στα ύψη παρά το ότι η χώρα μας βρίσκεται 8-9 χρόνια σε ύφεση.
- Χρηματοδότηση του αγροτικού τομέα από το τραπεζικό σύστημα με λογικά επιτόκια,
- Διασφάλιση επαρκών ποσοτήτων ποιοτικού νερού στη Θεσσαλία με μια σειρά έργων και με μεταφορά νερού από τον Αχελώο,
- Ενίσχυση της εξωστρέφειας, της καινοτομίας και της συνεργασίας.
Επίσης, έκανε ειδική αναφορά στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-20, για την υλοποίηση του οποίου σημείωσε ότι «είναι ανεπίτρεπτη η καθυστέρηση δεδομένων των τεράστιων αναγκών του αγροτικού τομέα και των απαιτήσεων της εποχής».
Ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας εστίασε στο μέτρο «Μείωση της ρύπανσης νερού από γεωργική δραστηριότητα», το γνωστό πρόγραμμα μείωσης της νιτρορύπανσης, ενώ επανέλαβε, πως η Περιφέρεια είχε ζητήσει από το υπουργείο να το προκηρύξει από την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του χρησιμοποίησε μία φράση του αείμνηστου Κωστή Μοσκώφ «Μια παλιά ιστορία, επιμόνως σύγχρονη», ενώ εξιστόρησε πως μια αλλαγή στο φορολογικό σύστημα της εποχής εκείνης επιβάρυνε τη θέση των κολίγων με ευνοημένους τους τσιφλικάδες και με χαμένο το Δημόσιο αφού τα φορολογικά έσοδα περιορίστηκαν στο 1/3 και τόνισε:
«Ακούγοντάς το αυτό είμαι βέβαιος ότι το μυαλό όλων σας πηγαίνει στις εξωπραγματικές, τις εξοντωτικές, όπως εσείς οι αγρότες έχετε χαρακτηρίσει, επιβαρύνσεις που είναι ήδη πραγματικότητα με το νέο φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα. Στην ουσία, βεβαίως, και οι ασφαλιστικές εισφορές, μια μορφή φορολογικής επιβάρυνσης είναι και πάντως καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα: ο αγρότης να μοιράζεται ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής, της σοδειάς του με το κράτος – ακόμη και το 60%.Και πραγματικά είναι εύλογο το ερώτημα: Οι υπηρεσίες που παρέχει το κράτος στους αγρότες και τους κτηνοτρόφους αξίζουν αυτήν την επιβάρυνση; Θεωρώ ότι όλοι μας γνωρίζουμε την απάντηση. Το κράτος λείπει εκεί που χρειάζεται (για παράδειγμα στην υγεία) και περισσεύει εκεί που δεν χρειάζεται».
Πληροφορίες από: ΑΠΕ-ΜΠΕ
