Η εκδήλωση στο Μέγαρο ήταν πράγματι λαμπρή. Η πλειονότητα των ποδοσφαιριστών που παρήλασαν στην ράμπα, πράγματι δόξασε το ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία 50 χρόνια, εντούτοις, ακριβώς αυτός ο περιορισμός (για να τιμηθεί δήθεν η Α’ Εθνική) του εγχειρήματος του τηλεοπτικού «ΣΚΑΪ», αδίκησε τους αληθινούς ήρωες της δεκαετίας του 1950.
Που σημαίνει ότι οι όροι του γκάλοπ αφαίρεσαν από τους γηραιούς φιλάθλους – τηλεθεατές το δικαίωμα να ψηφίσουν τον Νίκο Πεντζαρόπουλο ή τον Στάθη τον Μανταλόζη, τον Ηλία Υφαντή (κορυφαίο τεχνίτη κυνηγό όλών των εποχών, κατά την ταπεινή μου γνώμη), τον μέγιστο Γιάννη Παπαντωνίου, τον Κουϊρουκίδη, τον ταπεινό Ανδρέα Μουράτη (το πάθος του οποίου δεν ξαναζήσαμε ποτέ σε ακραίο οπισθοφύλακα) και κάποιους ακόμη αληθινούς γίγαντες που κυριολεκτικά έφυγαν από τα γήπεδα φτωχοί.
Πάλι καλά, πάντως, που «πρόλαβαν» οι Γιώργος Σιδερης, Θανάσης Σαραβάκος και Κώστας Νεστορίδης να περιληφθούν στο «χρυσάφι» του «ΣΚΑΪ». Κάτι είναι κι’ αυτό…
Αλλά, εάν η ψηφοφορία για τις «Χρυσές 11άδες»ανήκε στους τηλεθεατές – φιλάθλους και όχι σε κάποια «συντεχνία» ειδικών του καναλιού, τότε οφείλουμε να δεχθούμε πως μερικά αστέρια ή ξεχάστηκαν από το κοινό ή πέρασαν στο «ντούκου», ενώ δεν θα έπρεπε και να το αναλύσω εν τάχει…
Πάμε στις πλούσιες σε «υλικό» δεκαετίες του ‘70 και του ‘ 80, τότε που δημιουργήθηκε το επαγγελματικό πρωτάθλημα και η δύναμη πέρασε στους «γκόλντεν» προέδρους των ισχυρών ΠΑΕ.
Ένσταση πρώτη: Ένας ποδοσφαιριστής υψηλού επιπέδου, ο οποίος αγωνίστηκε από το 1974 ως το 1985, τέθηκε εκτός επιλογών και για ποιο λόγο; Έχω κατά νου τον εκπληκτικό αμυντικό χαφ Σπύρο Λιβαθηνό, ο οποίος, φεύγοντας για την Κύπρο το’ 85, έδωσε τη θέση του στον γνωστό Αρεντίνο Χουάν Ραμόν Ρότσα.
Μοιραία, μπαίνει το εξής ερώτημα: άραγε, πρόσφερε ο Ρότσα περισσότερα από τον Λιβαθηνό; Μην τρελαθούμε! Εκτός αν μέτρησαν τα 5-6 γκολ του ΧΡΡ που πέτυχε στην καριέρα του έναντι καμιά τριανταριά του Σπυράκου.
Κάτι ακόμη: ο Λιβαθηνός ευτύχησε να προσφέρει αρκετές δεκάδες συμμετοχών στην Εθνική μας ομάδα με εξαιρετική προσφορά. Αυτή την προσφορά την «κατάπιε» το σκοτάδι την ώρα της ψήφου, για να κυριαρχήσει η επιλογή του Ρότσα, ενός ποδοσφαιριστή που μπήκε «αμαρτωλά» στο ελληνικό πρωτάθλημα, βαφτισμένος (από παράγοντες και ΜΜΕ) «Μπουμπλής», κάτοικος Αιγάλεω κ.λπ.
Ακριβώς την ίδια περίοδο, αγωνίστηκε ένας απίστευτα χρήσιμος κυνηγός, με άλμα, ταχύτητα, και χαρακτήρα που ζήλευαν μπόλικοι από όσους επικράτησαν στο «δημοψήφισμα» του «ΣΚΑΪ».
Μιχάλης Κρητικόπουλος!
Εδώ και μερικά χρόνια δεν βρίσκεται κοντά μας, προδομένος από την καρδιά του σε αγώνα παλαιμάχων κάπου σε Κυκλαδονήσι. Άραγε, αυτόν τον ποδοσφαιριστή – πρότυπο, γιατί τον ξέχασαν οι «ψηφοφόροι»;
Φυσικά, δεν περιμένω απάντηση…
