Είναι επιεικώς γελοίο να ακούς τηλε-ρεπόρτερ να ζητάει φορτικά από τους φιλάθλους «να γυρίσουν στο γήπεδο και να ενισχύσουν την εθνική ομάδα», καθότι ο δημοσιογράφος δεν είναι (και δεν πρέπει να υποκύπτει σε «σπάτουλα») διαφημιστής «καλού προϊόντος», το οποίο συνιστά κλπ. Ασφαλώς και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα χρειάζεται την αγάπη και τη συμπαράσταση του κοινού. Άλλωστε από το θέρος του 2004, αυτή η ομάδα αποτελεί το ωραιότερο προφίλ του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Εντούτοις, με βάση τα εισιτήρια που κόπηκαν στον αγώνα με τη Μολδαβία (η πληρότητα ούτε που άγγιξε το 40% !), μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα ότι ο κόσμος του ποδοσφαίρου γύρισε την πλάτη αυτή τη φορά, διότι μάλλον αρνήθηκε να πληρώσει εισιτήριο των 20, 30 ή 40 ευρώ, για αγώνα που ήταν εξαιρετικά εύκολος. Η εθνική ομάδα ανήκει σε όλους και δεν είναι μπίζνα, κύριοι της ΕΠΟ. Αυτή η φάμπρικα με έδρα το στάδιο Καραϊσκάκη, ανεβάζει φυσικά τις τιμές. Σε ένα κράτος με σωστή ποδοσφαιρική λογική, οι αγώνες της εθνικής επιβάλλεται να διεξάγονται στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας με γενική είσοδο δέκα ευρώ, ώστε να σπεύδει το πλήθος να γιορτάσει, γεμίζοντας τις εξέδρες. Και όχι (να γίνονται) στο 5ο (ή 6ο) σε χωρητικότητα φιλάθλων, όπως καταγράφεται η ΑΕ του Σωκράτη Κόκκαλη στο Νέο Φάληρο.
Κατά τα άλλα, πάλι ξέφυγε της κριτικής η εξαιρετική συμβολή της αμυντικής «γραμμής» (χωρίς γκολ μετά από 270΄ αγώνων!), που με τους Σεϊταρίδη, Δέλλα, Κυργιάκο και Τοροσίδη, στοιχειοθετεί το λαμπρό μέλλον αυτής της ομάδας. Ο αγώνας της Τετάρτης με την Ελβετία, θεωρείται «κλειδί» για τη συνέχεια.
