Στον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή αναφέρθηκε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την ανακήρυξή του σε επίτιμο δημότη Μυκόνου, την οποία επισκέπτεται για να παραστεί στον εορτασμό του προστάτη και πολιούχου του νησιού, Αγίου Αρτεμίου.
Ο κ. Παυλόπουλος δήλωσε:
Σας ευχαριστώ θερμώς για την απονομή του τίτλου του επίτιμου δημότη Μυκόνου, ενός άκρως επίζηλου τίτλου που, όπως είναι ευνόητο, δεν αφορά το πρόσωπό μου αλλά τον θεσμό τον οποίον σήμερα εκπροσωπώ, τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εξ ου και εφεξής, πολύ περισσότερο από πριν, η Μύκονος θα με συνοδεύει ως τόπος υπόμνησης χρέους και αντίστοιχου καθήκοντος, το περιεχόμενο του οποίου προσδιορίζουν, μεταξύ άλλων, ιδίως τα εξής:
I. Μύκονος: Ένα αυθεντικό «κυκλαδικό ειδώλιο» της φύσης, ένα από τα νησιά-πολύτιμα πετράδια του Αιγαίου που, κατά τη Μυθολογία, συνέθεσαν τον τιμητικό κύκλο -εξ ου και Κυκλάδες- γύρω από την ιερή Δήλο, όταν η κυνηγημένη από τη ζήλεια της Ήρας Λητώ βρήκε εκεί καταφύγιο για να γεννήσει τα δίδυμα Απόλλωνα και Αρτέμιδα, καρπό του έρωτά της με τον Δία.
II. Νύφη πολύφερνη, με κύρια προίκα την απαράμιλλη ομορφιά της και τους κατοίκους της, διαχρονικούς θεράποντες του κάλλους της -ακόμη και με την αρχιτεκτονική των εστιών τους- ευτύχησε ν’ αποκτήσει, κυρίως στα χρόνια μας, θαυμαστές και θαμώνες απ’ όλη την υφήλιο. Θαυμαστές και θαμώνες εκπροσώπους όχι μόνο του Κερδώου Ερμή αλλά και, πρωτίστως, του πνεύματος και της τέχνης. Και είναι αυτός ο συνδυασμός που έχει καταστήσει τη Μύκονο εστιάδα ιέρεια του περιβάλλοντος -φυσικού και ανθρωπογενούς- και του πολιτισμού.
III. Επιτρέψτε μου να καταλήξω με μια προσωπική εκμυστήρευση, η οποία τεκμηριώνει έτι περαιτέρω τον στενό δεσμό μου και τον βαθύ σεβασμό μου για τη Μύκονο. Γνώρισα τη Μύκονο και δέθηκα μ’ αυτήν σχετικώς πρόσφατα, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ως συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του μεγάλου ηγέτη και οραματιστή της Ελλάδας. Κι οφείλω να εξομολογηθώ αλλά και να καταθέσω ότι η αγάπη του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τη Μύκονο δεν πρέπει ν’ αποδίδεται στο ότι έκανε εδώ, ως τον θάνατό του, καλοκαιρινές διακοπές. Και τούτο διότι ίδιον του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν ότι δεν έκανε ποτέ διακοπές, με την έννοια που αποδίδει στη λέξη ο καθημερινός άνθρωπος. Για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή -του οποίου τον πολιτικό χαρακτήρα επηρέασε καθοριστικώς ο Προμηθέας και όχι ο Διόνυσος- η Μύκονος του φωτός και του ανέμου υπήρξε ένας ιδεώδης τόπος περισυλλογής, προκειμένου ο χρόνος να μετατραπεί σε περίοδο αναζήτησης πρακτικών λύσεων αναφορικά με την εξυπηρέτηση του εθνικού και του δημόσιου συμφέροντος, στην πιο γνήσια και ανιδιοτελή μορφή του. Διόλου τυχαίο, λοιπόν, το ότι η προτομή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στέκεται, αγναντεύοντας το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου και τα νησιά του, «παιδιά» κοσμογονικών ηφαιστειακών εκρήξεων, σ’ ένα σημείο απ’ όπου ξεκινούν δρόμοι προς κάθε πλευρά της Μυκόνου και προς κάθε ορίζοντα του αρχιπελάγους.
Κύριε δήμαρχε,
Ως επίτιμος πλέον δημότης της Μυκόνου θέλω -κι αφού σας ευχαριστήσω εκ νέου για την εξαιρετική τιμή που μου επιφυλάξατε- να σας διαβεβαιώσω ότι κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων μου θα με καθοδηγεί, εφεξής, το χρέος που απορρέει τόσο από την παγκόσμια ακτινοβολία του νησιού σας όσο και από τις εθνικές παρακαταθήκες του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
