Μια νέα μελέτη βρήκε ότι όταν οι γονείς παρακολουθούσαν τις δραστηριότητες των εφήβων εκείνοι υιοθετούσαν λιγότερο επικίνδυνες σεξουαλικές συμπεριφορές.
Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές αναφέρουν στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Pediatrics ότι όταν οι γονείς είχαν επίγνωση των δραστηριοτήτων των παιδιών τους, υπήρχε σημαντική καθυστέρηση στην έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας, και όταν τελικά αποφάσιζαν να γίνουν σεξουαλικά ενεργά, ήταν πιο πιθανό να χρησιμοποιούν αντισυλληπτική προστασία. Οι ερευνητές τονίζουν πως το βασικό μήνυμα της μελέτης είναι η ανάδειξη του πολύ σημαντικού ρόλου του γονέα, αναφορικά με ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων που απασχολούν τους εφήβους, αλλά και ιδιαίτερα αναφορικά με το ζήτημα της σεξουαλικής τους υγείας.
Η γονεϊκή παρακολούθηση έχει συνδεθεί με τους σεξουαλικούς κινδύνους και στο παρελθόν, αλλά η παρούσα μελέτη εστιάζει στους τύπους της παρακολούθησης που είναι πιο αποτελεσματικοί και οι οποίοι θα πρέπει να ενθαρρύνονται από τους ειδικούς.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από 30 μελέτες που δημοσιεύτηκαν μέσα στο χρονικό διάστημα από το 1984 έως το 2014 σχετικά με το σεξουαλικό κίνδυνο των εφήβων και τη γονεϊκή παρακολούθηση. Το μικρότερο δείγμα ήταν 106 συμμετέχοντες και το μεγαλύτερο 10575. Οι ηλικίες των συμμετεχόντων κυμαίνονταν από τα 10 έως τα 17 έτη.
Σε γενικές γραμμές ένα υψηλό επίπεδο συνολικής γονεϊκής παρακολούθησης που περιλάμβανε την επίγνωση των γόνων σχετικά με όλες τις δραστηριότητες των παιδιών, καθώς και την οριοθέτηση τους με κανόνες, ήταν συνδεδεμένο με μεγαλύτερη αναμονή μέχρι την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας. Υψηλότερα επίπεδα παρακολούθησης κι επίγνωσης από την πλευρά των γονέων συνδέθηκαν επίσης με αυξημένη χρήση προφυλακτικών και αντισυλληπτικών μέτρων από τη μεριά των εφήβων.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι οι γονείς είναι σημαντικό να μιλούν από νωρίς στα παιδιά για το πόσο σημαντικό είναι να περιμένουν και να μην ξεκινήσουν πολύ νωρίς τη σεξουαλική τους ζωή και όχι όταν πια οι έφηβοι έχουν ήδη ξεκινήσει να έχουν σεξουαλικές εμπειρίες. Είναι απαραίτητο λοιπόν οι γονείς να εμπλακούν πιο ενεργά μεν, στο σωστό χρόνο δε και πάντα με σεβασμό στην προσωπικότητα του εφήβου. Οι γονείς, για παράδειγμα, εμπλέκονται περισσότερο όταν επιδιώκουν να γνωρίζουν που βρίσκονται και τι κάνουν τα παιδιά τους. Στην περίπτωση αυτή, είναι σημαντικό να ξεκαθαρίζουν τι περιμένουν από αυτά, καθώς και να τους τονίζουν ότι μοιράζονται τους ίδιους στόχους σχετικά με την ασφάλεια και την υγεία τους. Ενώ τα παιδιά μεγαλώνουν, θα πρέπει να αισθάνονται ένα κλίμα σεβασμού κι εμπιστοσύνης μέσα στο οποίο θα μπορούν να μιλήσουν και να αποκαλύψουν τις σκέψεις και τις επιθυμίες τους. Πολύ σημαντική διευκρίνηση των ειδικών, επίσης, είναι ότι οι γονείς δε θα πρέπει να αντιμετωπίζουν διαφορετικά τους γιους από τις κόρες. Συχνά τείνουν να εστιάζουν πάρα πολύ στα κορίτσια και ελάχιστα στα αγόρια. Τα ευρήματα όμως δείχνουν ότι η γονεϊκή παρακολούθηση είναι αποτελεσματική και στα δυο φύλα.
Τέλος, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι επαγγελματίες υγείας οφείλουν να είναι σε θέση να μιλήσουν στους γονείς σχετικά με τις μεθόδους παρακολούθησης και μάλιστα να τους παρέχουν και το κατάλληλο υλικό. Οι επαγγελματίες υγείας μπορούν και πρέπει να δράσουν προληπτικά σε συνεργασία με τους γονείς, έτσι ώστε οι γονείς να μπορούν να επηρεάσουν εύστοχα τη συμπεριφορά των παιδιών τους.
Πηγή: Reuters
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
