Στις 16 Ιουλίου είχαμε δημοσιεύσει ένα «προφητικό άρθρο», για συγκεκριμένους αμερικάνικους κύκλους που είχαν προβλέψει ότι προετοιμαζόταν στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία: Το προαναγγελθέν πραξικόπημα στην Τουρκία
Ο τίτλος ήταν εντυπωσιακός. Επειδή ανέτρεχε σε αμερικανική προφητεία…: «Θα γίνει πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν στην Τουρκία»;
Το άρθρο είχε πρωτοδημοσιευθεί στην ιστοσελίδα του «American Enterprise Institute» στις 24 Μαρτίου 2016 για να αναδημοσιευθεί την επόμενη εβδομάδα στο ειδησεογραφικό περιοδικό “Newsweek”. Τα δημοσιεύματα επαληθεύθηκαν στις 15 Ιουλίου. Αλλά δεν έφτανε αυτό.
Στις 30 Μαΐου, το αμερικανικό περιοδικό «Foreign Affairs», που απηχεί τις απόψεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δημοσίευε άρθρο με τίτλο: «Το επόμενο πραξικόπημα στην Τουρκία – Πως οι αποδυναμωμένοι στρατηγοί μπορούν να αντιδράσουν».
Η ιστορία επαναλαμβάνεται στην Ουκρανία
Στις 13 Ιουνίου,το αμερικάνικο περιοδικό «Foreign Policy», που απηχεί τις απόψεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δημοσίευσε άρθρο για την κατάσταση στην Ουκρανία. Στο άρθρο αυτό περιγράφεται η συνταγή για την ταραγμένη χώρα που οδηγεί στο δρόμο προς τη δημοκρατία και την ευημερία των αγορών.
Παρ΄όλο που οι νοήμονες μπορούν να διαπιστώσουν πολλές ασυναρτησίες που αναφέρονται στο δημοσίευμα επιδέχεται ανάλυση: Επειδή αντικατοπτρίζει εξ αρχής, την ουσία της αμερικανικής πολιτικής απέναντι στο λαό της Ουκρανίας. Δίνοντας νέα έμφαση στη συνέχεια της πολιτικής αυτής. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνουμε ότι πολλές από τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης προσπαθούν να ξεχάσουν ότι είχαν στενά συνεργασθεί με τους ναζί κατακτητές. Την ίδια ώρα η Ουκρανία, η Ουγγαρία και η Πολωνία, προσποιούνται πως ήταν θύματα του κομμουνιστικού συστήματος, όταν το σύστημα διακυβέρνησης που ήδη έχουν κάθε άλλο παρά δημοκρατικό μπορεί να θεωρηθεί. Θυμίζουμε ακόμη πως το Φεβρουάριο του 2014, η βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ είχε πει: «Από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας το 1991, οι ΗΠΑ υποστηρίζουν την κατεύθυνση της χώρας προς τις ευρωπαϊκές δομές, έχοντα επενδύσει πέντε δισεκατομμύρια δολάρια για να επιτύχει τους στόχους της. Και οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να προωθούν να επιτύχει η Ουκρανία το μέλλον που της αξίζει».
Για να επιστρέψουμε στο δημοσίευμα του «Foreign Policy», και να υποβάλουμε στους Ουκρανούς πολίτες το ερώτημα: «Δεν το θεωρούν προσβλητικό να τους γίνονται υποδείξεις από αμερικανικά έντυπα; Επειδή είναι σίγουρο, πως ουδείς πολιτικός στις ΗΠΑ δίνει σημασία στην αξιοπρέπεια των Ουκρανών. Όπως έχουν αδιαφορήσει για την αξιοπρέπεια των Λίβυων, των σύρων των Ιρακινών, των Αφγανών και ουκ έστιν αριθμός πολιτών.
Ποια όμως είναι η «νέα έμφαση» στην αμερικανική πολιτική προς την Ουκρανία; Διακρίνεται από την πρώτη παράγραφο του άρθρου και την φωτογραφία του εξωφύλλου: «Οι Ουκρανοί ολιγάρχες είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα».
«Η πολιτική τάξη που κυβερνά την Ουκρανία από την ανεξαρτησία της και μετά πρέπει να χάσουν την κυριαρχία, αλλά και την περιουσία τους. Η απόφαση βρίσκεται στα χέρια του Ουκρανικού λαού».
Αυτό μάλιστα. Είναι στροφή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Αυτοί οι μάγκες στην Ουκρανία δεν το γνώριζαν ότι αποτελούν πρόβλημα, συμμεριζόμενοι την επικρατούσα δυτική προπαγάνδα ότι ο «πραγματικός κίνδυνος προέρχεται από την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα του Πούτιν».
Με άλλα λόγια, τα φρέσκα νέα είναι πως η απώλεια της Κριμαίας, η διάσπαση της χώρας στα δύο με εμφύλιο που μαίνεται, η οικονομική κατάρρευση και η χρόνια ανικανότητα να ανταπεξέλθει βασικά οικονομικά προβλήματα η κυβέρνηση του Κιέβου είναι ξεπερασμένα ζητήματα.
Χώρια που όσο κι αν ψάξεις στο άρθρο του FP δεν διαβάζεις τη λέξη Κριμαία. Πρόκειται για «τυπογραφικό λάθος», ή μήπως σημαίνει πως η Ουάσιγκτον αποφάσισε ν΄αναγνωρίσει επιτέλους,την ρωσική κυριαρχία στην Χερσόνησο; Πολύ πιθανόν.
Το δημοσίευμα περιγράφει την κατάρρευση των κρατικών δομών της Ουκρανίας και την απώλεια των ανατολικών εδαφών της χώρας με την ακόλουθη λογική: «Η ειρωνία είναι πως σχεδόν χωρίς πρόθεση, η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία(…) ένωσε τους Ουκρανούς και τους κατέστησε σαφές ότι πρέπει να γίνουν περισσότερο Ευρωπαίοι και να απαλλαγούν από τα ρωσόφιλα κομμάτια του εκλογικού σώματος που ενδεχομένως αντιδρούν στην προοπτική αυτή».
Με λίγα λόγια το άρθρο προτείνει πως είναι πιο εύκολο για την Ουκρανία να γίνει νέο μέλος της οικογένειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χωρίς ολόκληρη την επαρχία Ντονμπάς. Με λίγα λόγια τι το θέλετε το Ντονμπάς, (ή την Κριμαία), πηγαίνετε στην Ερυώπη χωρίς αυτά για να τελειώνετε…
Φαντάζομαι τις εκφράσεις των κυβερνώντων στο Κίεβο όταν διάβασαν το άρθρο. Ιδιαίτερα του προέδρου Ποροσένκο που κι ο ίδιος είναι ολιγάρχης…
Χαρακτηριστικό είναι πως όλα τα ουκρανικά ΜΜΕ –ραδιόφωνα, τηλεοπτικοί σταθμοί και Τύπος ελέγχονται από έξι ολιγάρχες. Αυτοί είναι και που καθοδηγούν τους ψηφοφόρους στην επιλογή τους.
Το FP δεν κάνει τεχνικές προτάσεις πως θα γίνει το νέο πραξικόπημα. Ούτε αναφέρεται στα γεγονότα της πλατείας Μαϊντάν. Καλί τον ουκρανικό λαό να αποφασίσει με εκλογές για το μέλλον του. Τι είδους εκλογική διαδικασία θα ακολουθηθεί όμως, παραμένει άγνωστη μια και το αμερικάνικο περιοδικό παραδέχεται πως οι ολιγάρχες έχουν υπό τον πόλυτο έλεγχο στη χώρα κάθε δομή: Την πολιτική, την εκλογική διαδικασία, και κάθε μορφής εξουσία. Πως είανι δυνατόν λοιπόν οι Ουκρανοί να ανατρέψουν τους ολιγάρχες; Αυτό δεν το λέει.
Ποιόν εξυπηρετεί η νέα ένταση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας;
Στον υπόλοιπο ευρωπαϊκό τύπο το ενδιαφέρον μονοπωλεί η αναζωπύρωση της διαμάχης Ρωσίας-Ουκρανίας για την Κριμαία. Η Ελβετική Tages-Anzeiger προσπαθώντας να απαντήσει στο ερώτημα γιατί ο Πούτιν επιλέγει τη δεδομένη χρονική στιγμή για τη φραστική αυτή κλιμάκωση.
Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι πρόκειται πιθανότατα για προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης στην Κριμαία. « Οι χρυσές εποχές στις οποίες ήλπιζαν δεν ήρθαν ποτέ, αντίθετα, είναι σε χειρότερη κατάσταση από ότι πριν την προσάρτησή τους από τη Ρωσία», επισημαίνει η ελβετική εφημερίδα.
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι Financial Times που υποστηρίζουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη «προσπάθεια αποπροσανατολισμού, όχι όμως των πολιτών της Κριμαίας, αλλά -και ενόψει των βουλευτικών εκλογών του ερχόμενου μήνα- των ρώσων πολιτών από τα προβλήματα της οικονομίας».
Χοντραίνει το παιχνίδι
Τι απαντούν σ΄όλα αυτά οι Ρώσοι; «Αυτή είναι η χώρα μας». Και απορρίπτουν τις επικρίσεις ων αμερικανικών Μέσων, ότι εξοπλίζουν την Κριμαία για επιθετικούς λόγους.
Επιμέλεια: Κώστας Μπετινάκης
