Είναι κάποιες φορές που λες «δεν πάει άλλο» με τα όσα ακούγονται από όψιμους παρουσιαστές ενημέρωσης. Και δεν εννοώ τις πονηρές αναφορές, που νιώθεις ότι αφορούν ντιρεκτίβες σε «παπαγαλάκια». Αυτά, άστα να πάνε, έως ότου η ενημέρωση χάσει και το τελευταίο κομμάτι υπόληψης που της απομένει. Αναφέρομαι στις διάφορες ανοησίες που εκστομίζονται κυρίως στο ενημερωτικό ραδιόφωνο αλλά και σε τηλεοπτικά μαγκαζίνο.

Λέει, για παράδειγμα, η απόλυτα συμπαθής ως παρουσία (αν και το επώνυμό της την ζημιώνει…) κυρία Άννα Καραμανλή, στο πλαίσιο της ενημέρωσης από τους ρεπόρτερ που ξεροσταλιάζουν στα γήπεδα μετά από το ματς:

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

«Ας ξεκινήσουμε από τον νικητή του ντέρμπι» (αδιάφορο το όνομα εδώ).

Βεβαίως δεν πρόκειται για «νικητή» (ή «ηττημένο»), αλλά για νεαρό συνάδελφο. Κι αν εκείνη την στιγμή η καλή κυρία στο στούντιο διαπράττει ένα λάθος, τότε αυτός που το δέχεται, έχει υποστεί σε σημαντική μείωση της δουλειάς του. Μπορεί οι πρόεδροι των ομάδων να θέλουν τους ρεπόρτερ οπαδούς (δηλαδή του χεριού τους), όμως οι τελευταίοι δύσκολα θα απολαύσουν εξέλιξη όταν δεν αντιδρούν ή δεν υπερασπίζονται την δουλειά τους.

Στις ραδιοφωνικές περιγραφές ποδοσφαιρικών αγώνων γίνεται σχεδόν μόνιμα το «έλα να δεις». Τα λάθη, οι πονηριές και η μερική αγραμματοσύνη περνούν με άνεση στο κοινό -αφού οι φουκαράδες οι ακροατές δεν έχουν επιλογές ώστε να «πιάσουν» σωστά ελληνικά και αντίστοιχη σκέψη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Αυτό το διάσημο «ο τερματοφύλακας ΑΠΕΚΡΟΥΕΙ τη μπάλα», ακούγεται τόσο συχνά, που ενδέχεται να το έχει συνηθίσει ακόμη και ο Μπαμπινιώτης (ή ο Γιάννης ο Χάρης). Το χειρότερο είναι που, βλέποντας ίσως την φάση ταυτόχρονα από το κανάλι, συνειδητοποιείς ότι δεν πρόκειται για α π ό κ ρ ο υ σ η αλλά για κανονικό μπλοκ της…σφαίρας!

Εμ το άλλο;

«Θρίαμβος της…Καρδίτσας ΜΕΣΑ στην Τούμπα»!

Είναι εντελώς βέβαιο πως οι τυχεροί ποδοσφαιριστές δεν θα έδιναν την μάχη τους…στον προαύλιο χώρο!

Μη νομιστεί ότι τα ραδιοφωνικά (βασικά) λάθη αποτελούν αποκλειστικό μειονέκτημα της σύγχρονης ενημέρωσης. Από παλιά, πολύ παλιά, τα ίδια και χειρότερα ακούγονταν. Θυμάμαι νεαρό συνάδελφο να κραυγάζει από το γήπεδο της Καλλιθέας, μόλις συνδέθηκε με το στούντιο, ώστε να βγει η φωνή του στον αέρα:

«Βρισκόμαστε – εννοούσε και τους φιθλάθλους- στο «Ελ Πάσο», όπου ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ το σκορ είναι μηδέν μηδέν»!!!

Ποια ήταν η σούπερ πλάκα;

Ότι το 0-0, διάβολε, δεν στοιχειοθετεί σκορ, αλλά «δύο αυγά μάτια» που είχε σχολιάσει ο παλιός δάσκαλος Διονύσης Τζεφρώνης!

Το 1-0 είναι. Όπως και το 2-0. Αν τύχει όμως να σημειωθεί και τρίτο γκολ, τότε δεν είναι απίθανο ν’ ακούσεις τον μάγκα που περιγράφει το χρονικό του αγώνα να σου πετάει με ύφος:

«Αυτή την στιγμή, ο…Βουνοτρυπίδης τ ρ ι π λ α σ ι ά ζ ε ι το σκορ για την ομάδα του»!!!

Και ψάχνεσαι πως από το 2-0 βρέθηκες στο 6-0…

Στο μακρινό Πεχλεβάν, νομίζω οι συνάδελφοι πιο προσεκτικοί θα είναι…

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης