Άλλο έργο απόψε. Σε καμία περίπτωση επανάληψη της άσχημης ποδοσφαιρικής νύχτας του περασμένου Σαββάτου. Μην ξαναδούμε Μπαρτσελώνα σαν κι αυτή κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Και να θέλει, δηλαδή, η Μπαρτσελώνα, η ομάδα που παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στον κόσμο τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί να επαναλάβει την ίδια κακή εικόνα στο τελευταίο el clasico.
Μην παρεξηγηθώ. Δεν είμαι οπαδός της Μπαρτσελώνα. Δεν ζητάω νίκη απόψε στο ζόρικο παιχνίδι με την Αθλέτικο Μαδρίτης για το τσαμπιονς ληγκ. Ως ποδοσφαιρόφιλος έχω την «απαίτηση», ειδικά από τους τρεις καμπαλέρος της Μπαρτσελώνα, αυτήν τη φορά να είναι «παρόντες». Να δούμε μπάλα.
Με τη Ρεάλ ήταν «απόντες» οι Μέσι, Νεϋμάρ, Σουάρες. Δεν ήταν αυτοί. Ήταν κάποιοι άλλοι με τη φανέλα τους. Και γενικά όλη η Μπαρτσελώνα ήταν «απούσα» στο ντέρμπι πρωταθλήματος με τη Ρεάλ. Γιατί; Υπήρχε μια ολοφάνερη νευρικότητα στους «3» αρχιπαικταράδες της. Γιατί;
Επειδή η Μπαρτσελώνα είναι «υποχρεωμένη» να τα παίρνει όλα. Κάθε χρόνο. Στην Ισπανία και στην Ευρώπη. Είναι πράγματι η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Και λοιπόν; Ποιος άσχετος λέει ότι ο καλύτερος, ο πληρέστερος ποδοσφαιριστής θα αποδώσει όσα μπορεί, αν αγωνίζεται κάτω από πίεση. Κάτω από την «υποχρέωση» της απόλυτης αποτυχίας. Επειδή για την Μπαρτσελώνα είναι αποτυχία, και προσωπική αποτυχία για τους τρεις καμπαλέρος της, η δεύτερη θέση. Η απώλεια ενός τίτλου.
Το ‘χουμε στην τσέπη το πρωτάθλημα, μη σκοτωθούμε με τη Ρεάλ, στο el clasico. Σίγουρα αυτό «δούλεψε», χωρίς να έπεσε τέτοια αγωνιστική «γραμμή» στους παίκτες της Μπαρτσελώνα. Αυτά βγαίνουν μέσα στο γήπεδο.
Γιατί ο Ζιντάν έγινε Μουρίνιο στη Ρεάλ, διάβασε στο apodytiriakias.gr
