«Την γαρ χώραν… ελευθέραν δι’ αρετήν παρέδωσαν: Τούτη τη χώρα με την παλικαριά τους (οι πρόγονοι) μας την παρέδωσαν ελεύθερη». Λέει ο Περικλής μπροστά στην κλίνη των αφανών πεσόντων. «Μια δε κλίνη κενή φέρεται εστρωμένη των αφανών» (Θουκυδίδης, Περικλέους Επιτάφιος.)
Τούτη τη Νεοελληνική Χώρα, μέχρι σήμερα, (αύριο;), οι πρόγονοι, οι αφανείς αγωνιστές, Κλέφτες και Αρματολοί του 1821, μας την παρέδωσαν ελεύθερη με την παλικαριά τους.
Κι ας έκαναν το πάν οι κοτζαμπάσηδες να μείνει η χώρα όπως ήταν. Κατατρέχοντας τους ραγιάδες και πριν την επανάσταση και μετά.
«Πρόσθες ακόμη τα ανυπόφορα κακά όπου καθημερινώς δοκιμάζουσιν από τους αχρείους επιστάτας του τυράννου…όπου κράζονται προεστοί και άρχοντες, οίτινες από την βρωμερά συνήθειαν έχασαν σχεδόν την εντροπήν των ανθρώπων και τον φόβον του Θεού.» (Ελληνική Νομαρχία).
«Και σκότωναν οι τύραγνοι κι οι τουρκοκοτζαμπασήδες» (Μακρυγιάννης)
Κι’ ας έφερναν χίλια δυο προσκόμματα οι άρχοντες στους πολεμιστές της Πατρίδας.
«Η αιτία του κακού είναι οι άρχοντες όχι φιλότιμοι, ουδέ τόσο φιλόδοξοι, όσον φιλόπλουτοι. Κατακρατούν τα άρματα όχι δια να πολεμήσουν αλλά δια να υπερασπίσουν τα πλούτη των και κοντά εις τούτο σφετερίζονται και όλα της Πατρίδος τα δικαιώματα» (Θ. Κολοκοτρώνης)
Κι ας συμβούλευε η Φαναριώτικη «Πατερική Διδασκαλία»: «Κλείσατε τα αυτία σας (προσοχή δεν είναι λάθος. Αυτία έγραφε το ιερόν Φανάριον) και μην δώσετε καμίαν ακρόασιν εις ταύτας τας νεοφανείς ελπίδας της ελευθερίας εναντίον εις τα ρητά της θείας γραφής και των Αγίων Αποστόλων όπου μας προστάζουν να υποτασσώμεθα είς τας υπερεχούσας αρχάς…»
Κι’ ας κωλυσιεργούσε ο Παλαιών Πατρών Γερμανόςστο κάλεσμα του Δικαίου Παπαφλέσσα να κηρύξει την επανάσταση, κι ας αμφέβαλε ο Πρίγκιψ Υψηλάντης. «Πού πολεμοφόδια; Πού όπλα; Πού χρήματα πολυάριθμα; Αλλ’ εις εποχήν ταύτην οποία δείγματα θετικότητος έχομεν για να πιστεύσωμεν όσα λέγει ο Δικαίος», γράφει ο Υψηλάντης;»
Κι’ ας κανοναρχούσε ο Προύχοντας Ανδρέας Ζαΐμης: « Όλα τα παρά του Δικαίου λεχθέντα είναι άστατα…στασιαστικά, ιδιοτελή, και σχεδόν μπιρμπάντικα.». (Αμβροσίου Φραντζή, «Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος».
Κι ας έσπερναν τη διχόνοια οι Δεσποτάδες στον λαό.
«Τους άλλους τους έβαλλε εις διχόνοια ο Δεσπότης (σ.σ. της Αρκαδίας). Πιάστηκα με τον Άγιον.» (Μακρυγιάννης)
Η επανάσταση του 21 άρχισε χωρίς τις ευλογίες του Παλαιών Πατρών και των προυχόντων. Την 21η Μαρτίου ο τσαγκάρης Παναγιώτης Κερτζάς ξεσηκώνει την Πάτρα. Στις 23 του Μαρτίου ο Κολοκοτρώνης κι ο Παπαφλέσσας μπαίνουν στην Καλαμάτα. Κατόπιν, οι προύχοντες αναγκάστηκαν να προσχωρήσουν.
«Ψευδής είναι η εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα ότι εν τη Μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθη κατά πρώτον η σημαία της Ελληνικής Επαναστάσεως» (Σπυρίδωνος Τρικούπη «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως»).
Τούτη την πατρίδα ΔΕΝ την ελευθέρωσαν οι Δεσποτάδες και οι Προύχοντες. Οι Κωλέτηδες και οι Μαυροκορδάτοι, πολιτικάντηδες. Αυτοί να την οικειοποιηθούν πάσχιζαν, για νάχουν το ελεύθερο να κάνουν τις βρωμιές τους.
«Ο Κωλέτης παρακινάει και τα άλλα μέλη της Διοικήσεως και τους στέλνουν πάλε εναντίον του Οδυσσέα (Ανδρούτσο). Μου λέγει ο Γκούρας «Η διοίκηση θέλει να με κάνει χιλίαρχον εις το ποδάρι του Δυσσέα φτάνει να σκοτώσω τον Δυσσέα. Η καϋμένη η πατρίδα αμαρτίες οπούχε και γύρευε να την λευτερώσουμε εμείς οι ανθρωποφάγοι, πολιτικοί και στρατιωτικοί. Τι έκανε ο Δυσσέας; Ότι πήγε να σκοτώσει τους Τούρκους; Τώρα βαίνουν εσένα να σκοτώσης τον Δυσσέα. Αύριον θα βάνουν εμένα, σκοτώνω εσένα. Κι έτζι θα μας φάνε όλους. Θα μπούνε μονάχα οι Τούρκοι μέσα και θα κυργέψουν την Πατρίδα…Κι ο Κωλέτης σαν την φώκια όπου κλαίει τον πνιγμένον όσο που σαπίζει και κάθεται και τον τρώγει. Εμφύλιους πολέμους και φατρίες ‘πιτηδεύεται ο Αρχηγός (ο Κωλέτης) να κάνη, Τούρκους δεν έχει κώλο να πλησιάζει κοντά τους…. Το Έθνος μας το κομμάτιασαν εις την Συνέλεψη. Εμείς σκοτωνόμαστε κι οι πολιτικοί τήραγαν τους σκοπούς τους…. Ότι σιδερώνουν την αρετή εκείνοι που σε κυβερνούσαν και σε κυβερνούν και τώρα κατατρέχουν το δίκαιον και την αλήθειαν και με ψέματα θέλουν και με σπιγούνους να σε λευτερώσουνε…. Μήτε τώρα είσαι καλά μήτε δια τα μέλλοντά σου, με τους ανθρώπους όπου σε τριγυρίζουν, πολιτικούς, σπιγούνους και τοιούτους αξιωματικούς.». (Μακρυγιάννης).
Τούτη την Πατρίδα την ελευθέρωσαν, διωκόμενοι, υβριζόμενοι, φυλακιζόμενοι, οι αθυρόστομοι Καραϊσκάκηδες, οι σεβαστοί και τολμηροί Κολοκοτρώνηδες, οι απροσκύνητοι Διάκοι και Παπαφλέσσες, οι Μακρυγιάννηδες. Οι δολοφονημένοι, από τους ρουφιάνους των Μαυροκορδάτων και Κωλέτηδων, Ανδρούτσοι.
Γιατί, αυτοί οι ταπεινοί χωριάτες και οι βουνήσιοι Κλέφτες και Αρματολοί, δεν πίστεψαν στην «πατρική διδασκαλία» του Φαναριού. Πίστευαν και αγωνίζονταν, «για του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την Ελευθερία», του Μάρτυρα Ρήγα Φεραίου.
Γιατί, αυτοί οι Κλέφτες και Αρματολοί, έκαναν πόλεμο, έχοντας σπουδάσει στη Στρατιωτική Ακαδημία της κλεφτουριάς. Όπου ο αδύνατος, γνωρίζοντας τον τόπο του και τις ιδιομορφίες του, ξέρει και πώς θα πολεμήσει και πώς να νικήσει τον πιο δυνατό.
Ο Καραϊσκάκης «εστρατηλάτει κατά την κλέφτικην μέθοδον διεξήγαγε δε τον τοιούτον πόλεμον μεθ’ όσης δυνάμεως και ο Κολοκοτρώνης και μετά πλείονος ευφυΐας» (Julien de la Graviere, στο «Η Επανάσταση του 21», του Δημήτρη Φωτιάδη).
Γιατί, αυτοί οι πεινασμένοι και ξυπόλητοι, όταν είδαν πως κόντευε να χαθεί η Επανάσταση από τους ξενόφερτους Στρατηγούς και Στόλαρχους, κραύγασαν, μαζί με τον Κολοκοτρώνη, «φωτιά και τσεκούρι Τους προσκυνημένους».
ΑΥΤΑ, ΕΚΕΙΝΟΙ, ΤΟΤΕ.
ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ; 195 χρόνια μετά;
«Μήτε τώρα είσαι καλά μήτε δια τα μέλλοντά σου, με τους ανθρώπους όπου σε τριγυρίζουν, πολιτικούς, σπιγούνους και τοιούτους…» (Μακρυγιάννης), και τοιούτους, αριστεροδεξιούς αδέξιους,μικρούς, τυφλούς, ανίκανους, και ψεύτες Κυβερνήτες.
Νάτοι, πάλι, οι Μαυροκορδάτοι, οι Κωλέτηδες, οι προύχοντες, βρικολακιασμένοι.
Οι σύγχρονοι χαλασοχώρηδες «Πολιτικατζήδες, ψιλικατζήδες, κολλυβιστάδες, μουνούχοι…» (Γ. Σεφέρης), φωνασκούν πως, ως εκπρόσωποι του λαού, κάνουν ότι κάνουν. Δηλαδή:
Χαντακώνουν τη Χώρα με μνημόνια ο ένας μετά τον άλλον και αλληλοκατηγορούνται για την κατάντια της Χώρας, διαρρηγνύοντες τα ιμάτιά των, ότι «αθώοι του αίματοςτούτου» είναι.
Αποφασίζουν, πως τις λοβιτούρες και την ανικανότητα των χρυσοκάνθαρωνπρέπει τις πληρώσει και πάλι ο λαός, «δεν γίνεται αλλιώς» λένε, αντί να τους πιάσουν,(ποιοι να κυνηγήσουν και ποιους;) και να τους κάνουν να ξεράσουν, όλα όσα αχόρταγα και παράνομα έφαγαν, όλοι μαζί κι ο καθένας ξεχωριστά.
Οι καναλαυλιζόμενοι πολιτικάντηδες, που είναι πάντα πρόθυμοι να ανασκολοπίσουν πραγματικότητα και αλήθεια, πάσχουν από αισχρή αρρώστια: «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…» (Ν. Γκάτσος), που βύζαξαν με το πρώτο τους πολιτικάντικό τους γάλα. «Δεν είναι άλλη αισχρότερη αρρώστια από τα πλαστά λόγια: Νόσημα γαρ αίσχιστον είναι συνθέτους λόγους.» (Αισχύλος) Μα να ξέρουν, ότι: «Ο διασυρμός των ψευδολόγων είναι η πραγματικότητα:Ψευδολόγων έλεγχος εστί τα πράγματα».
Οι νταβατζήδες πάνε κι έρχονται με βαλίτσες Ζήμενς. Κουμπάροι, ξαδέρφια, λαμόγια, γκαρσόνια πρωθυπουργικού σύμβουλοι και άλλα ερπετά σούρνονται γύρω και από την αριστερή κυβερνητική εξουσία, όπως και στο παρελθόν.
Μάζα, χειραγωγούμενη από επιτήδειους πολιτικατζήδες, κατήντησε ο λαός, που του τάζουν προεκλογικά λαγούς με πετραχήλια. Και μετεκλογικά γίνονται λαγοί. Για να επανεμφανισθούν, οσμιζόμενοι εκλογές, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, στο γυάλινο βλακοκούτι, προς άγραν ψήφων.
Η διατυμπανιζόμενη σωφροσύνη και ψυχραιμία στην εξωτερική πολιτική, αποθρασύνει τους «γειτόνους». Ίσως αυτοί να διάβασαν τον Θουκυδίδη: «Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα». Κωλοπροβάλοντες, ίσως, να εκλαμβάνουν την ψυχραιμία, ως «αντίσταση» στην εφαρμογή του οθωμανικού δικαίου.
Και υπερίπτανται, οι γείτονες, σε χαμηλή πτήση, μέχρι το Σούνιο. Και περιπλέουν τον Κάβο Ντόρο, ενώ βορειότερα προβάλλουν αξίωση για αναγνώριση τουρκικής μειονότητας στη Θράκη, ενώ οι Σκοπιανοί, διεκδικούν το όνομα Μακεδονία, Μουζάλα και άλλων κενοκράνων, συμφωνούντων, με γλώσσα, εν πολλαίς αμαρτίαις, «λανθάνουσα.»
Κι αντί, να χτυπήσουν το χέρι στα διεθνή λεγόμενα φόρα (Eυρωπαίοι είμαστε) μνημονεύοντας Καραϊσκάκη και Κολοκοτρώνη και Μακρυγιάννη και Κλέφτες και Αρματολούς, μπροστά στους κλέφτες και αμαρτωλούς ευρωβαρβάρους,γλείφουν Μέρκελ και Σόιμπλε, μετά τσιρακίων, και συζητούν την είσοδο της Τουρκίας στην Ευρώπη.
«Μήτε τώρα είσαι καλά μήτε δια τα μέλλοντά σου…»
Όμως Έλληνας (Εκάς, οι βέβηλοι ελληναράδες), γνωρίζει πως:
«Τη φωτιά της δημιουργίας τη συντηρούν οι ανυπόταχτοι, οι ανικανοποίητοι, οι τυχοδιώκτες της ψυχής και του πνεύματος… Με την ψυχή γεμάτη κόσμους, χωρίς χαλινάρια ή παρωπίδες» (Γ. Θεοτοκάς).
Με όπλο τον Έλληνα Λόγο, με καθαρό πρόσωπο και χιλιόχρονη ταυτότητα, ο Έλληνας (έξω, οι βέβηλοι ελληνάρες) θα ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ:
Τους χαλασοχώρηδες και τους γλωσσοχαλαστήδες.Τους πατριδέμπορους, που κατηγορούν τους πατριώτες και υμνολογούν τον συμβιβασμό και την καλπουζανιά.
Τους αρνητές της παράδοσης και της ιστορίας του Έθνους, που το αντιμετωπίζουν, ορισμένοι σοβαρογελοίοι «διανοούμενοι», ως ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση), στο όνομα της πολυπολιτισμικότητας* και της μπαρούφας του «πολιτικώς ορθού.»
*Πολυπολιτισμικότητα (multiculturalism): Συνύπαρξη κοινωνικών ομάδων με διαφορετικά εθνικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά, τα άτομα των οποίων διατηρούν τις διακριτές διαφορές τους.
ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ:
Τον αφανισμό των ανθρωπίνων αξιών, που επιβάλλει η παγκοσμιοποιημένη τιποτολογία,(που γνωρίζει την τιμή όλων των πραγμάτων, αλλά την αξία ουδενός.)
με δέλεαρ το χρήμα, μοναδικό μέτρο, πλέον, με το οποίο μετριέται ο άνθρωπος και οι ανθρώπινες αξίες.
Την, με κλωνισμό (κλωνοποίηση) αναπαραγωγή της μετριότητας, και τον κλονισμό της αξιοκρατίας.
Τους άπληστους, βουλιμικούς για εξουσία, χρήμα, και αναίσχυντη επίδειξη, γαλαζοπράσινουςπολιτικατζήδες, που πλούτισαν δια της πολιτικής, και τους τωρινούς αδιάντροπους, ροζέ «αριστερούς», μιμητές τους.
«Αυθάδεια, γεννάη αχορτασιά, όταν πολλά πλούτη πέσουν σε ανθρώπους, που σωστό μυαλό δεν έχουν:Τίκτει γαρ κόρος ύβριν όταν πολύς όλβος έπηται ανθρώποισοιν όσοις μη νόος άρτιος ή» (Σόλων)
ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ:
Αυτούς που εχθρεύονται την ανιδιοτέλεια και την ελευθερία.
Αυτούς που λοιδορούν το φιλότιμο και την μπέσα.
Αυτούς που περιθωριοποιούν και στρεβλώνουν την παράδοση.
Αυτούς, που κολοβώνουν την Πατρίδα και ευτελίζουν Έθνος.
Τους κυνικούς παγκοσμιοποιημένους, που μας προσκαλούν να ζήσουμε στο καταναλωτικό χοιροστάσι, για να πρήζονται, από την αισχροκέρδεια, οι ακόρεστες σαπιοκοιλιές τους.
ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ…
Βοήθειά μας, αθυρόστομε πολεμιστή Καραϊσκάκη.
Βοήθειά μας, σοφέ Γέρο του Μοριά.
Βοήθειά μας, ευγενική,φλογερήαγωνίστρια, Μαντώ Μαυρογένους.
Βοήθειά μας,οι πρόγονοι, αυτοί οι οποίοι, «χρυσοφόρων Μήδων», Τούρκων κατακτητών, Ιταλών φασιστών, Γερμανών ναζί, «εστόρεσαν (σ.σ. συνέτριψαν) δύναμιν» και την πατρίδα, «ελευθέραν δι’ αρετήν παρέδωσαν» σ’ εμάς.
Κι εμείς;
ΤΙ ΠΑΤΡΙΔΑ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ, ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ;
ΤΙ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ, ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ;
Παιδιά, που τα μαθαίνουν, ότι:
Στη Σμύρνη, τότε, υπήρξε απλός, συνωστισμός,κατά τησυντρόφισσα Ρεπούση;
Τα Σκόπια μπορούν και να τα αποκαλούν, Μακεδονία, κατά τον Υπουργό Μουζάλα, και τους ομοίους του;
Παιδιά, που τα μαθαίνουν πως: το μόνο αξιομνημόνευτο γεγονός, την 21η Μαρτίου, είναι ότι:«αυτή η ημερομηνία έχει οριστεί ως Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού, ταυτοχρόνως δε, και ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.» σύμφωνα με την εγκύκλιο του Υπουργείου, τουξεπεσμένου αριστερού, Υπουργού Παιδείας κ.λ., συντρόφου Φίλη;
Κουβέντα, ο ανιστόρητος, ο οποίος, όπως και η συντρόφισσα Ρεπούση, καμώνεται πως θέλει, τάχα, τα παιδιά να μάθουν την «αληθινή» Ιστορία της Πατρίδας τους, στρεβλωμένη, στο κρεβάτι του Προκρούστη, και παραμορφωμένη, στη θολούρα της πολυπολιτισμικότητας και του «πολιτικώς ορθού.»
«Αισχρόν το γ’ αισχρόν, καν δοκή καν μη δοκή: Αισχρό είναι το αισχρό κι αν φαίνεται κι αν δεν φαίνεται» (Αντισθένης)
Κουβέντα, ο πολύς σύντροφος ( το «κύριος» δεν είναι αριστερό) Φίλης, για την 25ης Μαρτίου 1821. Σύμφωνα με την εγκύκλιο του Υπουργείου του, «την εβδομάδα που ξεκινά τη Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016», η ημέρα, της 25η Μαρτίου,δεν αναφέρεται. Παράπεσε, φαίνεται, ανάμεσα ΤρίτηΤετάρτη.
Έτσι, «χάνονται οι πόλεις όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους φαύλους από τους έντιμους: Τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν». (Αντισθένης).
