Πίσω από όρους και χαρακτηρισμούς όπως “groove”, “soul thing”, “acid jazz”, “jazz funk” ή οτιδήποτε παρεμφερές, βρίσκουμε το πρόσωπο και την κιθάρα του Melvin Sparks.
Είναι ο ζωντανός θρύλος που αντιπροσωπεύει μια ολόκληρη εποχή της σόουλ τζαζ που απλώνεται ως τα μέσα των seventies. Άμεσος συνεχιστής του ήχου και της τεχνοτροπίας του θρυλικού Grant Green, ο Melvin Sparks έκανε μερικές σπέσιαλ ηχογραφήσεις εκείνη την εποχή που σήμερα θεωρούνται ως η βάση της acid jazz.
Στα 13 του ο Melvin έπαιζε κιθάρα με τον B.B. King – και μετά με τον Little Richard και τον Sam Cooke – ενώ στο διάστημα 1966-67 ήταν μόνιμος συνεργάτης του Jack McDuff. Δεινός αυτοσχεδιαστής, συνεργάστηκε με ονόματα όπως Charles Earland, Sonny Stitt, Lou Donaldson, Sonny Phillips, Reuben Wilson , Johnny “Hammond” Smith – μέχρις ότου πέρασε η μόδα της σόουλ τζαζ.
Ο Sparks όμως συνέχισε απτόητος να παίζει με φίλους και «ομοϊδεάτες» όπως ο Houston Person, ο Hank Crawford και ο Jimmy McGriff, μέχρι που η ιστορία τον δικαίωσε. Η ανανέωση του ενδιαφέροντος για τη σόουλ τζαζ στα nineties, τον τοποθέτησε εκεί που πάντα του άξιζε: στην κορυφή…
