Του Κώστα Μπετινάκη
Αν και οι Σαουδάραβες υποσχέθηκαν σε υψηλού επιπέδου αντιπροσωπεία των ΗΠΑ να ερευνήσουν τις περιπτώσεις όπου προκλήθηκαν απώλειες αμάχων κατά τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς στην Υεμένη, συνεχίζουν να πλήττουν στόχους στο φτωχότερο κράτος του Αραβικού Κόλπου, προκαλώντας αναρίθμητα θύματα και μεγάλες καταστροφές. Το διάβασα στην ιστοσελίδα «Huffington Post» χωρίς να το δω -φυσικά(;)- στις τηλεοπτικές ειδήσεις.
Το θεώρησα απόλυτα φυσικό επειδή γνωρίζω πως οι ημέτεροι συντάκτες των λεγόμενων «ενημερωτικών» εκπομπών παρακολουθούν αποκλειστικά τα… Μέσα του Συρμού -ίδε Μπιμπισί, Σινινί, και πάει λέγοντας- μιας και δεν χρειάζεται να υπάρχουν πολλά διεθνή εκτός αν πρόκειται φυσικά για κοσμογονικά γεγονότα, όπως η απονομή των Όσκαρ ή των Γκράμι.
Σε άρθρο του ο Stephen Kinzer, επί χρόνια ανταποκριτής στο εξωτερικό, προειδοποιεί ότι «τα Μέσα δεν μας λένε την αλήθεια για τη Συρία»
«Επί τρία χρόνια ήταν ελλιπής η πληροφόρηση για τα όσα συνέβαιναν στο Χαλέπι, για τις σφαγές και όλα εκείνα τα θλιβερά γεγονότα. Όπως η βίαιη συμπεριφορά των μαχητών που είχαν καταλάβει την πόλη και την καταπίεση στους κατοίκους της τους οποίους προειδοποιούσαν: “Μην στέλνετε τα παιδιά σας σχολείο. Αν τα στείλετε μπορεί να τα παραλάβετε κατόπιν σε φέρετρο”. Ύστερα, κατέστρεψαν τα εργοστάσια ώστε να υποχρεωθούν οι άνεργοι εργάτες να στρατευτούν με τους μαχητές. Χώρια τη λεία σε μηχανήματα και άλλο πολύτιμο υλικό που λεηλάτησαν και μετέφεραν με φορτηγά στην Τουρκία, όπου και τα πώλησαν. Μόλις αυτό τον μήνα ήρθε η ελπίδα για τους κατοίκους της πόλης αυτής, όταν οι κυβερνητικές δυνάμεις με τους συμμάχους τους άρχισαν να εκδιώκουν τους αντάρτες» επισημαίνεται στο δημοσίευμα.
Ανεστραμμένος καθρέφτης
Η εφημερίδα επικαλείται τον αναλυτή Marwa Osma (με έδρα τη Βηρυτό) ο οποίος ανέφερε πως «ο Συριακός Αραβικός Στρατός (του Μπασάρ αλ-Άσαντ) είναι η μόνη χερσαία δύναμη μαζί με τους συμμάχους του που μάχονται εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Χαλιφάτου. Αυτό όμως δεν συμβαδίζει με το σκεπτικό της Ουάσιγκτον. Έτσι, η μεγάλη μερίδα του Τύπου μεταδίδει τα αντίθετα: Ότι δηλαδή οι Ρώσοι και Ιρανοί σύμμαχοι του Άσαντ μάχονται στη λάθος πλευρά και πως οι Αμερικάνοι, οι Τούρκοι, οι Σαουδάραβες και οι Κούρδοι μαζί με τους “μετριοπαθείς αντάρτες” θα βγουν νικητές».
Η εικόνα (που μεταδίδεται στις ΗΠΑ) κάθε άλλο παρά ξεκάθαρη είναι. Οι Τούρκοι βομβαρδίζουν πλέον τις κουρδικές δυνάμεις στη Συρία, που απειλούν να εξοντώσουν τους τζιχαντιστές οι οποίοι υποστηρίζονται από τους Σαουδάραβες. Οι δημοσιογράφοι όμως που έχουν ως βάση την Ουάσινγκτον φροντίζουν να εκφράζουν την επίσημη γραμμή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τροποποιώντας την πραγματικότητα.
Τα γεγονότα διαστρέβλωσε και η υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον, που σε προεκλογική ομιλία της στο Μιλγουόκι, υποστήριξε: «Η συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός στη Συρία υπήρξε καρπός της διαπραγμάτευσης στη Γενεύη τον Ιούνιο του 2012».
Η αλήθεια είναι το ακριβώς αντίθετο: Το 2012 η τότε υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, με τη βοήθεια της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ κατάφεραν να αδρανοποιήσουν το ειρηνευτικό σχέδιο του τότε γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν, επειδή πρόβλεπε τη συμμετοχή του Ιράν και την παραμονή του Άσαντ στην εξουσία -έστω προσωρινά. Ουδείς όμως στο Μιλγουόκι γνώριζε τι ακριβώς είχε συμβεί τότε ώστε να τη διαψεύσει. Επειδή η πληροφόρηση που είχε δοθεί τότε ήταν ελλιπής και μπουρδουκλωμένη…
Οι σειρήνες της εξουσίας
Και καλά οι πολιτικοί. Αλλά οι δημοσιογράφοι που πρέπει κανονικά να παραμένουν απόμακροι στις σειρήνες της εξουσίας και της ελίτ των ισχυρών…
Ο Νόαμ Τσόμσκι, στο βιβλίο του «Κατασκευάζοντας την αποδοχή», γράφει ότι «τα Μέσα του Συρμού αντικατοπτρίζουν τον έλεγχο της εξουσίας»
Μην ξεχνάμε τι είχε γίνει με τον βομβαρδισμό του ξενοδοχείου «Βαγκντάντ» στο Ιράκ, όπου διέμεναν δημοσιογράφοι, από μαχητικά των ΗΠΑ, επειδή ήθελαν ο κόσμος να πληροφορείται από τους «παρακοιμώμενους» στα αμερικανικά στρατεύματα ανταποκριτές. Άλλωστε, εδώ και μερικά χρόνια ο Νόαμ Τσόμσκι, στο βιβλίο του «Κατασκευάζοντας την αποδοχή», γράφει ότι «τα Μέσα του Συρμού αντικατοπτρίζουν τον έλεγχο της εξουσίας».
Ταύτιση απόψεων
Ο Jonathan Cook, βραβευμένος δημοσιογράφος από τη Ναζαρέτ, σε άρθρο του στην ιστοσελίδα «Information Clearing House» υποστηρίζει:
«Έτσι οι δημοσιογράφοι, που επιλέγονται από τα Μέσα του Συρμού ώστε να ικανοποιούν τις απαιτήσεις τους, έχουν περάσει από συνεχείς ενδελεχείς ελέγχους του ιστορικού της ζωής τους. Οι έλεγχοι αυτοί πηγαίνουν πίσω στην εκπαίδευση που έχουν λάβει και τις θέσεις που είχαν εκφράσει ακόμη και σε κείμενα που είχαν γράψει κατά τη διάρκεια της φοιτητικής ζωής τους. Μόνον όσων δημοσιογράφων οι γεωστρατηγικές απόψεις συμφωνούν με τους κυβερνώντες μπορούν να φθάσουν στην κορυφή».
Για να θυμηθούμε εκ νέου τον Τσόμσκι, που κάποτε είχε πει στον γνωστό Βρετανό δημοσιογράφο Andrew Marr: «Δεν λέω πως αυτολογοκρίνεσαι, αλλά ότι πιστεύεις όσα περιγράφεις. Γιατί αν δεν τα πίστευες, δεν θα βρισκόσουν εκεί να τα λες».
