Την Παρασκευή ο πρωθυπουργός προσέρχεται στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του που ο ίδιος συγκάλεσε με μία φαρέτρα χωρίς πολλά βέλη. Στο Μαξίμου το γνωρίζουν και οι επαγγελματίες επικοινωνιολόγοι που συμβουλεύουν τον ίδιο και το επιτελείο του, του το έχουν ξεκαθαρίσει. Αυτήν τη στιγμή δεν υφίστανται πολλές εναλλακτικές λύσεις. Αντίθετα, υπάρχουν τουλάχιστον τρεις υποψήφιοι για πολιτική ανθρωποθυσία.
Εκτός εάν, προκειμένου να διασωθεί πάση θυσία ο εξ απορρήτων Θόδωρος, την πληρώσει τελικά τη ”νύφη” ο τελευταίος ”τροχός” του οικονομικού επιτελείου, δηλαδή ο υπουργός Ανάπτυξης, κ. Φώλιας.
Ιφιγένεια 1η
Ο Κώστας Καραμανλής διέπραξε το ίδιο ακριβώς σφάλμα που διέπραξαν όλοι οι πρωθυπουργοί μετά τη Μεταπολίτευση. Μετά την εκλογή τους ως πρόεδροι κυβερνήσεων αγνόησαν το κόμμα τους. Το αποτέλεσμα ήταν σε κάθε περίπτωση μοιραίο. Οι δραματικότερες εκδοχές του ίδιου δράματος ήταν ο Κώστας Σημίτης και τώρα ο Κώστας Καραμανλής, μια που ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ποτέ δεν υπήρξε αυθεντικό παιδί της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Κώστας Καραμανλής ως εκ τούτου και μετά τη γενικευμένη εξέγερση του κόμματος και της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας οφείλει να αντικαταστήσει τον επίσης μοιραίο Λευτέρη Ζαγορίτη και να επαναφέρει τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Ο υπουργός Άμυνας το επιθυμεί, διότι βλέπει τα αδιέξοδα και γνωρίζει πως αποτελεί διαχρονική αναφορά του μεγάλου ποσοστού της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Ιφιγένεια 2η
Ο κ. Καραμανλής δεν μπορεί να θέσει το δίλημμα στην Κεντρική Επιτροπή «ή εγώ κυβερνώ ή εκλογές» που σε ελεύθερη παράφραση της ιστορικής φράσης μπορεί να ειπωθεί «ή Καραμανλής ή ελεύθερη πτώση» αν προηγουμένως δεν έχει επιδείξει πως διαθέτει τα μέσα να «πάρει κεφάλια» αν χρειαστεί. Ένας λοιπόν «αντάρτης» πρέπει να θυσιαστεί, ώστε να εισέλθουμε στην περίοδο του τρόμου με πλειοψηφία 151 βουλευτών που θα οδηγήσει στις πρόωρες εκλογές. Ο προσφορότερος για την ανθρωποθυσία είναι ο κ. Τατούλης μια που ο Βύρων Πολύδωρας απηχεί σκέψεις και πολλών άλλων, άσε δε που το φλερτ του με το «ΛΑΟΣ» είναι επικίνδυνο.
Ιφιγένεια 3η
Ο Κώστας Καραμανλής οφείλει να επιδείξει και ηθική πυγμή. Αν και είναι γνωστό ότι δεν εγκαταλείπει τους δικούς του ανθρώπους, αυτήν τη φορά είναι υποχρεωμένος να συμπεριφερθεί ως Βοργίας. Είναι ο Καραμανλής που έφερε στη Ρηγίλλης τον Θόδωρο Ρουσόπουλο και τον αναβάθμισε σε Νο1 της κλειστής ηγετικής του ομάδας. Είναι ο Καραμανλής που τον έχρισε πρώτο μεταξύ ίσων. Είναι αυτός που τον νομιμοποίησε να κυβερνά «αντ’ αυτού» στο Μαξίμου. Είναι λοιπόν ο ίδιος ο Κώστας Καραμανλής που είναι υποχρεωμένος να του υποδείξει την έξοδο, για να εκτονώσει το καζάνι που κοχλάζει στο κόμμα. Την Κυβέρνηση και την Κοινωνία. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης που στην ουσία «τελείωσε» τον Βουλγαράκη ήδη έχει τοποθετηθεί επί του ζητήματος Ρουσόπουλου και συντηρεί σε καθημερινή βάση το επιχείρημά του. Πως δηλαδή δεν μπορεί να αυτοφιμωθεί και πως εκφράζει την κομματική συνείδηση του μέσου νεοδημοκράτη. Ο κ. Μεϊμαράκης επιρρίπτει όλες τις ευθύνες για την καθίζηση της εικόνας του πρωθυπουργού στον Θόδωρο Ρουσόπουλο. Η υπόθεση της συζύγου του που κατέστη σήριαλ για τα τις μεσημεριανές εκπομπές και η υπόθεση Βατοπεδίου που αναδείχθηκε στη «Μητέρα όλων των Σκανδάλων» αποτελούν προσωπικές υποθέσεις του Θόδωρου Ρουσόπουλου, αν κρίνουμε από τις εκτιμήσεις όλων των εχθρών του σε Κυβέρνηση και Κόμμα. Πρόκειται για κλασσική περίπτωση μιας επώδυνης θυσίας αλλά για καλό σκοπό. Ο πρωθυπουργός, αν θέλει να πείσει οπαδούς, μέλη και συνεργάτες του, οφείλει να θυσιάσει τον δικό του Μάρκο Αντώνιο και να ενεργήσει ως Βρούτος αν και είναι Καίσαρ. Αυτό τουλάχιστον σκέπτονται εκείνα τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που δεν επιθυμούν να θυσιαστούν μαζικά στις επόμενες εκλογές πιστοί στο σύνθημα «αποθανέτω μετά των αλλοφύλων».
«Δεν πρόκειται να θυσιάσω το μέλλον μου για να σωθεί ο Θόδωρος, εγώ ένας επαγγελματίας πολιτικός», επισήμαινε με οργή γνωστό ανώτερο στέλεχος της Ρηγίλλης, υπουργός του Κώστα Καραμανλή, βασικό κοινοβουλευτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και με εξαιρετικά επιτυχή πορεία στην εκλογική του Περιφέρεια, σε κατ’ ιδίαν συνομιλία. Το αστείο είναι ότι δεν είναι ο μόνος και κυρίως τα στελέχη που εκστομίζουν ανάλογες ρήσεις δεν αποτελούν τη μειοψηφία στην Κυβέρνηση, το Κόμμα και την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Πάντα βεβαίως σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες. Ως πότε όμως;
Από τη άλλη είναι ίδιον της οικογένειας Καραμανλή να αιφνιδιάζει, θυσιάζοντας δεύτερης κατηγορίας αμνούς για να τη γλιτώσουν οι ”σιτευτοί μόσχοι”. Ίσως τελικά επιλεγεί να την πληρώσει ο κ. Φώλιας για την ακρίβεια, την ασυδοσία των διυλιστηρίων και για το απυρόβλητο των πάσης φύσεως εμπόρων. Τα έχει αυτά η ανάπτυξη…
