Ο επετειακός τόμος της Taschen για τον μισό αιώνα ημερολογίων Pirelli κυκλοφορεί τον Σεπτέμβριο και αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία για τους κοινούς θνητούς να θαυμάσουν όλους τους συλλεκτικούς μήνες από το 1964 μέχρι σήμερα.
Tο «The Cal», όπως αποκαλείται χαϊδευτικά (εκ του calendar), έγινε πολυπόθητο λόγω της επιλεκτικής του διαθεσιμότητας. Η εταιρεία το έκανε ανέκαθεν δώρο μόνο σε συγκεκριμένους, πολύ εκλεκτούς πελάτες της και, φυσικά, σε τυχερούς σελέμπριτι. Παιδί των swinging 60s, δημιουργήθηκε το 1964 στο Λονδίνο και προσπάθησε να αποτυπώσει στις σελίδες του το πνεύμα εκείνης της εποχής. Πέρυσι συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την πρώτη φορά που κυκλοφόρησε. Για τον εορτασμό της επετείου, ο οίκος Taschen εκδίδει έναν αναδρομικό τόμο που περιλαμβάνει όλα τα ημερολόγια, τα οποία έχουν επιμεληθεί διάσημοι φωτογράφοι όπως ο Ρίτσαρντ Αβεντον, η Ανι Λίμποβιτς, ο Πάτρικ Ντεμαρσελιέ, ο Χερμπ Ριτς, ο Μάριο Τεστίνο ή ο Τέρι Ρίτσαρντσον.
Το 576 σελίδων λεύκωμα περιλαμβάνει πρόσθετο υλικό και σπάνιες αδημοσίευτες εικόνες από τα παρασκήνια των φωτογραφίσεων, καθώς και το ανέκδοτο ημερολόγιο του 1963 μαζί με μια επιλογή από λογοκριμένες εικόνες οι οποίες στην εποχή τους θεωρήθηκαν υπέρ το δέον τολμηρές και δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας, σύμφωνα με το BHMAgazino.
Οι γυναίκες που έχουν ποζάρει για την έκδοση περιγράφουν την εμπειρία τους με τα πιο λαμπερά χρώματα. Η Κέιτ Μος συγκαταλέγει πάντα τη διαδικασία φωτογράφισης για το ημερολόγιο της Pirelli ανάμεσα στις πιο αγαπημένες της καριέρας της. Η ομορφιά εξωπραγματικών καλλονών, όπως η Αλεσάντρα Αμπρόζιο, η Ζιζέλ, η Χάιντι Κλουμ, η Ναόμι Κάμπελ, η Λετισιά Καστά, η Σίντι Κρόφορντ, η Μίλα Γιόβοβιτς και η Εύα Χερτζίκοβα, έχει αναδειχτεί με μεγαλοπρεπή τρόπο στις σελίδες του.
Το 1974 η έκδοση του ημερολογίου σταμάτησε εξαιτίας της πετρελαϊκής κρίσης και χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να αναστηθεί ξανά. Από το 1984 εκδίδεται κάθε χρονιά, ανατρέποντας ταμπού και απενοχοποιώντας αναστολές. Το 1987, για παράδειγμα, φιλοξένησε μόνο μοντέλα σοκολατένιου χρώματος, ανάμεσά τους και την 16χρονη τότε Ναόμι Κάμπελ, στην αφετηρία μιας μεγάλης και λαμπρής, όπως αποδείχτηκε στην πορεία, καριέρας. Το 2007 συμπεριέλαβε την 72χρονη Σοφία Λόρεν στα μοντέλα του. Το 2013 ο φωτορεπόρτερ Στιβ Μακ Κάρι, διάσημος για το πορτρέτο του κοριτσιού από το Αφγανιστάν που είχε δημοσιευτεί στο εξώφυλλο του «National Geographic» το 1985, επιμελήθηκε τις εικόνες που τραβήχτηκαν στο σύνολό τους στους δρόμους του Ρίο ντε Τζανέιρο, αυτή τη φορά χωρίς καθόλου γυμνό.
Σταρ του σινεμά όπως η Πενέλοπε Κρους ή η Τζουλιάν Μουρ έχουν δεχτεί επίσης να κοιτάξουν κατάματα τον φακό των διάσημων φωτογράφων του. Και παρότι οι φωτογραφίσεις του ημερολγίου θεωρήθηκαν συχνά τολμηρές, δεν προκάλεσε ποτέ σάλο – μεγάλη επιτυχία για ένα έντυπο που φιλοξενούσε σταθερά σχεδόν ολόγυμνες γυναίκες (και ορισμένους γυμνούς άνδρες).
Η Pirelli ανακάλυψε τη χρυσή ισορροπία ανάμεσα στο σέξι και στο χυδαίο, ανάμεσα στον υπαινικτικό ερωτισμό και στην πορνό υπερβολή.
Για δεκαετίες, ώσπου να αρχίσει να εκδίδεται το ετήσιο αφιέρωμα του «Sports Illustrated» στα μαγιό ή μέχρι να εδραιωθεί το σόου των εσωρούχων της Victoria’s Secret, μόνο στο ημερολόγιο της Pirelli μπορούσε να βασιστεί κανείς για να δει κάπου συγκεντρωμένες τις πιο ωραίες γυναίκες του πλανήτη γυμνές.
Μία από τις «συλλεκτικές» σεμνές πόζες. Το πρότζεκτ του 1986, με την υπογραφή του Χέλμουτ Νιούτον και φόντο το Μόντε Κάρλο και την Τοσκάνη,
Για το ημερολόγιο του 1990 ο αμερικανός φωτογράφος Αρθουρ Ελγκορτ εμπνεύστηκε από την ταινία «Olympia» της Λένι Ρίφενσταλ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936.
Η δεύτερη εποχή του ημερολογίου ξεκινάει εκεί που σταμάτησε, δηλαδή στις Μπαχάμες. Πίσω από την κάμερα είναι ο βιρτουόζος του ερωτισμού Uwe Ommer και το αποτέλεσμα θυμίζει κάτι από την ένδοξη συνέχεια.
Το χρυσό καλοκαίρι της Naomi Campbell το 1995
To ντεμπούτο της Gisele Bundchen το 2001
Επιμέλεια: Κατερίνα Νινιού
