«Αν δεν κάνεις θυσίες για τις Ιδέες σου, ή εσύ δεν αξίζεις ή οι Ιδέες σου». Το είπε ο Έζρα Πάουντ και το παραθέτει ο Χρίστος Γούδης, καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών «Ίων Δραγούμης», στο νέο βιβλίο του «Αλλού και κάπως – Η καθ’ ημάς Δεξιά» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Patria, σε μια ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση, με εξώφυλλο όπου κυριαρχεί η μορφή του Κόρτο Μαλτέζε, του ήρωα του Ούγκο Πρατ. Πρόκειται για μια συλλογή δοκιμίων, που όπως λέει και ο ίδιος ο Χρίστος Γούδης στην εισαγωγή του βιβλίου, «αντικατοπτρίζει τη διάθεση αντίδρασης, αντίστασης και απόρριψης των όσων συμβαίνουν γύρω μας, στην θολή εποχή της κουλτούρας της πολτοποίησης και των εθνοφυλετικών βούρκων που την χαρτογραφούν».
Πάνω από την ύλη
Το βιβλίο βρίθει υπερβατικών κειμένων, αναδεικνύοντας τον ανορθολογισμό του ένθεου συγγραφέα και στοχαστή της μεταφυσικής και πνευματικής Δεξιάς. Παράλληλα, απεγκλωβίζει τον αναγνώστη από τις ανόητες υλιστικές δοξασίες, που ενδεχομένως μέχρι τη στιγμή της ανάγνωσης του συγκεκριμένου βιβλίου, τον κρατούσαν καθηλωμένο, έρμαιο και υποτελή στα πολύ ευτελή και τετριμμένα της αστικής (και φαύλης) καθημερινότητας και στον αδιέξοδο και αγοραίο (νεο-) «φιλελευθερισμό» της εποχής, που συνθλίβει κάθε διαχρονική, παραδοσιακή και υπερβατική αξία του έθνους.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το να είσαι «αλλού» σημαίνει μεταξύ άλλων να βλέπεις τα πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία, να βρίσκεσαι στο άντρο των συνωμοσιών και των «Δαιμονισμένων», παρέα με τον Αλιόσα και τα αδέρφια του, τους «Αδελφούς Καραμαζώφ», μέσα στην ατμόσφαιρα που εκκολάπτεται στο «Έγκλημα και Τιμωρία». Από την άλλη, το να είσαι «κάπως», σημαίνει να καλπάζεις στο «Ρίο Γκράντε», «Λύκος της στέπας» εσύ μοναχικός, να είσαι εσύ στην περιπλάνησή σου, χωρίς μανδύα, χωρίς το «Σιδηρούν Προσωπείο» της καθημερινότητας, «Φτερό στον Άνεμο», εκεί στα «Ανεμοδαρμένα Ύψη»…
Το περιεχόμενο
Τι να πρωτογράψει κανείς… Ένα καταπληκτικό παραλήρημα σκέψεων, ιδεών, ονείρων και προσδοκιών, αγώνων και μεγαλείων, πολέμων και ηρώων και πνευμάτων για την καθ’ ημάς Δεξιά, που σύμφωνα με τον διακριθέντα συγγραφέα είναι βαθύτατα αναρχική, άυλη, ασκητική, άκαμπτη, αντισυστημική, ανατρεπτική, άτρωτη και αήττητη και παράλληλα αενάως διαλάμπουσα, ως Ροδαυγή και ως Λυκόφως, ως Σέλας Υπερβόρειον, έκρηξη ηφαιστειακή και υπερκόσμια και φυσικά, πολύ μακριά από τα ιδεολογικά ανεμούρια του ευκαιριακού μεσαίου χώρου.
Ο Χρίστος Γούδης δεν διστάζει στο βιβλίο του να αγγίξει (πολλές φορές πολύ) δύσκολα θέματα, όπως η 21η Απριλίου, το μεταναστευτικό, τα ναρκωτικά και η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, εκθέτοντας σε κοινή θέα τις καθ’ όλα αντισυστημικές και αιρετικές απόψεις του. Αμέσως μετά, μας παρουσιάζει τους «κάπως», σε μια φαινομενικά άτακτη μίξη, που έχει όμως το νόημά της: Αλέξανδρος, Ιησούς Χριστός, Υψηλάντης, Ίων Δραγούμης, Ρένος Αποστολίδης, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Νίκος Καζαντζάκης, Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα, Κόρτο Μαλτέζε, Ούγο Πρατ, Ρομπέρ Μπραζιγιάκ, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ιούλιος Έβολα και Ρενέ Γκενόν.
Μας δίνει την ψυχή
Ο Χρίστος Γούδης, για άλλη μια φορά δίνει ουσία και πάνω απ’ όλα ψυχή, σε εκείνο που όλοι αποκαλούμε «καθ’ ημάς Δεξιά». Πάνω απ’ όλα όμως, με τα γραπτά του νοηματοδοτεί διαδρομές και αγώνες και χρωματίζει το αύριό μας, δείχνοντάς μας το δρόμο για την υπέρβαση και ωθώντας μας να αφεθούμε στη μαγεία της ζωής. Το τελευταίο βιβλίο του, αποτελεί μια πολύτιμη συνεισφορά σε όσους από εμάς κλείσαμε τα αυτιά μας στις Σειρήνες του ορθολογισμού, της παγκοσμιοποίησης και του ευδαιμονισμού και προσπαθούμε να σταθούμε όρθιοι στις εθνικές επάλξεις.
