Επιστήμονες στη Βρετανία, μεταξύ των οποίων ένας Έλληνας, συνέκριναν τον εγκέφαλο μωρών που είχαν γεννηθεί πρόωρα με άλλα που είχαν γεννηθεί στην ώρα τους και διαπίστωσαν ότι τα πρώτα εμφανίζουν δομικές αλλαγές, οι οποίες πιθανώς αυξάνουν τον κίνδυνο για αυτισμό και άλλες νευροαναπτυξιακές διαταραχές.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι ο πρόωρος τοκετός αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού, Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), καθώς και άλλων διαταραχών που σχετίζονται με την ανεπαρκή ανάπτυξη του εγκεφάλου. Η νέα μελέτη φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτούς τους φόβους.
Οι ερευνητές του King’s College του Λονδίνου, μεταξύ των οποίων ο Αντώνης Μακρόπουλος, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), με επικεφαλής τη Χίλαρι Τούλμιν, μελέτησαν σε ειδικά μηχανήματα μαγνητικής απεικόνισης τον εγκέφαλο 66 βρεφών, από τα οποία τα 47 είχαν γεννηθεί πρόωρα.
H συγκριτική μελέτη έδειξε ότι στα πρόωρα μωρά υπάρχουν διαφορετικές και λιγότερο ανεπτυγμένες νευρωνικές διασυνδέσεις. Επειδή στα έμβρυα μέσα στη μήτρα ο εγκέφαλος δημιουργεί με πολύ γρήγορο ρυθμό νέες συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων κατά το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, εάν ένα μωρό γεννηθεί πρόωρα, αναγκαστικά αυτή η κρίσιμη τελευταία περίοδος εγκεφαλικής ανάπτυξης συντελείται εκτός της μήτρας και μέσα στη θερμοκοιτίδα, σε ένα περιβάλλον πολύ διαφορετικό.
Η μαγνητική απεικόνιση αποκάλυψε πως ο εγκέφαλος των πρόωρα γεννημένων μωρών εμφανίζει αυξημένες νευρωνικές συνδέσεις μόνο στη μία πλευρά του, ενώ σε άλλα σημεία παρουσιάζονται μειωμένες διασυνδέσεις μεταξύ του θαλάμου και άλλων ζωτικών εγκεφαλικών περιοχών.
«Τα πρόωρα μωρά κινδυνεύουν περισσότερο, τόσο από αυτισμό όσο και από ΔΕΠΥ. Στην περίπτωση της τελευταίας, είναι κυρίως η ελλειμματική προσοχή που σχετίζεται με τον πρόωρο τοκετό» δήλωσε η κα Τούλμιν και πρόσθεσε, σύμφωνα με τη βρετανική «Guardian», ότι οι επιπτώσεις του πρόωρου τοκετού στον εγκέφαλο επιμένουν έως την ενηλικίωση.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι γονείς των πρόωρα γεννημένων μωρών που εμφανίζουν ενδείξεις νοητικών προβλημάτων στην ηλικία των δύο ετών πρέπει να δημιουργούν ένα περιβάλλον γεμάτο ερεθίσματα, ώστε να ενεργοποιείται ο εγκέφαλος των παιδιών τους.
