Πριν ένα χρόνο έφυγε από τη ζωή ο Σταύρος Νταϊφάς. Τη Δευτέρα είχα μία κουβέντα με τον άνθρωπο που στο σπίτι του Τάσος Μητρόπουλος και Νίκος Αναστόπουλος είχαν γράψει την επιστολή προς τον σκληροτράχηλο μακαρίτη πρόεδρο του Ολυμπιακού. Αναφέρομαι στο επεισόδιο της «ανταρσίας» των δύο.
Δεν χρωστούσε στους δύο παικταράδες ο Νταϊφάς. Τα ‘χουμε πει αυτά. Σε κανέναν δεν χρωστούσε ο Σταύρακας. Σφικτός, παζάρι στο καυτό τηγάνι, όμως ο κύριος στις υποχρεώσεις του. Απλά, ο ψηλός και ο κοντός του Ολυμπιακού είχαν ζητήσει περισσότερα λεφτά από τον Ολυμπιακό.
Με την ευκαιρία του ενός χρόνου από το θάνατο του Σταύρου Νταϊφά, να πούμε μια-δύο κουβέντες, που άλλη φορά ίσως κριθούν παράταιρες. Δεν έκανε μεταγραφές μπούγιο. Πολλές μαζί. Ποτέ. Ψώνιζε ό, τι καλό υπήρχε στην αγορά, έναν, δύο παίκτες κάθε φορά.
Δεν τα κατάφερε με τον Βασίλη Χατζηπαναγή. Έναν αρτίστα που τον ήθελαν και ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Ο μακαρίτης, όμως, ο Πέτρος Θεοδωρίδης «φοβόταν» τις αντιδράσεις του κόσμου και δεν άφησε να φύγει από την Ηρακλή ο «Ρώσος».
Το πιο σημαντικό. Νταϊφάς και Βαρδινογιάννης, αφεντικά στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, ποτέ δεν αντιμετώπισαν το ποδόσφαιρο σαν επιχείρηση. Δυστυχώς. Δυστυχέστατα. Υποτίθεται ότι το ποδόσφαιρο το 1979 γύρισε σελίδα, από «αμειβόμενο» έγινε επαγγελματικό, στην πραγματικότητα «επιχειρηματικό», αλλά Βαρδινογιάννης και Νταϊφάς κατέληξαν να ενεργούν σαν πρόεδροι δύο ερασιτεχνικών ομάδων…
Διαβάστε περισσότερα στο apodytiriakias.gr
