Τον Andy, ένα τετράτροχο ρομπότ για αποστολές στη Σελήνη, σχεδιασμένο για να κινείται σε απότομες πλαγιές και να αντέχει στις απότομες μεταβολές θερμοκρασιών και την ισχυρή ακτινοβολία που θα χαρακτηρίζουν την εξερεύνηση του φυσικού δορυφόρου της Γης, παρουσίασαν ερευνητές του Carnegie Mellon University.
«Κάθε ρομπότ για χρήση εκτός Γης έχει μέσα του λίγο ‘DNA’ από το Carnegie Mellon, αλλά ο Andy θα είναι το πρώτο ρομπότ που θα προέρχεται πραγματικά από το πανεπιστήμιο το οποίο θα κάνει το βήμα και θα φύγει από τη Γη» σημειώνει ο Ουίλιαμ «Ρεντ» Γουΐτακερ, καθηγητής ρομποτικής και διευθυντής του Field Robotics Center. «Πρόκειται για το αποκορύφωμα πολλής δουλειάς από πολύ κόσμο και είναι το επόμενο βήμα προς την κατεύθυνση της εξέλιξης του Carnegie Mellon σε ένα ‘διαστημοπόρο’ πανεπιστήμιο».
Το ρομπότ πήρε το όνομά του από τους Άντριου Κάρνεγκι και Άντριου Μέλον και αναπτύχθηκε μέσα στους τελευταίους εννέα μήνες από μία ομάδα κυρίως φοιτητών. Στο πρόγραμμα υπήρξε συμμετοχή από διάφορα τμήματα του πανεπιστημίου, περιλαμβανομένων του School of Computer Science, του College of Engineering, του College of Fine Arts και του Mellon College of Science.
Πρόκειται για τη συνεισφορά του πανεπιστημίου σε μία προσπάθεια της οποίας ηγείται η Astrobotic Technology, με στόχο την προσεδάφιση ενός ρομπότ στη Σελήνη και την κατάκτηση του Google Lunar XPrize, αξίας άνω των 20 εκατ. δολαρίων. Επίσης, αποτελεί τμήμα μεγαλύτερων φιλοδοξιών.
«Δεν το κάνουμε απλά και μόνο για να κερδίσουμε ένα βραβείο. Αν φτάσουμε στη Σελήνη όπως και να έχει, θα κάνουμε και κάτι όσο είμαστε εκεί» σημειώνει ο Γουΐτακερ. Ένα ενδεχόμενο είναι η χρήση του Andy για την εξερεύνηση σεληνιακών λάκκων, οι οποίοι έχουν δημιουργηθεί από τις καταρρεύσεις κενών στο υπέδαφος. «Οι λάκκοι αυτοί είναι συναρπαστικοί και ανεξερεύνητοι- θα είναι σαν να βρίσκεται κανείς στο Γκραντ Κάνιον» υποστηρίζει ο Γουΐτακερ. «Κάποιοι μπορεί να είναι είσοδοι σε σπήλαια. Δεν μπορείς να εξερευνήσεις σπήλαια από δορυφόρο, πρέπει να είσαι εκεί, στο έδαφος, οπότε τα ρομπότ είναι το επόμενο μεγάλο βήμα».
Ο σχεδιασμός του Andy επιτρέπει σταθερότητα άνευ προηγουμένου, καθώς και αξιοσημείωτες επιδόσεις σε πλαγιές και ανώμαλα εδάφη. Επίσης, όπως τονίζει ο Γουΐτακερ, η υψηλή ευκινησία του ρομπότ επιτυγχάνεται με τροχούς μεγάλου πλάτους και χαμηλό βάρος. Η διάμετρος των τροχών είναι περίπου 30 εκατοστά- κάτι αξιοσημείωτο για ένα όχημα ενός μέτρου. Το βάρος του στη Σελήνη θα είναι μικρότερο των πέντε κιλών.
Τα διαστημικά ρομπότ έρχονται αντιμέτωπα με επίπεδα ακτινοβολίας τα οποία μπορούν να κάψουν τα συνηθισμένα ηλεκτρονικά συστήματα. Για αυτόν τον σκοπό, τα ηλεκτρονικά του Andy θα αναβαθμιστούν προ πτήσης με τμήματα ειδικά για τις συνθήκες του Διαστήματος, ωστόσο η ομάδα του ρομπότ έχει ήδη επιτύχει υψηλή αντοχή μέσω της χρήσης πιο συμβατικών, επίγειων εξαρτημάτων και ειδικού λογισμικού για τον εντοπισμό προβλημάτων και την εναλλαγή λειτουργίας μεταξύ τμημάτων, εάν κάτι τέτοιο κριθεί αναγκαίο. Επίσης, ο Κέρτις Μπόιρουμ, μεταπτυχιακός στη ρομποτική, επισημαίνει ότι το ρομπότ ενσωματώνει μια νέα μέθοδο για τον συνδυασμό εικόνων μιας περιοχής με τρισδιάστατα δεδομένα, προκειμένου να σχεδιάζεται και καταγράφεται η διαδρομή του.
