Αν ανοίξετε σήμερα – πρωτομηνιά- τον υπολογιστή σας και σερφάρετε στο site των ‘ορίτζιναλ’ της θρυλικής Θ21, θα δείτε σε μια ταπεινή γωνιά έναν αριθμό που συνοδεύεται από πικρό μήνυμα: «2377 ημέρες χωρίς γήπεδο»!
Τους καίει τα σωθικά σαν παρατεταμένη φωτιά η κατεδάφιση από τον Γιάννη Γρανίτσα, μια πράξη που συνέβη στις 5 Μαΐου του 2003 και που, σχεδόν εξήμισι χρόνια μετά, δεν λέει να δικαιώσει τον κατεδαφιστή…
Ακριβώς από εκείνη τη μοιραία (όπως αποδείχτηκε) ημερομηνία, η ΑΕΚ ταλαιπωρείται γενικώς από πλήθος προβλημάτων, κάποια από τα οποία φάνηκε πως θα μπορούσαν να δρομολογηθούν σε ένα κλίμα προόδου και ηρεμίας, όταν ο Ντέμης Νικολαϊδης αμέσως μετά την επιτυχία του ως διεθνής στα πορτογαλικά γήπεδα εμφανίστηκε με το ‘φωτοστέφανο’ του στελέχους που θα μπορούσε να βγάλει την ποδοσφαιρική ομάδα από το αδιέξοδο. Η γελοία κόντρα ου με τον Ψωμιάδη (που απομάκρυνε και τους δύο από τον σύλλογο) αλλά και η αδυναμία του να οδηγήσει την ομάδα στον προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ (θυμάστε εκείνο το παγκόσμιο ρεκόρ με τις έξι ισοπαλίες στον όμιλο και αποκλεισμό!), είχαν ξεχαστεί…
Ο Ντέμης, αν και πρόεδρος με απόφαση Πρωτοδίκη, έδειξε ότι είχε την όρεξη, το θάρρος και τη φιλοδοξία να παλέψει με τα προβλήματα και να δώσει λύσεις. Σημαντικότερη αποδείχτηκε η ρύθμιση χρεών και φυσικά η ένταξη στο πονηρό (ή αμαρτωλό) εδάφιο του Νόμου (άρθρο 44) που η κυβέρνηση είχε ενεργοποιήσει για χαριστικές πράξεις σε ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες…
Από την στιγμή που ο Ντέμης Νικολαΐδης αναχαίτισε το όποιο ρεύμα διέθετε ο Δημήτρης Μελισσανίδης σε εκείνη την περίφημη συνέλευση της ερασιτεχνικής παίρνοντας έμμεσα θέση σε βάρος της…Αγιασοφιάς, θεωρήθηκε (άστοχα όπως αποδείχτηκε στην πορεία) ως ο ισχυρότερος παράγοντας από την εποχή του Λουκά Μπάρλου…
Αλίμονο! Ο Ντέμης δεν αποδείχτηκε επενδυτής, διότι απλά δεν διέθετε χρήματα να προσφέρει (και να χάσει ή να προστατέψει). Το ότι η διοίκηση του Ντέμη κατέρρευσε μετά από τέσσερα χρόνια και όχι νωρίτερα, οφείλονταν στην αδυναμία να βρεθούν πρόσωπα που θα μπορούσαν να ισχυροποιήσουν το ταμείο ή να προχωρήσουν σε δυναμικές μεταγραφές που θα έκαναν ανταγωνιστική την ομάδα.
Παράγοντες του τύπου Κανελλόπουλος ή Κούλης, με πενιχρό ποσοστό, βγήκαν μπροστά, φωτογραφήθηκαν, έδωσαν συνεντεύξεις και εξαφανίστηκαν, αφού χάρισαν τις μετοχές τους στην ερασιτεχνική, προφανώς για να προστατέψουν την υστεροφημία τους… Πάντως αυτοί δεν δημιούργησαν εχθρούς στην εξέδρα, όπως ο Νικολαϊδης. Μη ξεχνάμε, εκείνη η πρωτοβουλία του Ντέμη να εξυγιάνει τους οργανωμένους δίνοντας όνομα ταραξία στην Αστυνομία, ποτέ δεν του συγχωρέθηκε, ενώ δίχασε τα Μέσα Ενημέρωσης…
Τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά την παραίτηση (λιποταξία για κάποιους…) του Ντέμη, ήταν στιγμές που πήραν την μορφή χιονοστιβάδας. Ο ταμίας έψαχνε τα συρτάρια του να βρει χρήματα για να πληρώσει και οι σκλήθρες του γαργάλαγαν τα δάχτυλα. Η διοίκηση (αυτή που υπήρχε) προσπαθούσε με ‘αλχημείες’ να ‘κόψει’ κονδύλια, αφού σοβαρός δανεισμός δεν μπορούσε να προκύψει. Βασικοί παίκτες έφυγαν σχεδόν ‘υπόγεια’, από τον Λιμπερόπουλο και τον Δέλα έως –πρόσφατα- τον εν ενεργεία διεθνή σέντερ μπακ Σωτήρη Κυργιάκο. Επρεπε να βρεθούν χρήματα για τα τρέχοντα, βλέπετε…
Και ποιος ήταν ο σούπερ ηγέτης; Ο Νίκος Νοτιάς, εφοπλιστής εγκατεστημένος στο Αμέρικα, φίλος –όπως είχε ακουστεί- του Δημήτρη Μελισσανίδη, αλλά αυτό κανείς δεν το πίστεψε. Γιατί, όταν έγινε σοβαρή κρούση στον ‘τίγρη’ να συνεργαστεί αγοράζοντας σεβαστό αριθμό μετοχών ή πλειοψηφικό πακέτο, ο ‘μάγκας από την Κοκκινιά’, αρνήθηκε να το παίξει σύγχρονος εκατομμυριούχος, θιασώτης του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, αλλά, ενθυμούμενος την καταγωγή του και την νεανική του φτώχεια τους παράγγειλε: «Δεν αγοράζω τα χρέη σας».
Ωστόσο δεν πρέπει να αδικούμε την άρνηση και το πείσμα του Μελισσανίδη να μην επιστρέψει σε ένα σύλλογο που αποδεδειγμένα λατρεύει. Ξέρει καλά πως αν γυρίσει και λειτουργήσει όπως εκείνος θέλει, θα βρει απέναντι τόσο τον Κόκκαλη αλλά –κυρίως- τον Νίκο Πατέρα. Τον άνθρωπο που τον έβαλε στη Ναυτιλία και του έμαθε τα μυστικά πλουτισμού. Ξέρει ο ‘τίγρης’ πως μετά από 13 χρόνια ‘πράσινων’ λαθών και ‘ερυθράς’ κυριαρχίας, έχει σειρά ο Παναθηναϊκός να γιορτάσει ένα τίτλο, ώστε τα στελέχη του πολυμετοχισμού να χαρούν και να νοιώσουν πως δεν ‘πιάστηκαν κορόϊδα’ ρίχνοντας μικρές περιουσίες για μετοχές.
Ο Νοτιάς θα μείνει στην σύγχρονη ιστορία της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ ως ο ‘άγνωστος Χ’ στην λίστα των ηγετών της. Ανετος, μοντέρνος, γελαστός, φίλος με τους συνεργάτες του, ήρθε συχνά στην Αθήνα, έχρισε πρόεδρο (ονόματι Νίκο Θανόπουλο), υποσχέθηκε ‘αμέριστη στήριξη’, όμως ιδού που από την αρχή της εβδομάδας προσπαθεί να πείσει επενδυτές στο Σικάγο, να αναλάβουν το ταλαιπωρημένο σωματείο.
Ο,τι ακολουθήσει, αρνητικό ή θετικό, ανήκει στον χώρο του ζεστού ρεπορτάζ που θα διαβάσετε σε διπλανή στήλη. Στο μεταξύ, για να μη ξεχνιόμαστε:
Η ΑΕΚ ακούγεται ότι έχει (πάλι) συσσωρευμένα χρέη αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Η ΑΕΚ (του Νεστορίδη, του Παπαϊωάννου, του Μαύρου, του Νίκου Γκούμα και του Μαρόπουλου) δεν βλέπει προοπτική κατασκευής νέου γηπέδου
Η ΑΕΚ του ήρωα Μπάγιεβιτς, βρίσκεται 11 βαθμούς (μετά από οκτώ αγώνες) πίσω από την κορυφή (που απολαμβάνουν τα γνωστά βαθμοθηρικά του πρωταθλήματος με 22 σημεία!). Στο μπάσκετ αυτό ονομάζεται ‘νταμπλ σκορ’… Κι’ αν ο Βόσνιος προπονητής δεν τα έχει παρατήσει ως τώρα (αν και ήταν έτοιμος μετά το αποκλεισμό από τον Θρασύβουλο Φυλής!), ίσως κάνει λίγη υπομονή ακόμη, μέχρι να διαπιστώσει αν εκείνος ο περίεργος ελληνοαμερικανός εργολάβος θα αγοράσει μετοχές ρίχνοντας 40 εκατομμύρια ευρώ στο ταμείο. Ονομάζεται Χαράλαμπος (ή Μπομπ) Κοζώνης, γεννήθηκε στη Ναύπακτο, λατρεύει την ΑΕΚ και την σκέφτεται συνεχώς, εκεί στο μακρινό Σικάγο, μια πόλη στην οποία έδρασε κάποτε ο Αλ Καπόνε…
