Από την εποχή που είχαμε απλά modem, με την τεχνολογία «dial-up» που υποχρέωνε τον χρήστη να καλέσει σαν κανονική τηλεφωνική κλήση την εταιρεία που του παρείχε πρόσβαση στο Internet και με ταχύτητα που εξασφάλιζε το «κατέβασμα» μιας απλής εικόνας…σε 5 λεπτά της ώρας, αναμφισβήτητα κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι. Οι ταχύτητες που έχουμε πρόσβαση στο Internet πλέον, απέχουν μακράν από αυτές που βιώναμε μέχρι τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όντας έως και 300 φορές ταχύτερες, πάντα με τις ταπεινές πια γραμμές που έχουμε στην χώρα μας (όπου μια 24άρα γραμμή σχεδόν ποτέ δεν φτάνει τα 18Mbit, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις η ταχύτητα κυμαίνεται μεταξύ 8 έως 14Mbit).
Τι γίνεται όμως στο εξωτερικό, που έχουν φτάσει η ταχύτητα πρόσβασης στο Internet; Ομολογουμένως μας έχουν ξεπεράσει αρκετά, με ταχύτητες που ξεκινούν από τα (καθαρόαιμα) 35-50Mbit και φτάνουν τα 150Mbit. Σε προνομιούχες περιοχές μάλιστα, οι γραμμές στο εξωτερικό μπορούν να φτάσουν ακόμα και το 1 Gigabit ανά δευτερόλεπτο, ενώ στα κορυφαία εταιρικά επίπεδα η ταχύτητα αγγίζει τα 100 Gigabit! Αυτές λοιπόν είναι οι ταχύτητες που μπορούν να αποδοθούν στην πρόσβαση του Internet;
«Όχι», απαντούν ερευνητές-επιστήμονες από τις ΗΠΑ και Ολλανδία, καθώς κατάφεραν να αγγίξουν μέσω ενός και μόνο καλωδίου οπτικής ίνας, ταχύτητα της τάξεως των 255 Terabit, ή αλλιώς 32 GigaByte ανά δευτερόλεπτο! Για να γίνουν καλύτερα αντιληπτά τα νούμερα ας παραθέσουμε μερικά παραδείγματα: με ταχύτητα 255 Terabit απαιτούνται μόλις 3 εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου για να «κατεβάσουμε» μια ταινία του 1 GigaByte στον δίσκο του υπολογιστή μας, ακολούθως χρειάζονται περί τα 31 χιλιοστά του δευτερολέπτου για να γεμίσουμε σκληρό δίσκο του 1 TeraByte με υλικό που κατεβάσαμε και τέλος, μέσα σε 2,5 ώρες περίπου μπορούμε να κατεβάσουμε 317.060 χιλιάδες ταινίες από το Internet!
Ακόμα πιο εντυπωσιακό στοιχείο, είναι το γεγονός πως οι επιστήμονες κατάφεραν να φτάσουν αυτό το εξωπραγματικό νούμερο ταχύτητας όχι συνδέοντας δύο υπολογιστές δίπλα – δίπλα (κάτι που εξαλείφει εντελώς διάφορους παράγοντες που μειώνουν την ταχύτητα), αλλά συνδέοντας υπολογιστές με απόσταση ενός χιλιομέτρου μεταξύ τους, πάντα μέσω ενός και μόνο καλωδίου οπτικής ίνας. Το «μαγικό» αυτό καλώδιο, φέρει επτά «πυρήνες» στο εσωτερικό του (φανταστείτε επτά διαφορετικά κανάλια ταυτόχρονης μετάδοσης), στους οποίους «συγχώνευσαν» τις ταχύτητες από 50 διαφορετικούς παρόχους Internet. Έτσι, με έκαστο πάροχο στα 5,1 Terabit επί 50 παρόχους επετεύχθη το ιλιγγιώδες νούμερο των 255 Terabit ταχύτητας ανά δευτερόλεπτο.
Βέβαια, μην περιμένουμε ένα τέτοιο οπτικής ίνας καλώδιο και επτά πυρήνων/καναλιών να έρθει σύντομα ή ακόμα και στο εγγύς μέλλον στη μαζική λιανική κατανάλωση, μια και κοστίζει αρκετά ακόμα – ένας λίαν ανασταλτικός παράγοντας για τις εταιρείες παροχής Internet. Μέχρι να γίνει αυτή η τεχνολογία των «διαστημικών» ταχυτήτων διαθέσιμη, θα πρέπει να αρκεστούμε υποχρεωτικά με τις ταχύτητες που έχουμε, οι οποίες μάλιστα στην χώρα μας έχουν αρχίσει να δείχνουν τα χρόνια τους, καθώς θεωρούνται από τις χαμηλότερες σε σύγκριση με άλλων ανεπτυγμένων χωρών. Εκτός πια κι αν δεν θεωρούμαστε τέτοιο κράτος, συνεπώς οι ταχύτητες του Internet που διαθέτουμε, είναι σε απόλυτη αρμονία με την οικονομική κατάσταση που επικρατεί…
Περισσότερες πληροφορίες:
http://www.nature.com/nphoton/journal/vaop/ncurrent/full/nphoton.2014.243.html
