Τα στοιχεία της Eurostat για το δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος στην Ευρωζώνη το 2013 δείχνουν τόσο το μέγεθος της δημοσιονομικής προσαρμογής όσο και τις προκλήσεις που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις για να σταθεροποιήσουν και να μειώσουν το χρέος τους, αναφέρει η Fitch Ratings.
Τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία την Τετάρτη έδειξαν ότι το συνολικό δημοσιονομικό έλλειμμα στην Ευρωζώνη υποχώρησε στο 3,0% του ΑΕΠ το 2013 από 3,7% το 2012. Ο οίκος τοποθετούσε το έλλειμμα στο 3,1%.
Η προσαρμογή είναι σημαντική, αναφέρει ο οίκος σε ανάλυση του, σημειώνοντας ότι τα ελλείμματα στα 11 από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης που εμφάνιζαν το 2013 έλλειμμα, υποχώρησαν σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Σε δύο χώρες τα ελλείμματα έμειναν αμετάβλητα, ενώ σε Ελλάδα και Σλοβενία το κόστος από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών συνέβαλε στη διεύρυνση των ελλειμμάτων.
Ο οίκος σημειώνει ωστόσο ότι το χρέος στην Ευρωζώνη παραμένει υψηλό, σκαρφαλώνοντας στο 92,6% του ΑΕΠ στα τέλη του 2013 από 90,7% στα τέλη του 2012, ενώ το 2007 ήταν μόλις στο 66%.
Τα επίπεδα του χρέους είναι σημαντικά υψηλότερα από το μέσο όρο στις χώρες που χτυπήθηκαν σκληρότερα από την κρίση, ενώ συνεχίζουν να αυξάνονται σε πολλές χώρες, αναφέρει μεταξύ άλλων.
Ο οίκος εκτιμά ότι ενδεχομένως να χρειαστούν αρκετά ακόμα χρόνια λιτότητας για να σταθεροποιηθεί και να αρχίσει να υποχωρεί το χρέος στην Ευρωζώνη λόγω των αδύναμων μεσοπρόθεσμων αναπτυξιακών προοπτικών στην περιοχή.
Προειδοποιεί εξάλλου ότι λόγω των υψηλών επιπέδων δημόσιου χρέους, οι χώρες της Ευρωζώνης είναι σε άσχημη θέση για να απορροφήσουν περαιτέρω οικονομικές αναταράξεις, κάτι που περιορίζει την πολιτική και χρηματοδοτική ευελιξία.
Σε αυτό το πλαίσιο ο οίκος σημειώνει ότι παραμένει επιφυλακτικός όσον αφορά το μεσοπρόθεσμο outlook της Ευρωζώνης.
Η απαισιόδοξες προσδοκίες για τν ανάπτυξη και η υποχώρηση του πληθωρισμού δείχνουν ότι παραμένουν οι προκλήσεις στη μείωση του χρέους, αναφέρει η Fitch και προσθέτει: Θα είναι δύσκολο για τις χώρες της Ευρωζώνης να πετύχουν το είδος των ρυθμών ανάπτυξης και πρωτογενών πλεονασμάτων που στο παρελθόν επέτρεψαν σε ανεπτυγμένες χώρες να πετύχουν πολύ μεγάλες μειώσεις του χρέους της γενικής κυβέρνησης.
