Επιμέλεια: Χρήστος Μαζάνης, Μάριος Βελέντζας
«Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποια είναι η πιο όμορφη;» ρωτάει με προσμονή η βασίλισσα, παραδομένη σε μια ακόμα εκδήλωση υπαρξιακής αγωνίας, καθώς τα σημάδια του χρόνου συνεχίζουν να «χαράζουν» το άλλοτε σφριγηλό και νεανικό πρόσωπο.
Η αμηχανία έρχεται να συναντήσει την ανησυχία, καθώς ο φόβος των γηρατειών υποκαθιστά σταδιακά την περιέργεια του παιδιού που βαδίζει προς την ενηλικίωση. Ο καθρέφτης στέκει πάντα εκεί. Μάρτυρας των αλλαγών του σώματος σε μια μη αναστρέψιμη διαδικασία, που κάνει τον ανθρώπινο ψυχισμό να υποφέρει. Η απάντηση του είναι πάντα η ίδια. Κάθε πρωί…
Αν λοιπόν η αντιμετώπιση του καθρέφτη είναι το πρώτο βήμα για τη συμφιλίωση του ανθρώπου με την ιδέα του θανάτου, τότε τι θα συμβεί όταν η επιφάνεια αυτή μπορεί να δείξει εικόνες από το εσωτερικό του ανθρωπίνου σώματος; Την απάντηση δίνει ομάδα Γάλλων ερευνητών από το «University of Paris-South» μέσω μιας εντυπωσιακής εφεύρεσης που σίγουρα θα βάλει όσους… τολμήσουν να σταθούν μπροστά της σε ακόμα μεγαλύτερες σκέψεις!
Πρόκειται για μια ψηφιακή εγκατάσταση με καθρέφτη, η οποία χρησιμοποιεί τεχνολογία 3D και ακτίνες X, δίνοντας την ευκαιρία στο άτομο που στέκεται κάθε φορά μπροστά, να βλέπει μια κινούμενη εκδοχή του εαυτού του, χωρίς δέρμα, σε πραγματικό χρόνο! Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως ο «επαναστατικός» αυτός καθρέφτης ανοίγει νέους δρόμους στην κατανόηση της λειτουργίας του ανθρωπίνου σώματος, επιτρέποντας στον θεατή να έρθει πιο κοντά με τον εσωτερικό του κόσμο και το κυριότερο να δει μπροστά στα μάτια του το πως αλληλεπιδρά κάθε στιγμή με το ίδιο του το σώμα.
Και στο βάθος… το ανθρώπινο σώμα!
Οι καθρέφτες υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια. Από το είδωλο στην επιφάνεια της λίμνης και τη λεία πλευρά ενός πετρώματος μέχρι τον στολισμένο καθρέφτη στο κομοδίνο, η ανάγκη του ανθρώπου να παρατηρεί τον εαυτό του παραμένει έντονη.
Η «Πρωταρχική Οικειότητα της Ύπαρξης» (Primary Intimacy of Being) προσφέρει μια ολοκληρωμένη παρατήρηση του ανθρωπίνου σώματος, συμπεριλαμβανομένων του σκελετού, των ζωτικών οργάνων και του μυϊκού συστήματος. Χρησιμοποιώντας μαγνητικές τομογραφίες δύο τύπων, εξασφαλίζει ανατομία σε υψηλή ανάλυση και με εντυπωσιακή λεπτομέρεια, αναδημιουργώντας το σώμα όπως μπορεί να μοιάζει στο εσωτερικό του.
Ο καθρέφτης αυτός έχει διάμετρο ένα μέτρο και 65 εκατοστά (65 ίντσες οθόνη) και ήδη 30 άνθρωποι είχαν την ευκαιρία να τον δουν από κοντά και να τον δοκιμάσουν κατά τη διάρκεια σύντομης έκθεσης στο Παρίσι. Αφού παρέμειναν για τρία λεπτά ενώπιον αυτού του τεχνολογικού επιτεύγματος, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο, μέσω του οποίου μοιράστηκαν με τους ερευνητές την εμπειρία τους.
Κάτι περισσότερο από μια απλή ακτινογραφία
Το ασυνήθιστο θέαμα, που προσφέρει ο ψηφιακός καθρέφτης, φέρνει στον ανθρώπινο νου εικόνες από παλαιότερες εμπειρίες με ακτίνες Χ κατά τη διάρκεια εξέτασης στο νοσοκομείο.
Η συγκεκριμένη όμως πρωτοποριακή συσκευή είναι κάτι παραπάνω από μια απλή ακτινογραφία, μια μαγνητική ή έναν υπέρηχο.
Έχοντας ενσωματωμένη ειδική τεχνολογία βασισμένη σε αλγορίθμους, μπορεί να αναγνωρίζει το φύλο του ανθρώπου που στέκεται απέναντι, προσφέροντας παράλληλα πολύτιμες πληροφορίες για την υφή και την αντοχή των οστών, την κατάσταση των μυών και τη λειτουργία των ζωτικών οργάνων. Και το πιο σημαντικό:
Όπως κάθε καθρέφτης που… σέβεται τον εαυτό του, το είδωλο που «φιλοξενεί» στην επιφάνειά του ακολουθεί συνεχώς τον άνθρωπο που στέκεται απέναντι, προσφέροντάς του ωστόσο τη μοναδική εμπειρία να παρατηρεί τις αλλαγές που συντελούνται στο εσωτερικό του σώματός του κατά τη διάρκεια της κίνησης.
Σε δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας «Dailymail» επισημαίνεται πως η επιφάνεια του καθρέφτη χρησιμοποιεί μεταξύ άλλων το λογισμικό «Microsoft Kinect», το οποίο εστιάζει σε 24 αρθρώσεις του ανθρωπίνου σώματος ώστε στη συνέχεια να προσαρμόζει αρμονικά και σε πραγματικό χρόνο τις κινήσεις του ειδώλου.
Ο πρωτοποριακός καθρέφτης θα παρουσιαστεί επίσημα κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου «Computer-Human Interaction» στο Τορόντο του Καναδά, ενώ ήδη έκλεψε τις εντυπώσεις στο Παρίσι, όπου αρκετοί θεατές είχαν την ευκαιρία να τον παρατηρήσουν από κοντά. Σύμφωνα πάντως με τα πρώτα αποτελέσματα των ερωτηματολογίων, ένας στους τρεις ανθρώπους που χρησιμοποίησαν τον καθρέφτη αισθάνθηκαν εξαιρετικά άβολα. Όπως εξήγησε ο ερευνητής Xavier Maître, αρκετοί από τους συμμετέχοντες εμφάνισαν συμπεριφορά «παρόμοια μ’ εκείνη ενός μικρού παιδιού που δυσκολεύεται να αντιληφθεί το κατά πόσο το είδωλο που βλέπει να στέκεται απέναντί του, αποτελεί κομμάτι του εαυτού του ή κάτι άλλο εντελώς διαφορετικό».
«Αισθάνεσαι σαν να μεταφέρεσαι στο εσωτερικό του σώματός σου. Ανακαλύπτεις κάτι, που ανήκει αποκλειστικά σ’ εσένα» πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για μια ανθρώπινη αντίδραση, η οποία «χάνεται» στα βάθη της ελληνικής μυθολογίας και τον μύθο του Νάρκισσου.
