Να στο πω με μια κουβέντα. Όποιος για χρόνια ήταν γκαρσόνι στη “μπουάτ” που τραγουδούσε επί σειρά ετών ο Γιώργος Μαρίνος, μία λουλουδού, ένας πορτιέρης, οτιδήποτε, είχε στα πόδια του ό, τι μπορούσε να κρύψει η νύχτα της Αθήνας. Κάθε κουσούρι επώνυμου, άντρα και γυναίκας, κάθε στραβό και ανάποδο, ανωμαλία και σχιζοφρένεια, είχε καταγραφεί στο μαγαζί του διασκεδαστή Γιώργου Μαρίνου, που είχε ξεκινήσει για ηθοποιός και έγινε περισσότερο εντερταίηνερ παρά τραγουδιστής.
Άντρας ο Μαρίνος, όμως. Ομοφυλόφιλος με αντριλίκι. Τουμπεκής. Καμμία σχέση με κουτσομπόλα. Γλώσσα είχε μόνον στο πάλκο, να αστειευτεί, να σατιρίσει, όχι και ποτέ να γελοιοποιήσει. Διονυσίου Αρεοπαγείτου, ανάμεσα σε Πλάκα και Μακρυγιάννη, δυο βήματα από την Ακρόπολη, ο Μαρίνος ήταν καθεστώς στη νυχτερινή Αθήνα, πριν αρχίσει να παίζει μπάλλα στην τηλεόραση, με την ιδιωτικοποίησή της.
Σε γηροκομείο αποσύρθηκε ο Μαρίνος. Δεν είναι είδηση αυτή. Συμβαίνει στους καλούς ανθρώπους. Σ’ αυτούς που δεν έχουν τον διάβολο μέσα τους που θα τους στείλει σήμα ότι στη ζωή υπάρχει και η δύσκολη. Η στραβή.
Δεν μιλάμε για τον Γιώργο Μαρίνο προσωπικά. Ούτε αυτά που λέμε έχουν σχέση με την οικονομική κρίση. Πάντα ρεστάρει αυτός που έχει, αλλά δεν προσέχει. Η τέχνη δεν είναι να κερδίζεις λεφτά, αλλά να καβατζαριστείς για να μη στεγνώσεις, όποιο ανάποδο σε βρει.
ΑΝΕΚΔΟΤΟ περιστατικό με τον Γιώργο Μαρίνο, τον επονομαζώμενο «Μάμπο» και τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, αποκαλύπτει ο apodytiriakias.gr
