Goodbye Deponia

Η Daedalic Entertainment έχει κατορθώσει μέσα σε μόλις έξι χρόνια δραστηριότητάς της στον χώρο των video games να εξελιχθεί σε μια από τις πιο αγαπητές εταιρείες ανάτυξης στο χώρο των Adventures. Εγώ προσωπικά απόλαυσα την δημιουργικότητα των προγραμματιστών της στην σειρά που βασίζεται στον κόσμο του Dark Eye αλλά –δυστυχώς όπως αποδεικνύεται– δεν ασχολήθηκα καθόλου με την εξίσου συναρπαστική σειρά των Deponia.

Μέσα σε δύο χρόνια η Daedalic κυκλοφόρησε και ολοκλήρωσε με το Goodbye Deponia την εποποιία του σκουπιδότοπου Deponia και του Rufus, ενός απίθανου φαφλατά που ονειρεύτηκε μια καλύτερη ζωή. Το franchise χαρακτηρίζεται από το πηγαίο χιούμορ, τους εκπληκτικούς χαρακτήρες και τα υπέροχα καρτουνίστικα γραφικά του. Όλα τα παραπάνω στοιχεία φτάνουν στο απόγειο τους με το Goodbye Deponia που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες.

Καλωσορίσατε στον σκουπιδότοπο
Η πλοκή του Goodbye Deponia σας ωθεί να παίξετε τα προηγούμενα μέρη της σειράς προκειμένου να κατανοήσετε πλήρως την συμπεριφορά των χαρακτήρων και τους λόγους που τους ωθούν στις διάφορες ενέργειες. Επίσης έχει κοινά στοιχεία με την ταινία επιστημονικής φαντασίας Elysium που προβλήθηκε πρόσφατα. Η δράση διεξάγεται στον πλανήτη Deponia και πάνω από αυτόν, με ένα σημαντικό μέρος της περιπέτειας να εξελίσσεται πάνω σε υπερηχητικά τρένα, ξενοδοχεία που ισορροπούν πάνω σε υπερυψωμένες πλατφόρμες κ.ο.κ.

Η Deponia είναι χωρισμένη σε τρία στρώματα, ανάλογα με την τάξη των ατόμων που κατοικούν εκεί. Στο ανώτερο στρώμα που ονομάζεται Elysium και είναι μια υπέροχη λευκή πόλη που αιωρείται στα σύννεφα, διαμένουν οι προύχοντες. Στο μεσαίο στρώμα που αποτελεί ένα τεράστιο δίκτυο από ράγες στις οποίες κινούνται ειδικά διαμορφωμένα σκάφη, μένουν οι δυνάμεις καταστολείς της Deponia που διαθέτουν ομοιόμορφη φωνή και στολές και ονομάζονται Organon. Στον πάτο της Deponia, που παρεμπιπτόντως είναι και χώρος υποδοχής όλων των σκουπιδιών που πετάνε οι Elysians, βρίσκονται οι χαροκαμένοι Deponians.

Στην τάξη τους ανήκει ο βασικός πρωταγωνιστής της υπόθεσης, Rufus, ένας νεαρός χαρακτήρας που θα λατρέψετε να τον… μισείτε. Βλέπετε ο Rufus δεν παραδέχεται ποτέ τα λάθη του, εξυμνεί ασταμάτητα τις πράξεις του ακόμα και όταν αυτές είναι απόλυτα καταστροφικές και φυσικά δεν ενδιαφέρεται για κανέναν. Αυτό άλλαξε όταν μπήκε στην ζωή του η όμορφη Goal, η κόρη ενός υψηλόβαθμου στελέχους του Elysium, την οποία και ερωτεύτηκε. Δυστυχώς, ο Rufus εκτός από κωθώνι είναι και τρομερά γκινιάρης, έτσι η μία καταστροφή διαδέχεται την άλλη στην ζωή του.

Η εισαγωγή του Goodbye Deponia βρίσκει τον Rufus, την Goal και τους φίλους τους, τον θεόρατο Bozo και τον γηραλέο μηχανικό Doc, να κινούνται στο βαγονέτο του Bozo, ανέμελοι. Το χέρι της μοίρας όμως ξαναχτυπά την πόρτα του Rufus όταν το όχημά τους συγκρούεται με ένα cruiser των Organon και άξαφνα απειλείται η ζωή της Goal. Μετά από την επεισοδιακή τους επιβίωση, οι τέσσερεις φίλοι αράζουν σε ένα πανδοχείο κατά μήκος της ράγας προκειμένου να επουλώσουν τις πληγές τους αλλά εκεί έρχονται σε επαφή με τους Organon και τον πανούργο Cletus, μπαίνοντας σε νέες περιπέτειες.

Ονειρικό cast
Σε πρώτη φάση, το Goodbye Deponia διαθέτει δύο τρομερά ατού. Τους χαρακτήρες και τους διαλόγους τους. Εφόσον μιλάμε για ένα κωμικό Adventure, ήταν αναμενόμενο οι προγραμματιστές να ακολουθήσουν την κλασική συνταγή που ακολουθείται και στις κινηματογραφικές κωμωδίες στην σκιαγράφηση των ηρώων. Αυτή δεν είναι άλλη από την δημιουργία ενός ή περισσότερων χαρακτήρων η συμπεριφορά και η κοσμοθεωρία των οποίων έρχεται σε άμεση σύγκρουση με την περιρρέουσα πραγματικότητα και η σύγκρουση αυτή οδηγεί σε άπειρες κωμικές (και ορισμένες φορές τραγικές) καταστάσεις. Φεριπήν, η ιδέα που έχει ο Rufus για την αφεντιά του έρχεται σε απόλυτη σύγκρουση με την ανικανότητα του να ανταπεξέλθει σε αυτή και έτσι δημιουργεί ασταμάτητα καταστροφικές καταστάσεις που τις πληρώνουν ακόμα και οι φίλοι του.

Ο Bozo είναι απολαυστικός (θυμίζει άκακο αρκούδι) ενώ ο Doc περνάει όμορφα την εντύπωση του εκκεντρικού εφευρέτη που σιχαίνεται τον Rufus. Η Goal έχει την πλάκα της. Κατά την διάρκεια της περιπέτειας εναλλάσσεται από μια όμορφη και έξυπνη κοπέλα σε μια χαριτωμένη μπέμπα αλλά και μια εγκεφαλικά νεκρή τύπισσα που εκστομίζει ασυναρτησίες. Πολύ γέλιο έριξα με τον Rufus και την Toni, πρώην γκόμενά του. Ο Rufus της έψησε το ψάρι στα χείλη με τις βλακείες του και στο Goodbye Deponia την βρίσκουμε να το έχει ρίξει στην ψυχοθεραπεία και στα ψυχοφάρμακα για να συνέλθει. Θεϊκός είναι και ο ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου που αράζει η παρέα του Rufus: ο τύπος δεν το κρύβει ότι το ξενοδοχείο του είναι ελεεινό, μέσα στην βρώμα και την μπίχλα, το φαγητό που σερβίρει σε στέλνει στον άλλο κόσμο κτλ. Τι να πω δε και για το φάντασμα στο πανδοχείο που στοιχειώνει τα δωμάτια επειδή του αρέσει…το μπανιστήρι.

Οι διάλογοι και οι ατάκες στο Goodbye Deponia τσακίζουν κόκκαλα και σας εγγυώμαι ότι θα βρείτε τον εαυτό σας να γελάει σχεδόν σε κάθε ατάκα που ακούτε. Προσέξτε τους στίχους των κομματιών που τραγουδάει ο τροβαδούρος και η αόρατη χορωδία του που προλογίζουν και ολοκληρώνουν μουσικά τα διάφορα κεφάλαια του παιχνιδιού.

Κλικάροντας τα πάντα
Το Goodbye Deponia αποτελεί καθαρόαιμο Point and Click Adventure. Έχοντας τον ρόλο του playable χαρακτήρα περιφέρεστε στις πολύχρωμες οθόνες του, ξεψαχνίζοντας τους χώρους για αντικείμενα, ξεκινώντας διάλογο με όποιον συναντάτε και επιλύοντας τους ποικίλους γρίφους που θα βρεθούν στο δρόμο σας. Ως είθισται στα καινούργια Adventures, το πλήκτρο space αποκαλύπτει όλα τα σημεία ενδιαφέροντος που βρίσκονται στην οθόνη: χαρακτήρες, αντικείμενα, είσοδοι-έξοδοι και γενικότερα οτιδήποτε είναι διαθέσιμο προς αλληλεπίδραση με τον Rufus.

Οι κωμικοί χαρακτήρες του Goodbye Deponia είναι τόσο καλοφτιαγμένοι που θα μπορούσαν να συγκριθούν με ήρωες της Disney.

Αραιά και που εμφανίζονται ορισμένα μικρά “bugs” του παιχνιδιού που παίζουν ρόλο στην επίλυση των γρίφων του. Το πρώτο μπορεί να μοιάζει ασήμαντο αλλά θα σας κάνει να σπάσετε το κεφάλι σας σε συγκεκριμένο σημείο, προσπαθώντας να βρείτε τι δεν έχετε πράξει και «κολλήσατε». Συγκεκριμένα, όσοι NPC προσφέρονται για επικοινωνία εμφανίζουν το χαρακτηριστικό εικονίδιο της βίδας που βλέπετε όταν πατάτε το space. Στην πίστα όπου ο ένας από τους τρεις Rufus συλλαμβάνεται από τους Organon, ένας φύλακας στέκεται μπροστά στο κελί του. Αν δεν μιλήσετε σε αυτό τον φύλακα θα «κολλήσετε» άσχημα καθώς αυτό είναι το εισιτήριο σας για την επιθυμητή απόδραση. Φυσικά πατώντας το space ο εν λόγω φύλακας δεν εμφανίζει κανένα εικονίδιο πάνω του, ενώ παρακάτω θα συναντήσετε κι άλλα παρόμοια περιστατικά.

Σε ένα σημείο της περιπέτειας, ο ένας ήρωας που ελέγχετε κλωνοποιείται, με αποτέλεσμα να ελέγχετε ξαφνικά τρεις Rufus. Με αυτή την εξαιρετική καινοτομία αλλάζει αισθητά η μορφή του gameplay καθώς ο κάθε Rufus βρίσκεται σε διαφορετική περιοχή της Deponia και οι ενέργειες του επηρεάζουν άμεσα την πορεία των υπολοίπων. Ο εκάστοτε Rufus μαζεύει αντικείμενα τα οποία μπορεί να είναι εντελώς άχρηστα στον ίδιο αλλά απαραίτητα στους υπολοίπους. Σύντομα το παιχνίδι σας δίνει την δυνατότητα να μεταφέρετε αντικείμενα από Rufus σε Rufus αναγκάζοντάς σας έτσι να έχετε διαρκώς στο νου σας τις αποστολές όλων των Rufus ώστε να καταλάβετε ποιο αντικείμενο χρειάζεται σε ποιον.

Απλοί γρίφοι για να μην σπάτε τα κεφάλια σας
Το συντριπτικό ποσοστό των γρίφων που θα αντιμετωπίσετε στο Goodbye Deponia είναι inventory puzzles. Βρίσκετε ή αγοράζετε χρήσιμα αντικείμενα τα οποία στη συνέχεια συνδυάζετε στο inventory σας και τα χρησιμοποιείτε σε άτομα και σημεία της οθόνης. Από καιρό σε καιρό θα βρεθείτε μπροστά σε ένα εκ των mini ames που πρέπει να επιλύσετε. Το παιχνίδι δίνει την δυνατότητα του skip σε αυτά αλλά δεν θα το πρότεινα διότι έχουν μεγάλη φάση και θα ζορίσουν αρκετά τις πνευματικές σας δυνάμεις. Αυτός είναι άλλωστε κι ένας από τους λόγους που αξίζει να ασχοληθείτε με ένα Adventure.

Στους δυσκολότερους γρίφους θα πρέπει για παράδειγμα να μετακινήσετε αντικείμενα από το ένα σημείο στο άλλο με μεγάλη ακρίβεια. Σε κάποια μεσαίας δυσκολίας να μιμηθείτε κινήσεις άλλων χαρακτήρων. Να πούμε εδώ ότι οι περισσότεροι γρίφοι ακολουθούν την λογική και δεν θα σας δυσκολέψουν ιδιαίτερα αν ξέρετε ανά πάσα στιγμή ποιο είναι το επόμενο objective σας.

Το inventory του Rufus είναι όσο αβυσσαλέο θα έπρεπε να είναι το ντεκολτέ της Goal. Δεν πρόκειται να το γεμίσετε ποτέ και με δεξί κλικ σε ένα αντικείμενο ακούτε την χρήσιμη περιγραφή του ενώ με το αριστερό κλικ το πιάνετε για να το χρησιμοποιήσετε. Όταν συνομιλείτε με έναν από τους NPC εμφανίζεται μια λίστα με τις ερωταποκρίσεις που έχετε στη διάθεση σας. Καλό θα είναι να εξαντλείτε όλες σας τις επιλογές στους διαλόγους, απλά και μόνο γιατί κάθε ερώτηση λαμβάνει μια ξεκαρδιστική απόκριση από τους NPC.

Το μελανό σημείο του Goodbye Deponia είναι η διάρκειά του. Μέχρι να χωνέψετε το φοβερό σενάριο, να απολαύσετε τους ξεκαρδιστικούς διαλόγους και να χορτάσετε με τα γραφικά του, το παιχνίδι τελειώνει με ένα καταπληκτικό και αρκετά δραματικό φινάλε, ωθώντας στην ουσία ένα δάκρυ στο μάγουλό σας για τις όμορφες εμπειρίες που σας χάρισε. Όλα τα παραπάνω διαρκούν γύρω στις 8-9 ώρες και μετά θα μείνετε με την…γλύκα.

Τύφλα να έχει το Cartoon Network
Στις πρώτες του εκδόσεις, το Goodbye Deponia θεωρήθηκε ένα από τα πιο καλοσχεδιασμένα Adventures στην απεικόνιση χαρακτήρων. Τα πανέμορφα γραφικά του είναι σχεδιασμένα στο χέρι και προσφέρουν μια καρτουνίστικη αισθητική στον καταπληκτικό κόσμο της Deponia. Θα πρέπει να παρατηρείτε προσεκτικά την κάθε καλοσχεδιασμένη εικόνα αν θέλετε να απολαύσετε την παραμικρή λεπτομέρεια. Βέβαια η Visionaire Adventure Game Engine έχει αρχίσει μετά από δύο χρόνια να κουράζει και το περιβάλλον να μοιάζει κάτι παραπάνω από οικείο, με όσους έχουν ασχοληθεί με τα προηγούμενα επεισόδια.

Το animation των χαρακτήρων είναι μέτριο και οι κινήσεις τους συχνά κωμικές. Μεγάλη προσοχή δόθηκε και στις γκριμάτσες των ηρώων. Απολαύστε το σατανικό χαμόγελο του Rufus, την θυμωμένη γκριμάτσα του Bozo, την αλλήθωρη ματιά του Doc και θα καταλάβετετι εννοούμε. Σε πολλά σημεία της δράσης η κάμερα κάνει zoom στους χαρακτήρες προκαλώντας σας την εντύπωση ότι αλληλεπιδράτε σε ένα από τα υπέροχα cutscenes που ξεπετάγονται εμβόλιμα στην δράση. Εδώ παρατηρείται και το δεύτερο σοβαρό bug του Goodbye Deponia. Πριν ξεκινήσουν κάποια cinematics, η οθόνη μαυρίζει και δεν ξεκολλάει από αυτό το mode αν δεν πατήσετε το space.

Το voice acting του Goodbye Deponia είναι απλά εκπληκτικό. Οι φωνές των χαρακτήρων κυριολεκτικά τους χαρακτηρίζουν. Ο Rufus μιλάει σαν σπαστικός κωλοπαιδαράς, ο Bozo θυμίζει αρκούδα, ο Cletus τον Δρακουμέλ, η εξαθλιωμένη γριά στον υπόνομο μια μάγισσα κ.ο.κ. Δυστυχώς το lipsync εξακολουθεί να ανήκει στα αδύναμα σημεία των games της Daedalic. Ναι μεν τα στόματα των χαρακτήρων κινούνται όταν μιλάνε αλλά η κίνηση δεν έχει σχέση με τα λεγόμενα. Απλά ανοιγοκλείνουν τα στόματά τους σαν…χάνοι. Το soundtrack του Goodbye Deponia είναι χιουμοριστικό και αποτελείται από ευχάριστες μελωδίες οι οποίες προς τιμή του συνθέτη αλλάζουν σχεδόν σε κάθε εικόνα που βρίσκεστε. Διαφορετική μελωδία ακούτε στο τανκ της Goal (θυμίζει εμβατήριο), άλλη όταν μεταβείτε στο σπίτι του Bozo κ.ο.κ.

Εις το επανιδείν Deponia
Είναι κρίμα που το Goodbye Deponia ολοκληρώνει μια τόσο επιτυχημένη σειρά. Οι λάτρεις των Adventures δεν θα έχουμε κατά πάσα πιθανότητα την ευκαιρία να απολαύσουμε ξανά τις περιπέτειες των θεότρελων χαρακτήρων της. Το θετικό της υπόθεσης όμως, είναι ότι το Goodbye Deponia αποδείχθηκε αξιόλογος. Έχει γραφικά που θα σας ταξιδέψουν ιδανικά, προσεγμένο voice acting και απίθανο σενάριο που κανιβαλίζει τα πάντα, από την ψυχιατρική και τον τουρισμό μέχρι τον φεμινισμό και τους φουσκωτούς στα clubs. Οι πολύχρωμοι χαρακτήρες του με τους οποίους ζήσαμε μοναδικές στιγμές, πραγματικά θα μας λείψουν.

Θετικά:
– Αξέχαστο voice acting
– Σενάριο επιπέδου Dreamworks
– Απίθανο χιούμορ που προκαλεί ασταμάτητο γέλιο
– Καλοσχεδιασμένοι κι αγαπητοί χαρακτήρες

Αρνητικά:
– Διαθέτει εκνευριστικά bugs
– Πολύ μικρή διάρκεια που δεν μας επιτρέπει να το απολαύσουμε
– Εύκολοι γρίφοι χωρίς προκλήσεις
– Απότομη μετάβαση από το παιχνίδι στα cutscenes

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7
Gameplay: 8
Αντοχή: 6.5
Γενικά: 7.5

Γιάννης Μοσχονάς 

Συντάκτης: johnmoss75@gmail.com (Γιάννης Μοσχονάς)
Πηγή: GameWorld.gr